Η μεγάλη ποικιλία φυτών που διατίθενται στο σημερινό εμπόριο καθιστά δυνατή την εύρεση του κατάλληλου φυτού για κάθε ανάγκη που μπορεί να διανοηθεί κανείς σχετικά με τους εξωτερικούς χώρους. Η μεγάλη αυτή ποικιλία μεταφράζεται πως υπάρχει αρκετά μεγάλος αριθμός διαφορετικών φυτών από τα οποία διαλέγουμε τα κατάλληλα για να ικανοποιήσουμε τις εκάστοτε ανάκες του κήπου μας.
Παρακάτω θα γίνει προσπάθεια να εξήγησης ενός μέρους της ορολογίας που χρησιμοποιείται στην Αρχιτεκτονική του Τοπίου για την περιγραφή των χρήσεων των φυτών.
Επεκτείνοντας τις γνώσεις και την κατανόηση σας γύρω από τα φυτά θα αρχίσετε να προσέχετε τις συνθήκες κάτω από τις οποίες χρησιμοποιούνται τα οικεία φυτά.
Έτσι θα μπορέσετε να καταλάβετε πως ένα συγκεκριμένο φυτό δένει αρμονικά σε μια συγκεκριμένη διευθέτηση ενός εξωτερικού χώρου και πως είναι αταίριαστο σε μια άλλη.
Παρ όλα αυτά εσείς θα αναπτύξετε το προσωπικό σας στυλ και τεχνικές καθώς ολοένα και περισσότερο θα εξοικειώνεστε με τα φυτά σε συνδυασμό με την περιοχή σας.
Διακριτά ή δείγματα φυτών
Ένα διακριτό ή δείγμα φυτού είναι ένα φυτό που έχει στοιχεία ή χαρακτηριστικά τα οποία ο καθιστούν πιο αξιοπρόσεκτο από ένα μέσο φυτό. Ορισμένα φυτά αυτής της κατηγορίας έχουν περισσότερα έντονα χαρακτηριστικά πιο έντονα από άλλα.
Κάποια διακριτά φυτά μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως διακριτά μόνο κατά τη διάρκεια μιας εποχής και να εντάσσονται σε κάποια άλλη κατηγορία κατά τη διάρκεια κάποιας άλλης.
Εποχιακοί παράγοντες που προκαλούν τη δυνατότητα ενός διακριτού είναι τα άνθη, οι καρποί, τ χρώμα του φυλλώματος του σχήμα του φυτού και άλλα.
Σε μια διαμόρφωση ενός εξωτερικού χώρου είναι δυνατόν να υπάρχουν πολλά διακριτά φυτά αρκεί βέβαια να δοθεί ιδιαίτερη προσοχή ώστε να μη δημιουργηθεί σύγχυση στο χώρο και τα διάφορα στοιχεία και φυτά του χώρου ανταγωνίζονται για το ποιο θα τραβήξει την προσοχή.
Πιθανότατα η μεγαλύτερη χρήση ενός διακριτού φυτού είναι να τραβά την προσοχή σε μια συγκεκριμένη περιοχή του εξωτερικού χώρου.
Για παράδιγμα, μια λιθόστρωτη επιφάνεια, μια σκαλισμένη πόρτα, κ.α.
Κεντρικά σημεία
Ένα κεντρικό σημείο είναι μια περιοχή του εξωτερικού χώρου που προσελκύι την προσοχή λόγω της ομορφιάς , του ενδιαφέροντος ή της λειτουργίας του.
Ένα διακριτό φυτό ή μια ομάδα από διακριτά φυτά μπορούν να αποτελέσουν ένα κεντρικό σημείο.
Τα εντρικά σημεία προσφέρονται για τον τονισμό της ομορφιάς της κατοικίας έτσι όπως τη βλέπει ο κόσμος.
Συχνά κεντρικό σημείο είναι ένα φυσικό στοιχείο ή μια κατασκευή που μπορεί να χρησιμοποιεί διακριτά φυτά.
Τέοια παραδείγματα είναι οι λιμνούλες , σιντριβάνια, πισίνες , καταρράκτες, αγάλματα, κιόσκια, κ.α.
Οικοδόμημα και γωνιακά φυτά
Τα φυτά οικοδομήματος χρησιμοποιούνται κοντά στα οικοδομήματα, ή στους τοίχους ενός σπιτιού ή άλλης κατασκευής, ή για την κάλυψη αντιαισθητικών τοιχίων και φρακτών , αλλά ακόμη και για να δέσουν την κατοικία με το οικόπεδο.
Είναι ίσως τα πιο σημαντικά φυτά σε έναν εξωτερικό χώρο αφού χρησιμοποιούνται ως επί το πλείστον για να τονίσουν την ομορφιά της κατοικίας και παράλληλα βοηθάνε στο να συγχωνευτεί η κατασκευή στον κήπο ή στους γύρω χώρους.’
Προτείνονται τα φυτά που χρησιμοποιούνται να είναι αειθαλή, για να αποφευχθεί η ενοχλητική εμφάνιση που έχουν τα φυλλοβόλα κατά την διάρκεια των χειμερινών μηνών.
Τα πιο σημαντικά φυτά στο οικοδόμημα είναι τα γωνιακά φυτά.
Η πρόσοψη κάθε κτιρίου έχει δύο ή και περισσότερες ευδιάκριτες γωνίες που σχηματίζουν γωνία 90 μοιρών με τους πλευρικούς τοίχους και ανταγωνίζονται με τα υπόλοιπα τμήματα για να τραβήξουν την προσοχή.
Εδώ προτείνεται να μαλακώνουμε, να δίνουμε δηλαδή μια άλλη εικόνα πρώτα σε αυτές τις γωνίες.
Σε αυτή την περίπτωση επιλέγουμε φυτά που κατά την ωρίμανση τους φτάνουν μέχρι και τα δύο τρίτα του ύψους της γωνίας.
Το σημαντικό εδώ είναι η ορθή επιλογή των φυτών γιατί θα συγκεντρώσουν τη μεγαλύτερη προσοχή.
Τα δεύτερα σημαντικά φυτά είναι εκείνα που θα χρησιμοποιηθούν κάτω από τα παράθυρα, τα οποία θα πρέπει να είναι είτε νάνα φυτά είτε μεσαίου μεγέθους , υπολογίζοντας τα πως κατά την ωρίμανσή τους θα βρίσκονται σε απόσταση τουλάχιστον 15 cm κάτω από το περβάζι του παραθύρου.
Αυτός ο χειρισμός επιτρέπει στα φυτά να μεγαλώσουν στο φυσικό τους σχήμα και να μην χρειαστεί η επέμβαση του κλαδέματος.
Φυτά με μορφή δένδρων
Τα φυτά που έχουν τη μορφή δένδρων είναι θάμνοι και επιλεγμένα δένδρα , τα οποία ξεκινούν τις διακλαδώσεις του κατ ευθείαν από το έδαφος, αλλά από τα οποία αφαιρέθηκαν τα κατώτερα τμήματα και μας δίνουν την εικόνα δένδρων.
Γίνεται μορφοποίηση πολλών ειδών φυτών, ώστε να μοιάζουν με δέδρα και έτσι επιτυγχάνονται διάφορα αποτελέσματα.
Συχνά θάμνοι που χρησιμοποιούνται για μορφοποίηση σε σχήμα δένδρου , είναι φυτά με πολλαπλούς βλαστούς και προσθέτουν μια αξιόλογη εικόνα στον εξωτερικό χώρο.
Εγκλιματισμός
Ο εγκλιματισμός είναι μια διαδικασία μελέτης κατά την οποία ο εξωτερικός χώρος που έχει φτιαχτεί από τον άνθρωπο δένει με το γηγενή του περίγυρο.
Τα δύο πράγματα που λαμβάνουμε κυρίως υπ’ όψη είναι το φυσικό έδαφος και τα γηγενή φυτά.
Ένα είδος εξωτερικού χώρου που προσφέρεται για εγκλιματισμό είναι ο χώρος ενός δασότοπου, τέτοιου είδους χώρος δείχνει καύτερα εάν τα επιλεγμένα φυτά είναι γηγενή φυτά ή υβρίδια γηγενών φυτών.
Υπάρχουν πολλές συνθήκες κάτω από τις οποίες ενδείκνυται ο εγκλιματισμός.
Λάβετε υπ όψη την τοποθεσία και τους γύρω χώρους και μην ξεχνάτε ότι ο διαμορφωμένος χώρος μας θα πρέπει πάντα να ανταποκρίνεται στο φυσικό του περιβάλλον!
Τυπικές φυτεύσεις
Οι τυπικές φυτεύσεις είναι άρρηκτα συνδεμένες με την Αρχιτεκτονική του Τοπίου, καθώς επίσης και με τα επιλεγμένα φυτά. Η Αγγλοαμερικανική σχολή της Αρχιτεκτονικής του Τοπίου υποστηρίζει τις καμπύλες γραμμές σχεδιασμού ενός κήπου την οποία και υποστηρίζουμε.
Οι τυπικοί κήποι με τα γεωμετρικά τους σχήματα , λειτουργούν ως το ανώτατο επίπεδο στον τυπικό σχεδιασμό.
Συνήθως συνδέουμε ευθείες γραμμές, ψαλιδισμένους φράκτες , συμμετρικά κουρεμένους φράκτες και το καλλιτεχνικό κούρεμα των φυτών και των θάμνων με τους πιο τυπικούς εξωτερικούς χώρους.
¶λλα χαρακτηριστικά κατασκευασμένα από τον άνθρωπο , όπως υλικό περίφραξης ή πλακόστρωτα, μπορεί να είναι λιγότερο τυπικά ανάλογα με την επιλογ των φυτών.
Αντίθεση και υφή
Η αντίθεση αναφέρεται στις διαφορές της εμφάνισης των φυτών και συνήθως συνδέεται με το χρώμα ή την υφή.
Η υφή έχει να κάνει με το βαθμό εξευγενισμού στο φλοιό, αλλά κυρίως στα φύλλα και στους βλαστούς.
Το γενικό αποτέλεσμα μπορεί να ποικίλει από πολύ λεπτό έως χονροειδές. Στην υφή πρέπει να λαμβάνεται σοβαρά υπ όψη η εκάστοτε εποχή κυρίως για τα φυλλοβόλα φυτά.
Ακόμα και τα Αρχιτεκτονικά υλικά έχουν υφή.
Τα σκληρά υλικά και η πέτρα τείνουν να είναι τραχειά ενώ ορισμένα τούβλα ή κάποιες λείες επιφάνειες τείνουν να φανούν πολύ ραφιναρισμένα.
Τα φυτά με τραχειά υφή μπορούν να χρησιμοποιηθούν αποτελεσματικά με ένα φόντο από μεγάλα φυτά λεπτής υφής.
Ιδιαίτερη προσοχή χρειάζεται όταν χρησιμοποιούνται χρώματα που έρχονται σε αντίθεση.
Δώστε προσοχή στην αντίθεση, στους συνδυασμούς των φυτών.
Ομαδοποιήση
Η έννοια της ομαδοποίησης έχει να κάνει με δύο πρωταρχικές θεωρήσεις, Πρώτον σημαίνει ότι τα φυτά σε μια ομάδα είναι διατεταγμένα τόσ κοντά ώστε να αγγίζουν το ένα το άλλο.
Αυτό αυξάνει το οπτικό αποτέλεσμα της φύτευσης ιδιαίτερα με τα ανθίζοντα φυτά.
Και δεύτερον η ομαδοποίηση προσδίδει μια αδιάκοπη ροή σε καλά επιλεγμένα φυτά .
Η έννοια του σχηματισμού μάζας προτείνει ότι μια ομαδοποίηση όλων των λευκών για παράδειγμα Αζαλέων και μια άλλη των κόκκινων Αζαλέων θα έχουν μεγαλύτερο αισθητικό αποτέλεσμα πό το να εναλλάσσονται κόκκινες με λευκές.
Φρουζή ¶ννα
Αρχιτέκτων Τοπίου
