Κωστής ΜαυρικάκηςΈνα άρθρο του Κωστή Μαυρικάκη.

Οι απολογισμοί στην πολιτική, όπως και στη ζωή είναι πάντοτε χρήσιμοι. Εφτά χρόνια μετά τον «κατά το δοκούν σχεδιασμό» των διοικητικών ενοτήτων στο Λασίθι και έξι μετά την εφαρμογή του νέου διοικητικού χάρτη του Καποδίστρια στο Κάτω Μεραμπέλο, είναι αυταπόδεικτη και απτή, μια αδιαμφισβήτητη πραγματικότητα για τον τόπο: Η Ελούντα με τα γειτονικά χωριά της, έπεσαν θύματα της σκοτεινής πλεράς της πολιτικής. Θύματα των πολιτικών σκοπιμοτήτων και των υπόγειων πολιτικών συναλλαγών από τους πολιτικούς πρωτοσπαθάριους και κουβικουλάριους του (τότε) ΠΑ.ΣΟ.Κ. Ακριβώς για να δημιουργήσουν τοπικά τιμάρια των εκλεκτν τους ή για να φτιάξουν υπερδημάρχους – τοπάρχες στο Λασίθι, αδιαφορώντας για τα κριτήρια του ίδιου του Καποδίστρια…

Πολλοί εξ αυτών σήμερα, είτε απολαμβάνουν την πολιτική τους αποστρατεία αφού «διακόνησαν» μακρόθεν τον τόπο τους σε διορισμένες θέσεις, μη έχοντας κατακτήσει ακροθιγώς ούτε καν την υστεροφημία τους, είτε μετά την εθελούσια έξοδό τους από αιρετά αξιώματα, …ξαναζήτησαν μια δοτή καρέκλα στον γκρίζο ήλιο του Στρασβούργου και των Βρυξελλών, αφού προφανώς ένιωθαν εαυτούς αναντικατάστατους…

Και επειδή τα προσωπεία του Ιανού στην πολιτική ταιριάζουν αναπόφευκτα σ’ αυτούς που αναζητούν άλλοθι στο πρότερο πολιτικό παρελθόν τους, σήμερα, είναι αυτοί οι ίδιοι που αναζητούν εναγώνια ρόλο στο νέο ΠΑ.ΣΟ.Κ, ακριβώς για να το (ξανα)καταστρέψουν…

Το λάθος στην πολιτική, όπως έλεγε και ο Ταλεϊράνδος είναι χειρότερο και από το έγκλημα. Πολύ δε περισσότερο όταν δεν πρόκειται για απλό λάθος, αλλά για «λάθος», δηλαδή για εκ προμελέτης λαθροχειρία

Και στην περίπτωση της Ελούντας, του Βρουχά, του Λούμα και του Σκινιά παίχτηκε η χειρότερη προδοσία και συνάμα απίστευτη τραγωδία στην ιστορία τους. Το εξάχρονο δράμα που εκτυλίσσεται στην περιοχή του Δήμου Ελούντας, πιστοποιεί στο μέγιστο βαθμό την κακουργματική πράξη που συνετελέσθη και που κατ’ εξακολούθηση (από)λαμβάνει χώρα σε βάρος του τόπου και της προοπτικής του. Το παραμύθι των «ισχυρών διοικητικών ενοτήτων» καταρρέει ως χάρτινος πύργος, και όσον αφορά τη συγκεκριμένη περίπτωση, προτρέπει στην ταχεία άρση της κατάφορης αδικίας και τραγωδίας στην οποία κάποιοι εσκεμμένα ενέπλεξαν και έσυραν τον τόπο…

Ο Καποδίστριας στο Κάτω Μεραμπέλο, όχι μόνο βελτίωσε το ευ ζην των πολιτών των χωριών που συνενώθηκαν, αλλά όπως την περίπτωση της Ελούντας γύρισε το ρολόι της ιστορίας πολύ πίσω. Η ακριβής μελέτη των οικονομικών στοιχείων των ιδίων ανταποδοτικών πόρων της Ελούντας από τους επίσημους απολογισμούς πεπραγμένων του Δημάρχου, από το 1999 μέχρι και το 2003 και η συναρτικοποίηση των καμπυλών «τι δίνει» και «τι παίρνει» η Ελούντα, παραέμπει σε ένα άνευ προηγουμένου στην ιστορία ληστρικό πλιάτσικο, το οποίο δεν έχει κανένα αποικιακό προηγούμενο και δεν τεκταινόταν ούτε καν στην εποχή της Τουρκοκρατίας…

Και αυτό, την ίδια στιγμή, που ο πιο επώνυμος τουριστικός προορισμός της χώρας, δεν έχει λύσει στοιχειώδεις ανάγκες υποδομών και ανάπτυξης.

Η απρόσμενη επιδείνωση αυτής της εικόνας, ήταν πλέον προφανής και από την τραγική διάψευση των ελπίδων από την «Κίνηση» Πολιτών που όχι μόνο διαπόμπευσε τις αρχές της, τους στόχους της και …«τη συλλογικότητα», αλλά εξαπάτησε και την ίδια την κοινωνία…

Η επίκληση της ευρηματικής δικαιολογίας ότι «ο Δήμος δεν έχει λεφτά» που έχει καταντήσει πλέον δεικτικό ανέκδοτο πολιτικής ανυπαρξίας και διοικητικής διακωμώδησης, αποδεινύει το μέτρο και τη σοβαρότητα που η Καποδιστριακή δημοτική αρχή αντιμετώπισε (και αντιμετωπίζει) όχι μόνο την Ελούντα, αλλά τον τόπο συνολικά…

Η επικαιροποίηση του αιτήματός μας, έρχεται σε μια περίοδο που η σημερινή κυβέρνηση, τόσο στις προεκλογικς της δεσμεύσεις, όσο και σε δηλώσεις του ίδιου του πρωθυπουργού και των επώνυμων στελεχών της, έχει δώσει στίγματα αλλαγών εκεί όπου υπάρχει πρόβλημα. Η ολοκλήρωση και η παράδοση στους αρμόδιους πολιτικούς παράγοντες της «Μελέτης βιωσιμότητας για τη σύσταση του Δμου Ελούντας», αποδεικνύει πλέον με επιστημονικό τρόπο, το κοινό μυστικό που οι πάντες γνωρίζουν: Ότι ο Καποδίστριας αντί να λύσει, δημιούργησε προβλήματα, στην Ελούντα και τα γειτονικά χωριά της. Αποδεικνύει κυρίως το μέγεθος της κλοπής, της λεηλασίας και της υπεξαίρεσης των ανταποδοτικών πόρων της περιοχής της Ελούντας, τα οποία αποδημούν οριστικά και αμετάκλητα όχι μόνο σε άλλες περιοχές του καποδιστριακού Δήμου με τις οποίες ούτε χωροταξική, αλλά ούτε και κοινωνιολογική και δημογραφική ή άλλη συγγένεια διαθέτουμε, λλά κυρίως στη διασπάθιση, στην αναποτελεσματικότητα και στο υδροκέφαλο έρεβος του παλαιού Δήμου Αγ. Νικολάου.

Την ίδια ώρα, τα προβλήματα διογκώνονται σε τραγικό και απελπιστικό βαθμό, και επαπειλούν την αποψίλωση και τον αφανισμό και αυτού του ίδιου του μοναδικού αγαθού και πόρου ζωής που έχουμε: Του τουρισμού.

Αυτή τη φορά, η νέα κυβέρνηση, αφού πειστεί για το δίκαιο των επιχειρημάτων και των ισχυρισμών μας, θα πρέπει να τολμήσει την άρση αυτής της κατάφορης αδικίας. Για να προλάβουμε την ολιστική κατάρρευση του τόπου και την επερχόμενη σύγκρουση των κοινωνιών…

Ο μόνος δρόμος είναι η άρση της αδικίας. Και ο μόνος τρόπος που οδηγεί σ’ αυτήν είναι η σύσταση του ΔΗΜΟΥ ΕΛΟΥΝΤΑΣ. Πριν είναι αργά για όλους μας…

mailto:komavr@otenet.gr

Κωστής Ε. Μαυρικάκης

Πολιτικός Μηχανικός ΕΜΠ

Print Friendly, PDF & Email

Από manos