Ομιλία στην ενημερωτική συνάντηση για την προστασία της πρώτης κατοικίας από τους πλειστηριασμούς που οργανώθηκε από τον πολιτιστικό σύλλογο Βραχασίου «ο Αναύλοχος»,
το Σάββατο 10/12/16, στην αίθουσα του πολιτιστικού συλλόγου Βραχασίου
Όταν την άνοιξη του 2010 (Μάρτιος-Απρίλιος) παρουσίαζα στο Ηρακλειώτικο κοινό την εικαστική μου δουλειά με θέμα: «Η δεύτερη εποχή των σπηλαίων» στη μνήμη του κορυφαίου, πανεπιστήμονα Βραχασώτη, Ελευθέριου Πλατάκη, του ανθρώπου που έζησε σαν πρώτη κατοικία του το σπήλαιο της Κρήτης δημιουργημένο από δάνεια της Παγκόσμιας Τράπεζας της θεϊκής αρμονίας της φύσης, με υποθήκες τα όνειρα σε χαραγμένες εσοχές υγρών ενθυμημάτων, απευχόμουνα στο σχετικό μου σημείωμα τα εξής: «Ελπίζω, η τρίτη εποχή των σπηλαίων να μη με βρει εγκατεστημένη (λόγω δυσχερών οικονομικο-πολιτικοκοινωνικών καταστάσεων), σε ένα από τα καταγεγραμμένα σπήλαια της Ελλάδας να προσεγγίζω εικαστικά το προσφιλές μου θέμα».
Η πραγματικότητα στα χρόνια της συσσωρευμένης αντιδραστικής πολιτικής στη χώρα μας σήμερα δείχνει, ότι είμαστε πολύ κοντά στο : «…σπηλιές να κατοικούμεν…», μια και εκτός από τη δημόσια περιουσία που οδεύει στο χωνευτήρι του υπερταμείου, έχει στοχοποιηθεί και η ιδιωτική περιουσία λόγω αδυναμίας πληρωμών των ιδιοκτητών-οφειλετών σε τράπεζες και δημόσιους φορείς. Όσοι ιδιοκτήτες δεν καταφέρνουν να καλυφθούν από τους ισχύοντες νόμους που αφορούν τα υπερχρεωμένα νοικοκυριά, είναι στον αέρα και όλα δείχνουν ότι αν δεν υπήρχε ένα μαχητικό κίνημα κατά των πλειστηριασμών, πολλοί ιδιοκτήτες-δανειολήπτες αλλά και οφειλέτες σε δημόσιους φορείς, θα βρίσκονταν ανυπεράσπιστοι στα νύχια των κορακιών των πάσης φύσεως συμφερόντων.
Σε όλη την Ελλάδα, σε μεγάλες πόλεις όπως στη Θεσσαλονίκη, στην Αθήνα, στην Πάτρα, στο Ηράκλειο, στο Ρέθυμνο κ.α., αποτρέπονται πολλές φορές με μάχες σώμα με σώμα με τις δυνάμεις καταστολής, οι πλειστηριασμοί των λαϊκών νοικοκυριών.
Η κυβέρνηση κατ’εντολή των δανειστών στην προσπάθειά της να αντιμετωπίσει το μεγάλο κίνημα που έχει αναπτυχθεί σ’όλη τη χώρα κάθε Τετάρτη 3-5μ.μ., στα Ειρηνοδικεία , μεθοδεύει το μέτρο που κρίνεται επιεικώς απαράδεκτο και αντισυνταγματικό, των ηλεκτρονικών πλειστηριασμών.
Στην παρούσα φάση το κίνημα βρίσκεται σε ετοιμότητα και επαγρύπνηση για να αποτρέψει κάθε σχεδιασμό που θα βάλει στο στόχαστρο την πλειονότητα των υπερχρεωμένων νοικοκυριών και θα δώσει ακόμη ένα ισχυρότατο χτύπημα στην ήδη πληγείσα ελληνική κοινωνία που αιμορραγεί λόγω των κλιμακούμενων εξοντωτικών μνημονιακών πολιτικών.
Ένα άλλο αίτημα που θέτει το κίνημα των ειρηνοδικείων σήμερα και που θα είναι η λύση του προβλήματος, είναι η διαγραφή χρεών προς τους δανειστές μας καθώς και των ιδιωτικών χρεών.
Μέσα στο ιστορικό γίγνεσθαι έχουμε πάμπολλες περιπτώσεις διαγραφής χρεών από αρχαιοτάτων χρόνων και σε άλλους πολιτισμούς όπως μαρτυρούν τα αρχαιολογικά ευρήματα, αναφέρουμε ενδεικτικά τον Σουμεριακό πολιτισμό, 18ος αιώνας, τον Ασσυριακό, τον Αιγυπτιακό αλλά και τον πολιτισμό των Εβραίων, όπου βλέπουμε η ακύρωση των χρεών να επιβάλλεται μέσω της θρησκείας τους, στο Δευτερονόμιο που προκηρύσσει την ακύρωσή τους κάθε εφτά χρόνια και στο Λευιτικό που την επιβάλλει με κάθε Ιωβηλαίο δηλ. κάθε 50 χρόνια.
Σίγουρα δεν πρωτοπορήσαμε με το Σόλωνα τον Αθηναίο στη διαγραφή χρεών τον 7ο αιώνα π.χ., με τη γνωστή από τα σχολικά μας εγχειρίδια «Σεισάχθεια».
Έχουμε έτσι, διαγραφή χρεών κατόπιν πρωτοβουλίας ηγεμόνων που διέβλεπαν την κοινωνική αναταραχή που συσσωρεύονταν μαζί με τα χρέη, σε άλλη περίπτωση υπάρχει ακύρωση χρεών σαν αποτέλεσμα κοινωνικών αγώνων εξαιτίας της γιγάντωσης των κοινωνικών ανισοτήτων.Έχουμε επίσης μονομερή διαγραφή χρεών από χρεωμένες χώρες κατόπιν απόφασής τους, αλλά και ακύρωση χρέους κατόπιν παραχώρησης των νικητών έναντι των ηττημένων και ακύρωση χρέους σε σύμμαχο χώρα.
Το συμπέρασμα που συνάγεται από τα παραπάνω είναι ότι το χρέος είναι η βασική αιτία για πολλές κοινωνικοπολιτικές αναταράξεις. Επίσης το χρέος είναι ένα επιθετικό μέσο επιβολής, εκτός του συμβατικού πολέμου, μιας χώρας ισχυρής σε μια λιγότερο ισχυρή, με καταναγκαστική ισχύ, νόμων ζούγκλας.Είναι γεγονός ότι το διεθνές δίκαιο δεν προστατεύει την πάσχουσα χώρα που υφίσταται την υποδούλωσή της μέσω του χρέους, καθότι οι διεθνείς οργανισμοί είναι στην υπηρεσία των ισχυρών.Σε αυτή την περίπτωση είναι θεμελιακή υποχρέωση μιας κυβέρνησης που υπηρετεί τα συμφέροντα του λαού που την επέλεξε και βρίσκεται σε καθεστώς αποικίας χρέους, να επιδιώξει σύσταση επιτροπής για τον έλεγχο του χρέους και να προχωρήσει σε μονομερή διαγραφή του.
Στη χώρα μας σήμερα που ο κίνδυνος μιας γενικευμένης κοινωνικής αντίδρασης με απρόβλεπτες συνέπειες γίνεται ολοένα και περισσότερο διακριτός, καταλήγουμε ότι είναι σημαντικό η πλειοψηφία του λαού να ενημερώνεται και να επιζητά οριστικές λύσεις, η διαγραφή χρεών είναι το πρώτο βήμα για την επανεκκίνηση της οικονομίας σε κάθε χρεωμένη χώρα που έχει μετατραπεί μεθοδευμένα σε αποικία χρέους.
Αλεξάκη – Χρονάκη Κική, εκπαιδευτικός, μέλος του κινήματος των Ειρηνοδικείων της Λαϊκής Στάσης Πληρωμών Ηρακλείου.
Πηγές:
Άρθρο του Ερίκ Τουσέν:
http://www.contra-xreos.gr/arthra/1142-makria-paradosi-tis-akyrosis-toy-xreous.html
