Ιατρική, Εγκλεισμός, Βιωμένες Εμπειρίες (1903-1957)
Είναι ο τίτλος του βιβλίου, απόσταγμα έρευνας του καθηγητή κοινωνιολογίας Μάνου Σαββάκη, που παρουσιάστηκε στη δημοτική αίθουσα της οδού Ανδρόγεω στο Ηράκλειο τη Κυριακή (26/4), από τον ίδιο τον συγγραφέα – ερευνητή, μαζί με προσκεκλημένους καθηγητές.
Πρόκειται για μια ιδιαίτερη έρευνα που ξεκινά επί των ημερών της Κρητικής πολιτείας, οπότε και επιχειρούνται τομές, μία εκ των οποίων, να θεσμοθετηθεί ο διαχωρισμός ανάμεσα στις «ευυπόληπτες» και «μιαρές» κοινωνικές ομάδες. Έτσι σε ένα απομονωμένο νησάκι, τόσο μα τόσο κοντά στη Πλάκα, δημιουργείται ο χώρος εγκλεισμού, ο οποίος τα επόμενα 54 χρόνια θα αποδειχθεί τόσο μακριά από τον υπόλοιπο κόσμο.
Ο συγγραφέας ασχολείται και με δύο περιπτώσεις παιδιών που σχετίζονται με τη Σπιναλόγκα την Ιφιγένεια η οποία γεννήθηκε από λεπρούς γονείς αλλά δεν ασθένησε ποτέ και τον Παύλο, ο οποίος ασθένησε από τη λέπρα, κλείστηκε στο νησί για να θεραπευτεί στη συνέχεια όταν παρασκευάστηκαν τα φάρμακα για τη «βιβλική» ασθένεια, να αποδοθεί στη κοινωνία χωρίς το στίγμα; Για το βιβλίο μίλησαν, εκτός του συγγραφέα, ο αναπληρωτής καθηγητής φιλοσοφικής και Δήμαρχος Γουβών Γιώργος Νικολακάκης, και οι Γιάννης Ζαϊμάκης επίκουρος καθηγητής τμήματος κοινωνιολογίας και Σκεύος Παπαϊωάννου, τακτικός καθηγητής και πρόεδρος του τμήματος κοινωνιολογίας του Πανεπιστημίου Κρήτης.
Βέβαια σήμερα όπου τη Σπιναλόγκα επισκέπτονται χιλιάδες τουρίστες, μόνο οι ντόπιοι γνωρίζουν τη πραγματική ιστορία του νησιού, ή όσοι έχουν σκύψει με αγάπη και σεβασμό στον πόνο όσων πέρασαν από αυτό τον πλησίον τόπο εξορίας. Ενετικό φρούριο, τουρκική κοινότητα, χωριό λεπρών, με εξέλιξη στη προσπάθεια να ανακηρυχτεί μνημείο παγκόσμιας κληρονομιάς της UNESCO, η Σπιναλόγκα έχει πολλές ιστορίες να διηγηθεί, αρκεί κανείς να τις ψάξει.
Το βιβλίο κυκλοφορεί από τις εκδόσεις «Πλέθρον».
