Οι αρχαιολόγοι ήταν εκεί στο ραντεβού που είχε δοθεί από το Φλεβάρη του 2011, στη Παχεία Άμμο. Ιούλιος στον Παπαδιόκαμπο.
Και έτσι έγινε, Τρίτη 19 Ιουλίου 2011, βρεθήκαμε όλοι στο τόπο που αποτέλεσε την αφορμή για όλα αυτά, με την ανασκαφή που έφερε στην επιφάνεια τα αρχαία μαγειρικά σκεύη, αντίγραφα των οποίων ανακατασκευάστηκαν δημιουργώντας μοναδικές γεύσεις, έκτοτε.
Η ΚΔ’ εφορεία προϊστορικών αρχαιοτήτων σε συνεργασία με το I.N.S.T.A.P., την Αμερικανίδα αρχαιολόγο κεραμίστρια Jerolyn Morrisson που αναδημιούργησε τα κεραμικά μαγειρικά σκεύη και τον Ιορδανό σεφ Jad Al Junis, με τη βοήθεια του δήμου Σητείας (λόγω Κορναρείων), αλλά και του συλλόγου φίλων Παπαδιόκαμπου, έστησαν όλα τα απαραίτητα στο προαύλιο της μικρής εκκλησίτσας της Ανάληψης στην άκρη της θάλασσας, στο Παπαδιόκαμπο, τριακόσια περίπου μέτρα από τον χώρο της ανασκαφής.
Η εκδήλωση ξεκίνησε με τη ξενάγηση στην ανασκαφή, που βρίσκεται πολύ κοντά στη θάλασσα στον Παπαδιόκαμπο. Η αρχαιολόγος Χρύσα Σοφιανού, ενημέρωσε τους επισκέπτες για τη μέχρι σήμερα πορεία των ανασκαφών σε διάφορα σημεία της περιοχής και έδειξε τα σημεία του οικιστικού συγκροτήματος όπου πάνω στις παραστιές, βρέθηκαν τα πήλινα μαγειρικά σκεύη τα οποία στη συνέχεια αναπαρήγαγε η Jerolyn Morrison. Προφανώς κάποιο βίαιο περιστατικό, ίσως σεισμός, έδιωξε από το σπίτι τους κατοίκους του και τα μαγειρικά σκεύη σκεπάστηκαν μαζί με το περιεχόμενο τους, μια κακαβιά της εποχής, για να τα βρούμε εμείς μερικές χιλιάδες χρόνια μετά και να προβληματιζόμαστε για τις διατροφικές συνήθεις, τόσο των προγόνων μας, όσο και τις δικές μας……
Παράλληλα και πιο πριν από τη ξενάγηση η φωτιά στην εστία που δημιουργήθηκε, είχε αρχίσει να δημιουργεί τα απαραίτητα κάρβουνα και στο διπλανό πάγκο, η Jerolyn Morrison και ο Jad Al Junis, είχαν προετοιμάσει τη δική τους συνεισφορά στην εκδήλωση. Φακή, χταπόδι, αρνάκι και πεταλίδες, μοιράστηκαν ανάλογα στα αντίγραφα των Μινωικών μαγειρικών σκευών, αρχίζοντας την αργή ιεροτελεστία μαγειρέματος. Ένα πήλινο μαγειρικό σκεύος, σαν καβούκι χελώνας, με επάλειψη κεριού μέλισσας, δέχτηκε μέσα του τις πεταλίδες με τα χορταρικά και τα μπαχαρικά, ενώ τα άλλα κεραμικά, απλά ή τρίποδα, «περιποιήθηκαν» τη φακή, το χταπόδι και το αρνάκι. Το χειροποίητο ψωμί, ψήθηκε και αυτό σε επιφάνεια κοντά στα κάρβουνα.
Μετά τις αναγκαίες συστάσεις και τις εξηγήσεις για την έρευνα, τόσο από την Χρύσα Σοφιανού, όσο και από τη Jerolyn Morrison και τη Στέφι Χλουβεράκη, είχε έρθει η ώρα να μοιραστούν τα αποτελέσματα της μαγειρικής, όχι βέβαια για χόρταση, αλλά για να πάρει ο καθένας μια ιδέα, από τη διαφορετική, όσο και οικεία γεύση αυτών των φαγητών. Όπως σαφώς μας λένε οι αρχαιολόγοι, πρόκειται για προκαταρκτικά αποτελέσματα έρευνας και σε καμία περίπτωση δεν μπορούν με βεβαιότητα να ισχυριστούν ότι γνωρίζουν πέρα από οποιαδήποτε αμφιβολία τις διατροφικές συνήθεις των Μινωιτών προγόνων μας.
Ακολούθησαν πιο σημερινές γεύσεις, που είχε ετοιμάσει ο σύλλογος Φίλων Παπαδιόκαμπου, ξύγαλο, ντολμάδες με ανθούς, ντόπιο τυρί, χόντρο με χοχλιούς, χορτοπιτάκια και τυροπιτάκια ξεροτήγανα, σαρικλάκι, ρακή, κρασί και ψητό στον ξυλόφουρνο. Παρών και ο Χαμεζανός βιολάτορας Γιάννης Σταυρουλάκης με το γιο του στη κιθάρα, οι οποίοι έδωσαν το Στειακό ηχόχρωμα στο γλέντι που πήγε και μετά τα μεσάνυχτα.
Όσοι βρέθηκαν σ’ εκείνη την άκρη του νομού Λασιθίου, ή της Σητείας αν θέλετε, μας δήλωσαν ιδιαίτερα ευχαριστημένοι, όσο και εντυπωσιασμένοι από την εκδήλωση.
Η σύγχρονη αρχαιολογία, εκτός από επιστημονικό έχει και γευστικό ενδιαφέρον !
Διαβάστε ακόμα:
Βρώσιμα τοπία στη Κρήτη της εποχής του χαλκού του
Μαγειρεύοντας Μινωικά στη Παχεία Άμμο του 2011
