Στο ξενοδοχείο Creta Maris στη Χερσόνησο, πραγματοποιήθηκε το Σάββατο (21/4) η ημερίδα που διοργάνωσε ο Δήμος Χερσονήσου με την Ένωση Δημοτικών Επιχειρήσεων Ύδρευσης – Αποχέτευσης, θέτοντας τον προβληματισμό “Οι τεχνολογίες αφαλάτωσης για την παραγωγή πόσιμου νερού“.
Την ημερίδα παρακολούθησαν αρκετά στελέχη Δημοτικών Επιχειρήσεων Ύδρυσης – Αποχέτευσης, από όλη τη Κρήτη. Στο χαιρετισμό του ο Δήμαρχος Χερσονήσου Σπύρος Δανέλλης, αναφέρθηκε στο πρόβλημα του Δήμου του και στις προσπάθειες που γίνονται για την εξεύρεση λύσεων.
Εκ μέρους της Δ.Ε.Υ.Α. Χερσονήσου, ο Δημήτρης Γιακουμάκης, αναφέρθηκε στα προβλήματα που αντιμετωπίζει ο Δήμος πλέον μετά από την εκτεταμένη υφαλμύρωση των υπόγειων υδάτων της περιοχής. ¶ρα είναι πλέον μονόδρομος η δημιουργία μονάδας αφαλάτωσης. Το νερό του βιολογικού καθαρισμού του Δήμου είναι κατάλληλο για άρδευση. Στόχος στο μέλλον να μην ποτίζει κανείς με νερό ύδρευης. Ήδη βρίσκεται σε εξέλιξη η κατασκευή για τη δημιουργία της μονάδας αφαλάτωσης, το νερό της οποία αρχικά θα χρησιμοποιείται για πότισμα. Σύμφωνα με τα στοιχεία που παρουσίασε ο κ. Γιακουμάκης, ο μεγαλύτερος καταναλωτής στο σπίτι είναι το καζανάκι της τουαλέτας. Το κύριο πάντως είναι η αλλαγή της νοοτροπίας μας για να εξοικονομήσουμε.
Ο Δήμαρχος Γαζίου, Γ. Μαρκογιαννάκης, αναφέρθηκε στη προσπάθεια αφαλάτωσης του Αλμυρού Ποταμού.
Ο Ανδρέας Αγγελάκης, εκ μέρους του Ε.Θ.Ι.Α.Γ.Ε. και της Ε.Δ.Ε.Υ.Α., αφού αναφέρθηκε σε ιστορικά στοιχεία από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα. Τα τελευταία χρόνια ο υδρολογικός κύκλος έχει διευρυνθεί πολύ, με αποτελέσματα τη δημιουργία προβλημάτων. Μπορεί βέβαια για την ώρα στην Ελλάδα και στη Κρήτη, ίσως τα προβλήματα να μην είναι ορατά, αλλά στα νησιά ήδη εδώ και χρόνια έχουν ελλείψεις. Η επικρατούσα λογική είναι η όσο το δυνατόν καλύτερη διαχείριση των υδάτινων πόρων. Στην Ελλάδα, δυστυχώς, μόνον 10 εκατ. Κυβικά μέτρα νερού επαναχρησιμοποιούνται, ενώ σε άλλες χώρες του κόσμου όπως οι Η.Π.Α., ή η Ισπνία, ανακυκλώνουν μεγάλο μέρος. Αλλά το γενικότερο ποσοστό επαναχρησιμοποίησης του νερού στην Ευρώπη, είμαστε πολύ πίσω.
Ο κύριος Αλεξόπουλος στη συνέχεια, αναφέρθηκε στη παραγωγή υφάλμυρων νερών στη Κρήτη, ποσότητες και χαρακτηριστικά.
Εκ μέρους των Κυπρίων, ο κύριος Χριστοδουλίδης, αναφέρθηκε στη τεχνογνωσία του κράτους, από την ύπαρξη του το 1960, έως σήμερα. Από πολύ νωρίς οι Κυπριακές κυβερνήσεις είχαν δει το πρόβλημα. Έτσι το 1990 η κυβέρνηση αποφάσισε ότι το Κυπριακό ράτος θα έπρεπε να απεξαρτηθεί από τα καιρικά φαινόμενα η προμήθεια νερού. Έτσι, το 1995, μπήκε σε λειτουργία η πρώτη μονάδα αφαλάτωσης και το 2001 η δεύτερη. Ήδη από το 2000 έχουν αρθεί όλοι οι περιορισμοί. Αρκετά προηγμένο είναι και το χρηματοδοτικό πλαίσιο ίδρυσης και λειτουργίας ττοιων εργοστασίων. Σημειωτέον, ότι οι Κύπριοι, αφαλατώνουν θαλασσινό νερό, κάτι που είναι αρκετά πιο δύσκολο, λόγω και προβλημάτων. Τα τεχνικά προβλήματα διορθώθηκαν εύκολα. Όπως υψηλές θερμοκρασίες της θάλασσας στη περιοχή της Κύπρου. Από όσα μας είπε ο κ. Χριστοδουλίδης, υπάρχει πλέον αρκετή τεχνογνωσία μετά από τόσα χρόνια λειτουργίας των μονάδων αφαλάτωσης. Οι περιβαλλοντικές επιπτώσεις ήσαν ελάχιστες, προβλέπεται δε όταν οι καιρικές συνθήκες είναι ευνοϊκές, τα εργοστάσια μπαίνουν στην εφεδρεία.
Οι εκπρόσωποι των εταιρειών που κατασκευάζουν εργοστάσια αφαλάτωσης, τόνισαν ότι με τη πάροδο του χρόνου το κόστος πέφτει δραματικά.
Σαν γενικό συμπέρασμα και για τη Κρήτη, η αφαλάτωση αποτελεί πλέον μονόδρομο, αφού το νησί διαθέτει και αποθέματα υφάλμυρων νερών, άρα η αφαλάτωση είναι ευκολότερη απΆ ότι η αφαλάτωση θαλασσινού νερού. Από κει και πέρα είναι πολιτικές επιλογές των κατά τόπους αρχόντων εάν εισάγουν ή όχι την αφαλάτωση στο σύστημα τους.
Αλλά παρά όλα όσα ακούστηκαν στην ημερίδα, ουδείς απάντησε στο ερώτημα για ενιαία διαχείριση υδάτινων πόρων στο νησί, κάτι ο οποίο διαθέτει ήδη εδώ και πολλά χρόνια η Κύπρος, αλλά και το Ισραήλ.
