Η Παναγία η Βιγλιώτισσα
Η Παναγία η Βιγλιώτισσα

Η ημέρα της μητέρας τιμήθηκε όπως κάθε χρόνο στη Παναγία στο Βιγλί. Το πρωί της Κυριακής (8/5), φίλοι του πάνω αλλά και από το απάνω Μεραμπέλλο, ανέβηκαν την ανηφοριά πάνω από τη Βουλισμένη μέχρι την εκκλησία, παρακολούθησαν τη λειτουργία και όλα όσα ακολούθησαν. Ο Πολιτιστικός σύλλογος Βουλισμένης που φροντίζει, αναστηλώνει, εξωραΐζει, διαμορφώνει τον χώρο του μοναστηριού, είχε βάλει σε τάξη, και πάλι, τα πάντα.

Η προσέλευση του κόσμου άρχισε από πολύ πρωί, με τον όρθρο και κορυφώθηκε στη δέση που έγινε στο γλυπτό της μάνας, έργο του Μανώλη Χαρούλη που φιλοτεχνήθηκε το 2000. Στη συνέχεια, κατέθεσαν στεφάνια η πρόεδρος του δημοτικού διαμερίσματος Βουλισμένης και η πρόεδρος του Πολιτιστικού συλλόγου. Η ημέρα τελείωσε με το κέρασμα του συλλόγου σε όσους βρέθηκαν εκεί.

Για την ημέρα, τη μάνα, μίλησε η αντιδήμαρχος Αγίου Νικολάου, δικηγόρος, Δέσποινα Καρνιαδάκη:

ΜΗΤΕΡΑ, Η ΠΑΙΔΑΓΩΓΟΣ, Η ΘΕΟΥΡΓΟΣ,  Η ΣΤΥΛΟΒΑΤΙΣ

Η  άνοιξη με τα χρώματα τα άνθη και την ευωδιά της, ο ήλιος, η φύση ολάκερη, πανηγυρίζει μαζί της.

Σήμερα είναι η γιορτή της παντοτινής, της άδολης και ακατάλυτης αγάπης, της αφοσίωσης της στοργής και της ελπίδας.

Τη δεύτερη Κυριακή του Μάη, τιμάμε κάθε χρόνο ο καθένας με το δικό του ξεχωριστό τρόπο, τη Μητέρα, ένα παγκόσμιο σύμβολο που συγκαταλέγεται ανάμεσα στα ιερά και τα όσια . Το πρόσωπο που προεξάρχει ως το εκλεκτότερο της Ιστορίας δημιούργημα!

Από όλα τα ανθρώπινα έργα, ονόματα και αξιώματα, ο τίτλος της ΜΗΤΕΡΑΣ είναι : ο ανώτερος, ο ωραιότερος, ο σπουδαιότερος… Από τους ανθρώπους που πέρασαν και άφησαν το δικό τους αποτύπωμα, στον χρόνο,  η πλέον ηρωική  μορφή είναι αυτή της μάνας.

κατάθεση στεφάνων στη μάνα
κατάθεση στεφάνων στη μάνα

Την μητέρα εξυμνεί η Αγία Γραφή, οι σοφοί της Αρχαίας Ελλάδας, οι Πατέρες της Εκκλησίας και διάφοροι άνθρωποι των γραμμάτων των νεοτέρων χρόνων. Ευλογημένη είναι κάθε μητέρα, που βλέπει στα ματάκια του παιδιού της να καθρεπτίζεται ο Ουρανός. Ασφαλώς ευλογημένη είναι εκείνη η μητέρα που θεωρεί ιδιαίτερη ευλογία τη μητρότητα. Γιατί η μητέρα είναι ο στυλοβάτης του σπιτιού και της κοινωνίας. Αυτή σκορπίζει γύρω της, την καλωσύνη και τη χαρά, τη θαλπωρή και την αγάπη. Η στοργή της δεν έχει όρια! Η επίδρασή της πάνω στα πρόσωπα του σπιτιού, δεν είναι μόνο διαρκής αλλά και παγκόσμια. Ο άνθρωπος γενικά, μικρός ή μεγάλος, πλούσιος ή φτωχός και στις χαρές και στις λύπες της ζωής του στη Μητέρα θα τρέξει και από αυτή θα ζητήσει  παρηγοριά.

Ο Ν.Καζαντζάκης   στο έργο του «Αναφορά στον Γκρέκο»  γράφει για τη μητέρα του :

 «  …. Η μητέρα μου, η γαζία, το καναρίνι, έχουν σμίξει αχώριστα, αθάνατα μέσα στο μυαλό μου· δεν μπορώ πια να μυρίσω γαζία, ν’ ακούσω καναρίνι, χωρίς ν’ ανέβει από το μνήμα της –από το σπλάχνο μου- η μητέρα μου και να σμίξει με τη μυρωδιά τούτη και με το κελάδημα του καναρινιού.

για την ημέρα μίλησε η αντιδήμαρχος Αγ. Νικολάου, Δέσποινα Καρνιαδάκη
για την ημέρα μίλησε η αντιδήμαρχος Αγ. Νικολάου, Δέσποινα Καρνιαδάκη

Ποτέ δεν είχα δει τη μητέρα μου να γελάει· χαμογελούσε μόνο, και τα βαθουλά μαύρα μάτια της κοίταζαν τους ανθρώπους γεμάτα υπομονή και καλοσύνη. Πηγαινόρχουνταν σαν πνέμα αγαθό μέσα στο σπίτι, κι όλα τα πρόφταινε ανέκοπα κι αθόρυβα, σαν να’ χαν τα χέρια της μιαν καλοπροαίρετη μαγική δύναμη, που κυβερνούσε με καλοσύνη την καθημερινήν ανάγκη. Μπορεί και να’ ναι η νεράιδα, συλλογιζόμουν κοιτάζοντάς την σιωπηλά, η νεράιδα που λεν τα παραμύθια, και κινούσε στο παιδικό μυαλό μου η φαντασία να δουλεύει:  μια νύχτα ο πατέρας μου, περνώντας από τον ποταμό, την είδε να χορεύει στο φεγγάρι, χίμηξε, της άρπαξε το κεφαλομάντιλο, κι από τότε την έφερε σπίτι και την έκαμε γυναίκα του. Κι ολημέρα τώρα πάει κι έρχεται η μάνα μέσα στο σπίτι και ψάχνει να βρεί το κεφαλομάντιλο, να το ρίξει στα μαλλιά της, να γίνει πάλι νεράιδα και να φύγει. Την κοίταζανα πηγαινοέρχεται, ν’ ανοίγει τα ντουλάπια και τις κασέλες, να ξεσκεπάζει τα πιθάρια, να σκύβει κάτω απ’ το κρεβάτι, κι έτρεμα μην τύχει και βρεί το μαγικό κεφαλομάντιλό της και γίνει άφαντη. Η τρομάρα αυτή βάσταξε χρόνια και λάβωσε βαθιά τη νιογέννητη ψυχή μου· κι ακόμα και σήμερα αποκρατάει μέσα μου πιο ανομολόγητη η τρομάρα ετούτη: παρακολουθώ κάθε αγαπημένο πρόσωπο, κάθε αγαπημένη ιδέα, με αγωνία, γιατί ξέρω πως ζητάει το κεφαλομάντιλό της να φύγει…….»

Ο Άγιος των Ελληνικών Γραμμάτων Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης στο ποίημα που αφιερώνει στην Μητέρα του αναφέρει:

“Μάννα μου, ἐγώ ᾽ μαι τ᾽ ἄμοιρο, τὸ σκοτεινὸ τρυγόνι 
ὁποὺ τὸ δέρνει ὁ ἄνεμος, βροχὴ ποὺ τὸ πληγώνει. 
Ἐγὼ βαρκούλα μοναχή, βαρκούλ᾽ ἀποδαρμένη
μέσα σὲ πέλαγο ἀνοιχτό, σὲ θάλασσ᾽ἀφρισμένη, 
παλαίβω μὲ τὰ κύματα χωρὶς πανί, τιμόνι 
κι ἄλλη δὲν ἔχω ἄγκυρα πλὴν τὴν εὐχή σου μόνη.

Στὴν ἀγκαλιά σου τὴ γλυκειά, μανούλα μου, ν᾽ ἀράξω 
μὲς στὸ βαθὺ τὸ πέλαγο αὐτὸ πριχοῦ βουλιάξω. 

Αλλά και ο δικός μας ριμαδόρος,  Γιάννης Βάρδας φέρνοντας στην σκέψη του,  τη μάνα γράφει:

«Αυτή βαστά τη χέρα σου  στο πρώτο σου σεργιάνι

Αυτή σε παίρνει αγκαλιά και βόλιτα  σε βγάνει

Μέσ’  στσι φουρτούνες τση ζωής  η μάνα είναι πυξίδα

 Και θάρρος και παρηγοριά  και δύναμη κι ελπίδα  .

Μέσ’  στσι φουρτούνες τση ζωής  η μάνα’ ναι λιμάνι

Αυτή τ΄ ανοίγει τα φτερά και στ΄ανοικτά σε βγάνει »

η Μάνα, έργο του Μανώλη Χαρούλη
η Μάνα, έργο του Μανώλη Χαρούλη

Ναι, γιατί η Μητέρα είναι το παν για κάθε άνθρωπο, οποιασδήποτε ηλικίας! Γιατί εμπνέει κατευθύνει, διαπλάσσει και μορφοποιεί, το χαρακτήρα του παιδιού της, συνειδητά και ασυνείδητα. Συνειδητά, με τη βοήθεια των γνώσεών της και της εμπειρίας της που απόκτησε από τη μικρή ή μεγάλη ζωή της.

Ασυνείδητα πάλι, διαπλάσσει και επιδρά, στο παιδί της, με τη φυσική, την ενστικτώδη, τη μαγική της μπορούμε να πούμε δύναμη που της χάρισε ο πλαστουργός Θεός.

Ναι, ότι μπορούν να κάνουν χίλιοι παιδαγωγοί, αυτό μπορεί να κάμει η καλή μητέρα μόνη της, γιατί τόση είναι η δύναμή της. Τόση είναι η φυσική της επιβολή, πάνω στα παιδιά της. Έτσι θέλησε ο σοφός Δημιουργός της. Έτσι θέλησε να την καταστήσει πλάστη και συνδημιουργό, επειδή κατά μία Ιαπωνική παροιμία, «δεν ήθελε να τα κάνει όλα μόνος Του».

 Η Μητέρα που με την έμφυτη συναισθηματικότητά της, δημιουργεί τη ζωή, πρέπει και με την αγαθή διορατικότητά της, να εξασφαλίζει σ’ αυτή, την αρμονία, την τάξη, το ρυθμό. Η Μητέρα θα δικτυώσει την ζωή του παιδιού της, με τις καλές συνήθειες, που θα το εξυψώσουν και θα το αναδείξουν και θα του βάλουν στην ψυχή του, το τι θα πεί αξιοπρέπεια, ευγένεια, σεβασμός, υπακοή, φιλία αγνή, ευγνωμοσύνη και καλωσύνη, συμπόνοια και ανθρωπισμός. Η Μητέρα μ’ όλα αυτά, θα του «χαλκεύσει» το χαρακτήρα του και θα του διαπλάσσει την προσωπικότητά του. Γι’ αυτό και μόνο αυτή, διεκδικεί τον τιμητικό τίτλο του πραγματικού Παιδαγωγού, του κοινωνικού αναμορφωτή, του πραγματικού δημιουργού ενός καλυτέρου μέλλοντος.

Δεν υπάρχει  τίποτα πιο βελούδινο από την αγκαλιά της.
Κανένα λουλούδι πιο όμορφο από το χαμόγελό της,
Κανένα μονοπάτι πιο ανθισμένο από αυτό που εκείνη περπάτησε .

Άραγε σε πόσες λέξεις θα μπορούσε να μοιραστεί ένα  ευχαριστώ;  Το ευχαριστώ μιας ζωής 8, 10, 20 ή και περισσοτέρων χρόνων…

Όπως γράφει,  ο  ποιητής Ν. Καββαδίας :

 «…Εκτός από τη μάνα σου, κανείς δε σε θυμάται σε τούτο το τρομακτικό ταξίδι του χαμού… »

Χρόνια πολλά σε όλους και στις οικογένειες σας .

Κλείνοντας θέλω να ευχαριστήσω τον Επιμορφωτικό Πολιτιστικό Σύλλογο Βουλισμένης,   που μας δίνει κάθε χρόνο την ευκαιρία να  γιορτάζουμε για τη μητέρα   σ΄αυτό τον μαγευτικό χώρο της Παναγίας της Βιγλιώτισσας, τόπο πνευματικής, θρησκευτικής   και  ψυχικής ανάτασης .

Δέσπω Καρνιαδάκη

δικηγόρος, αντιδήμαρχος Δήμου Αγίου Νικολάου

Print Friendly, PDF & Email

Από giorgos