Πετράκη, Βρέτζου, Ψαρράς
Πετράκη, Βρέτζου, Ψαρράς

Μας πήρε 12 χρόνια για να ενσωματωθεί ο ευρωπαϊκός κανονισμός 852 με τις ανάλογες αποφάσεις και να αρχίσει δειλά – δειλά να δημοσιοποιείται, κι αυτό διότι κάποιοι που ήξεραν φώναξαν πολύ για να κινηθεί η Περιφέρεια Κρήτης. Ούτως επείν, εδεήσαμε εν έτει 2016 να διοργανώσουμε 4 εκδηλώσεις ενημέρωσης προς το κόσμο, μια εξ αυτών έγινε το πρωί της Πέμπτης (12/5) στον Άγιο Νικόλαο. Και ναι μεν υπήρξε μια γενική ενημέρωση για την “παραγωγή και διάθεση προϊόντων οικοτεχνίας, καθώς και για το πρόγραμμα νέων γεωργών”, απομένει όμως ακόμα πολύς δρόμος αφού κάποιες ουσιώδεις ερωτήσεις, απάντηση δεν πήραν.

Η αρμόδια αντιπεριφερειάρχης Θεανώ Βρέντζου, μίλησε για τη προσπάθεια, για τις προσδοκίες που υπάρχουν από την εφαρμογή ενός τέτοιου θεσμικού πλαισίου, για να έχει το δικαίωμα πλέον ο αγρότης να διακινήσει προϊόντα, οργανωμένα και επώνυμα, ούτως ώστε να έχει κίνητρο να μείνει στην  ενδοχώρα, στο τόπο του.

Η ημερίδα οργανώθηκε με αφορμή την εφαρμογή της Υπουργικής Απόφασης του  Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης για την παραγωγή και διάθεση προϊόντων οικοτεχνίας με την οποία καθορίζονται οι  όροι και οι απαιτήσεις παραγωγής και διάθεσης τροφίμων οικοτεχνικής παρασκευής και των διαδικασιών καταχώρισης αυτών των μονάδων στο Κεντρικό Ηλεκτρονικό Μητρώο Οικοτεχνίας (ΚΗΜΟ).

Για την οικοτεχνία όσο και για Εκκίνηση επιχείρησης από   Νέους Γεωργούς Κώστας Φωτάκης -Γενικός  Δ/ντης Διεύθυνσης Αγροτικής Οικονομίας και Κτηνιατρικής. Για την Οικοτεχνία – Προϊόντα Γάλακτος Ζαχαρίας Σωμαράς Κτηνίατρος, Δ/ντής Κτηνιατρικής ΠΕ Ηρακλείου.

ενδιαφέρον από πολλούς
ενδιαφέρον από πολλούς

Ο Δημήτρης Ψαρράς, της οργάνωσης εφαρμογών βιώσιμης ανάπτυξης Φοίνιξ, έδειξε χειροπιαστά τι μπορεί να αποφέρει η οικοτεχνία, με καλό παράδειγμα τη περιφέρεια Βένετο στην Ιταλία.

Η Πελαγία Πετράκη, Αντιπεριφερειάρχης Λασιθίου δήλωσε ότι η οικοτεχνία θα αποτελέσει ένα σημαντικό εργαλείο για την ανάπτυξη των αγροτικών περιοχών και μια καλή ευκαιρία να ενισχυθεί το εισόδημα των παραγωγών αλλά και να στηριχθούν και να διαδοθούν οι παραδοσιακές συνταγές, τα προϊόντα και οι ιδιαιτερότητες των περιοχών προέλευσης.

Στο τέλος απαντήθηκαν ερωτήσεις των ενδιαφερομένων, κάποιες σοβαρές, κάποιες εκτός τόπου και χρόνου, αλλά και ορισμένες μένει να εξεταστούν ακόμα, π.χ., πως μπορεί ένας παραγωγός λαδιού να έχει το δικό του μικρό ελαιοτριβείο, το δικό του εμφιαλωτήριο και να διαθέτει ο ίδιος τη παραγωγή;;;; Ο Ιταλός αγρότης μπορεί και το κάνει, γιατί όχι και ο Έλληνας;;;

Η ακόμα γιατί να μην βοηθηθεί ο μεγάλος σε ηλικία αγρότης ή αγρότισσα να μοιραστεί τη γνώση και την εμπειρία με νεώτερες γενιές;;;

Print Friendly, PDF & Email

Από giorgos