Γιώργος Μενεγάκης

Του Γιώργου Μενεγάκη.

Από αντιφατικές δηλώσεις κυβερνητικών παραγόντων και απαντήσεις τους σε ερωτήσεις τοπικών φοέων για το ζήτημα της «κορεσμένης τουριστικής ζώνης», μάς δίνεται η εντύπωση ότι όσοι είναι υπεύθυνοι για την άρση αυτού του άδικου νομικού περιορισμού πάσχουν από έλλειψη ενημέρωσης (στην καλύτερη περίπτωση) με αποτέλεσμα να μην έχει γίνει τίποτα όσον αφορά αυτό το επίμαχο θέμ.

Έχει περάσει ένας χρόνος από την ανάληψη της νέας διακυβέρνησης της χώρας χωρίς να έχει αρθεί το καθεστώς της «κορεσμένης τουριστικής ζώνης» στην ευρύτερη περιοχή του Αγίου Νικολάου. Είναι από όλους κατανοητό ότι αυτή η κατάσταση ευνοεί μόνο λίγους και τα συμφέροντά τους αλλά δεν ευνοεί το γενικότερο συμφέρον του τόπου. Με τις σύγχρονες απαιτήσεις της παγκόσμιας τουριστικής βιομηχανίας, χρειαζόμαστε ευέλικτες μονάδες μικρού και μεσαίου μεγέθους με υψηλή ποιότητα παροχής υπηρεσιών. Το καθεστώς της κορεσμένης ζώνης δεν το επιτρέπει, με αοτέλεσμα να μην μπορούμε να παράσχουμε σύγχρονες ξενοδοχειακές υπηρεσίες. Όσο δεν γίνεται αυτό σε έναν τόπο σαν το δικό μας, τα τουριστικά γραφεία του εξωτερικού ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΛΟΓΟ να μας συμπεριλάβουν στο πρόγραμμά τους.

Ο Αγιος Νικόλαος δεν είναι αγροτική ούτε βιομηχανική πόλη. Είναι μια μικρή παραθαλάσσια πόλη με φυσικό κάλλος και πολύ καλό κλίμα και έχει μια γραφικότητα. Η μόνη της ελπίδα στον οικονομικό τομέα, λοιπόν, είναι ο τουρισμός. Με την ανάπτυξη νέων ποιοτικών ξενοδοχειακών μονάδων μικρομεσαίου μεγέθους στην περιφέρεια της πόλης και με την περάτωση του οδικού δικτύου για την καλύτερη και ταχύτερη πρόσβαση στο αεροδρόμιο, έχουμε βάσιμες ελπίδες για την άνθιση της τοπικής οικονομίας αλλιώς ο Αγιος Νικόλαος θα μαραζώνει συνεχώς.

Η άποψη ότι μόνο οι μεγάλες τουριστικές μονάδες μπορούν να αντξουν το διεθνή ανταγωνισμό, είναι αβάσιμη. Όπως υπάρχουν τουρίστες με οικονομική ευχέρεια που προτιμούν να κάνουν τις διακοπές τους σε ένα μεγάλο πολυτελές ξενοδοχείο που τους παρέχει όλο το φάσμα των υπηρεσιών έτσι ώστε να μην νιώθουν την ανάγκη να βγαίνουν έξω από αυτό, έτσι υάρχουν και τουρίστες με άλλες προτιμήσεις. Υπάρχουν πολλοί επισκέπτες που θέλουν να μείνουν σε βίλες ή σε διαμερίσματα κοντά σε ένα αστικό κέντρο ή σε ένα μικρού ή μεσαίου μεγέθους ποιοτικό ξενοδοχείο. Υπάρχουν τουρίστες που θέλουν να μην σπαταλούν όλες τις ώρες μέσα σε ένα «χρυσό κλουβί» αλλά να γυρίσουν τη γύρω περιοχή, να επισκεφθούν αξιοθέατα, να ζήσουν τη νύχτα και τη μέρα μιας πόλης, τις παραλίες της και να αγοράσουν προϊόντα από τα καταστήματά της.

Αυτή την ποικιλία πρέπει να τη διεκδικήσουμε. Αλλιώς θα απονεκρωθούμε οικονομικά. Πώς θα δουλέψουν για παράδειγμα τα πάσης φύσεως τουριστικά καταστήματα αν δεν υπάρχουν τουρίστες που να διαμένουν κοντά στην πόλη, σε ξενοδοχεία που δεν θα τους κρατούν 24 ώρες το 24ωρο εσώκλειστους; Πώς αλλιώς θα ανέβουν τα έσοδα σχεδόν όλων των επαγγελματιώ της πόλης, που τα κέρδη τους έμμεσα ή άμεσα σχετίζονται με τον τουρισμό, αν δεν υπάρξει μια ξενοδοχειακή ανάπτυξη μικρομεσαίου μεγέθους που θα προσελκύσει αυτού του είδους τον τουρισμό;

Όλοι συμφωνούμε ότι το μέλλον είναι ο θεματικός τουρισμός (αγροτουρισμός, πολιτιστικός τουρισμός, θεραπευτικός τουρισμός, αθλητικός τουρισμός κ.λ.π.). Επειδή ως χώρα είμαστε πιο ακριβοί σε σύγκριση με την Τουρκία ή άλλες τουριστικές χώρες της Μεσογείου, με το θεματικό τουρισμό μπορούμε να προβάλουμε την πολιτιστική και περιβαλλοντική ιδιαιτερότητα του όπου μας που είναι ένας τομέας στον οποίο πλεονεκτούμε σε σχέση με τα άλλα κράτη και μ’ αυτό τον τρόπο να ανταπεξέλθουμε στις απαιτήσεις του ανταγωνισμού. Μόνο με μικρομεσαίου μεγέθους μονάδες μπορούμε να τον στηρίξουμε. Για παράδειγμα, μια αγροτουριστική μονάδα δεν μπορεί ν έχει μεγάλο μέγεθος. Αυτός είναι ένας ακόμα λόγος για τον οποίο πρέπει να αρθεί το καθεστώς της κορεσμένης ζώνης.

Αυτό που καταλάβαμε από την μέχρι σήμερα στάση του κράτους είναι ότι υπάρχει μια αδράνεια και μια άδικη εντύπωση για την περιοχή μας. Δεν έχει γίνει αντιληπτό από την κρατική ιεραρχία ότι η κατάσταση όπως είναι σήμερα δεν ευνοεί την ανάπτυξη του τόπου. Τα προηγούμενα χρόνια όσοι ήταν υπεύθυνοι για να διεκδικήσουν, και κυρίως οι βουλευτές, δεν κατάφεραν να πείσουν τους υψηλόβαθμους κυβερνητικούς αρμόδιους. Είτε γιατί δεν είχαν την ικανότητα είτε γιατί θέλανε να δείξουν ότι κάτι κάνουν χωρίς ουσιαστικά να ενδιαφέρονται είτε γιατί η διοικητική μηχανή του κράτους ήταν ανεπαρκής. Όλα αυτά πρέπει να τελειώσουν.

Τα «κατόπιν ενεργειών μου» ανήκουν σε ένα παλαιοκομματικό παρελθόν που έχει περάσει ανεπιστρεπτί και όποιος υιοθετεί τέτοιες πρακτικές, κοροϊδεύει το λαό. Γι’ αυτό κάτι πρέπει να κάνουμε συλλογικά για να ακουστεί η φωνή μας ώστε να διεκδικήσουμε την ικανοποίηση των δίκαιων αιτημάτων μας και να υπερασπίσουμε τα καλώς εννοούμενα συμφέροντα του τόπου μας. Ειδικά για την άρση του άδικου καθεστώτος της «κορεσμένης τουριστικής ζώνης» θα πρέπει να συσπειρωθούμε όλοι και να μην υποχωρήσουμε μέχρι να το πετύχουμε.

Ο Αγιος Νικόλαος και η ευρύτερη περιοχή του έχουν ένα τέτοιο κάλλος που πάντοτε θα είναι πρόσφορη η τουριστική εκετάλλευσή του. Επομένως, αν δεν γίνει κάτι που θα βοηθήσει την τουριστική ανάπτυξη προς όφελος της πόλης και των πολιτών της, στο τέλος θα αναγκαστούμε να πουλήσουμε τα πάντα σε ξένους και να αφήσουμε εκείνους να κάνουν την τουριστική ανάπτυξη αλλά προς όφελος δικό τους και όχι δκό μας. Δεν μας αξίζει μια τέτοια προοπτική. Αν θέλουμε να διατηρήσουμε την κοινωνική μας αξιοπρέπεια θα πρέπει να κάνουμε ότι περνάει από το χέρι μας για την άρση της «κορεσμένης τουριστικής ζώνης» και να πιέσουμε ώστε να ολοκληρωθούν τα απαραίτητα οδικά έργα προς το αεροδρόμιο.

Να συσπειρωθούμε λοιπόν όλοι, φορείς, τοπικοί άρχοντες και απλοί πολίτες. Με όποιο τρόπο μπορούμε. Δεν αξίζει στον Αγιο Νικόλαο ο οικονομικός θάνατος.

Γιώργος Μενεγάκης.

τ. Δήμαρχος Αγίου Νικολάου, Πολιτευτής Ν.Δ.

Print Friendly, PDF & Email

Από manos