Με λιγότερη προσέλευση από κάθε άλλη φορά, έγινε το απόγευμα του Σαββάτου (2/6) ο εσπερινός στο νησί των Αγίων Πάντων, στον ομώνυμο ναΐσκο που βρίσκεται στη κορυφή.
Έφταιγαν οι βόρειοι άνεμοι που έπνεαν στον κόλπο του Μεραμπέλλου; Ίσως. Αλλά αυτή τη φορά σε σχέση με το 2013, οι πίντες ήταν στη θέση τους και τα πλοία της Νόστος Tours, έδεσαν με ασφάλεια, έφεραν και πήραν πιστούς και κληρικούς.
Προέστη του εσπερινού ο ιεροκήρυκας Νικόδημος.
Για πρώτη χρονιά, ανοίχτηκε και ένα άλλο μονοπάτι, περισσότερο βατό και λιγότερο απότομο στο ανέβασμα και κατέβασμα, για όσους δυσκολεύονταν, αλλά πολλοί χρησιμοποίησαν και το παλιό.
Ως συνήθως, οι αίγαγροι όταν υπάρχει κόσμος στο νησί εξαφανίστηκαν. Αλλά πολλοί οι γλάροι οι οποίοι έχουν εκεί τις φωλιές τους και μάλλον τους χαλάσαμε την ησυχία. Να υπενθυμίσουμε ότι εδώ και κάποια χρόνια η Διεύθυνση Δασών Λασιθίου λειτουργεί εκτροφείο αιγάγρων.
Ο κόσμος, με το τέλος του εσπερινού επέστρεψε στα καραβάκια που τον έφεραν πίσω στον Άγιο Νικόλαο. Η επιστροφή περιελάμβανε και έναν γύρο του νησιού, ικανοποιώντας τους επιβάτες πιστούς.
ΑΓΙΟΙ ΠΑΝΤΕΣ
Μονόχωρος βασιλική, οξυκόρυφος, μετά σφενδονίου. Αι εικόνες του τέμπλου (Χριστός, ένθρονος, Θεοτόκος, βρεφοκρατούσα, Αγιοι Πάντες) λαϊκής μεταβυζαντινής τέχνης: έργον Γεωργ. Α. Νικολαΐδου, 1903.
Ευρίσκεται επί τής ομωνύμου νησίδος, ή οποία απέχει περί τα 600 μ., εκ τής προβλήτος του λιμένος Αγ. Νικολάου. Βορείως της νησίδος ταύτης ευρίσκεται και ετέρα μικρότερα νησίς.
Και αι δύο αύται νησίδες μνημονεύονται υπό του Ολλανδού γεωγράφου Dapper: «Προς δε το βορειοανατολικόν αυτού του φρουρίου (Μεραμπέλλου) είσί δύο βράχοι εις την θάλασσαν, καλούμενοι Sogli di S. Antonio, δηλαδή οι βράχοι του Αγ. Αντωνίου».
Ό Basilicata, επίσης, εις τoν αξιόλογον και αρκετά ακριβή χάρτην του, εικονίζει επί τής νησίδος ταύτης μικράν έκκλησίαν περιβαλλομένην υπό διαφόρων οικημάτων. Πρόκειται ασφαλέστατα περί εκκλησίας, ήτις θά έτιμάτο έπΆ ονόματι του Αγ. Αντωνίου, εξ ου και ή ονομασία των νησίδων, ην και ό Basilicata αναφέρει.
