Στον κατάμεστο από πιστούς Ιερό Καθεδρικό Ναό της Αγίας Φωτεινής Ιεραπέτρας συνεχίστηκαν το βράδυ της Κυριακής 22 Μαρτίου
οι καθιερωμένες ομιλίες της Ιεράς Μητροπόλεως Ιεραπύτνης και Σητείας κατά την περίοδο της Μεγάλης Τεσσαρακοστής.
Ο Σεβ. Μητροπολίτης Ιεραπύτνης και Σητείας κ.κ. Ευγένιος χοροστάτησε την ακολουθία του Κατανυκτικού Εσπερινού, κατά τη διάρκεια του οποίου τέθηκε σε προσκύνηση των πιστών τεμάχια ιερών λειψάνων της Αγίας Μεγαλομάρτυρος Ευφημίας και του Οσίου Αρσενίου του Καππαδόκου, τα οποία ο ἰδιος ο Όσιος Παΐσιος είχε επιδώσει στον Σεβ. σε μια από τις πολλές επισκέψεις του στο Κελλί του στο Άγιον Όρος.
Στη συνέχεια ο Σεβ.προλόγισε κατάλληλα το θέμα της ομιλίας «Ασυρματιστής στις συχνότητες του Θεού. Προσέγγιση στη ζωή του Οσίου Παϊσίου του Αγιορείτου» σημειώνοντας με την ευκαιρία της εορτής του Οσίου Ιωάννου της Κλίμακος την ανάγκη πρακτικού βίου που αποβάλλει το «ίδιον θέλημα» και της προσπάθειας εφαρμογής του θελήματος του Θεού στη ζωή του πιστού. Όπως σημείωσε, ο άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος θεωρεί πρακτικό βίο και σωστό δρόμο απαραίτητο την τήρηση των εντολών του Θεού, όπως και ο ίδιος λέγει «ου πας ο λέγων Κύριε, Κύριε, εισελεύσεται εις την Βασιλείαν του Θεού, αλλ᾽ ο ποιών το θέλημα του Πατρός μου του εν ουρανοίς». Ο Σεβ. κ. Ευγένιος τόνισε ότι ο Άγιος Παΐσιος και όλοι οι άγιοι Πατέρες αναδείχθηκαν «επιστολή Χριστού… «γινωσκομένη και αναγινωσκομένη υπό πάντων ανθρώπων» (Β΄ Κορ. 3,2), αφού ξεπέρασαν ακόμα και τον φόβο του θανάτου και τις αρρώστιες, και ότι ο Όσιος Παΐσιος, τον οποίο γνώριζε προσωπικά πολλά χρόνια, ήταν φίλος του Χριστού γνήσιος, κατά τον λόγο του «Μήτηρ μου, και αδελφοί μου εισίν οι ποιούντες το θέλημα του Πατρός μου του εν τοις ουρανοίς».
Στη συνέχεια έδωσε το λόγο στον ομιλητή της βραδιάς κ. Ανέστη Κεσελόπουλο, Ομ. Καθηγητή της Θεολογικής Σχολής του Α.Π.Θ., οποίος τόνισε στη γλαφυρή και γεμάτη βιώματα από την προσωπική του επικοινωνία με τον Όσιο Παΐσιο ομιλία του, ότι ο τόπος μας δεν έπαψε να έχει αγίους. Αναφέρθηκε επιγραμματικά στο βίο του Αγίου Παϊσίου (1924-1993), ενός από τα 9 τέκνα των Προδρόμου και Ευλαμπίας Εζνεπίδη, από τα Φάρασα της Καππαδοκίας, στη βάπτισή του από τον Όσιο Αρσένιο τον Καππαδόκη, στην προσφυγιά του στην Κέρκυρα αρχικά και στη συνέχεια στην Κόνιτσα, και στον μοναχικό βίο του από το 1953 στο Άγιο Όρος, την Κόνιτσα, το Σινά και ξανά στο Άγιον Όρος.
Ειδικότερα αναφέρθηκε στη διαμονή του στην Ιερά Μονή Εσφιγμένου, όπου έλαβε τη «ρασοευχή» και πήρε το όνομα Αβέρκιος, διακονώντας στο ξυλουργείο της Μονής, στην Ι. Μονή Φιλοθέου, όπου χειροθετήθηκε «Σταυροφόρος», πήρε το «Μικρό Σχήμα» και μετονομάστηκε σε Παΐσιος, στην εγκαταλελειμένη Ιερά Μονή Γενεθλίων της Θεοτόκου στο Στόμιο Κονίτσης, την οποία αναστήλωσε και στήριξε περίπου 80 οικογένειες για να επιστρέξουν στην Ορθόδοξη πίστη. Επίσης μίλησε για τη μετά από 4 έτη εγκατάστασής του στην έρημο του Σινά και στο Κελλί των Αγίων Γαλακτίωνος και Επιστήμης, όπου βοήθησε με πολλούς τρόπου ςτους Βεδουίνους, στην επιστροφή του για λόγους υγείας στο Άγιο Όρος, στη Σκήτη των Ιβήρων, όπου το 1966 ενεδύθη το μέγα και Αγγελικό Σχήμα. Ακόμα στη μετακίνησή του το 1967 στα Κατουνάκια, και συγκεκριμένα στο Λαυρεωτικό Κελλί του Αγίου Υπατίου, και ένα χρόνο μετά μεταφέρθηκε κοντά στη Μονή Σταυρονικήτα, βοηθώντας τον Ρώσσο Γέροντα Τύχωνα στο Κελλί του Τιμίου Σταυρού, όπου έμεινε περισσότερα από δέκα χρόνια «πλημμυρισμένος από τη Χάρη του Θεού», και τέλος εγκαταστάθηκε στο Κελλί «Παναγούδα», κοντά στις Καρυές, όπου διέμεινε τά τελευταία 13 χρόνια της επίγειας ζωής του.
Ο κ. Κεσελόπουλος αναφέρθηκε σε πολλές πνευματικές εμπειρίες του Οσίου Παϊσίου, τις οποίες ο ίδιος ο Γέροντας είχε εκμυστηρευτεί κατά τις συχνές επισκέψεις του στο Άγιον Όρος, και έκλεισε την ομιλία του τονίζοντας: «Ο Γέροντας Παΐσιος ήταν και στην Παναγούδα ο καλός ασυρματιστής, που έπαιρνε τον πόνο των ανθρώπων και τον διαβίβαζε με επιτυχία στον θρόνο του Θεού. Όμως με την ίδια επιδεξιότητα γινόταν ο δέκτης της ασύρματης επικοινωνίας με τον Θεό, που με τα χαρίσματα που δέχθηκε από Εκείνον, καθοδηγούσε πνευματικά αλλά και θεράπευσε τις σωματικές αλλά και τις πνευματικές ασθένειες των ανθρώπων. Το ίδιο κάνει και σήμερα. Από τις 12 Ιουλίου 1994 το σώμα του βρίσκεται ενταφιασμένο στην Ιερά Μονή Αγίου Ιωάννου στη Σουρωτή Θεσσαλονίκης. Εκεί προστρέχουν πλήθη ανθρώπων που του ανοίγουν την καρδιά τους, του καταθέτουν τα προβλήματά τους και φεύγουν παρηγορημένοι και ανακουφισμένοι. Είναι άνθρωποι που τον γνώρισαν όταν ζούσε και βοηθήθηκαν από αυτόν, αλλά και άλλοι που δεν τον συνάντησαν ποτέ, αλλά τον «γνώρισαν εν ετέρα μορφή» και ομολογούν ότι έχουν ένα δικό τους πρεσβευτή στον Ουρανό που διαβάζει τα αιτήματά τους στο θρόνο του Θεού».
Ο Σεβασμιώτατος ευχαρίστησε τον κ. Κεσελόπουλο για αυτό το μάθημα γνωριμίας με τον σύγχρονο Άγιο μας, ο οποίος εκπαίδευε όλους τους επισκέπτες και προσκυνητές να επικοινωνούν με τον Θεό και μας απέδειξε με την αγία βιοτή του πόσο αληθινά είναι τα συναξάρια των Αγίων της Εκκλησίας. Τέλος ανακοίνωσε την ομιλία της προσεχούς Ε΄ Κυριακής των Νηστειών 29/3 στον Ι. Κ. Ναό Αγίας Φωτεινής Ιεράπετρας με ομιλητή τον Ομ. Καθηγητή του Παν/μίου Κρήτης κ. Γεώργιο Κρασανάκη, ο οποίος θα αναπτύξει το θέμα «Όσα διδάχτηκα από τον Όσιο Παΐσιο τον Αγιορείτη».
