Κάποιες συνήθειες χρόνων περνούν από γενιά σε γενιά. Ο χρόνος μπορεί να τρέχει ανεμπόδιστος εμπρός, μαζί και ο «εκμοντερνισμός», αλλά κάποιες αξίες μένουν ανλλοίωτες.
Έτσι ένας σεβαστός αριθμός ανθρώπων από την ευρύτερη περιοχή, Παχείας Αμμου, Βασιλικής, Επισκοπής, Κάτω Χωριού και Ιεράπετρας, τίμησαν με τη παρουσία τους τον εσπερινό της Αγίας Μαρίνας στο ομώνυμο γραφικό εκκλησάκι κοντά στο Μοναστηράκι, στους πρόποδες της Θρυπτής.
Είναι μια συνήθεια που κρατάει δεκαετίες.
Όπως όμως μου έλεγαν φίλοι από τη περιοχή, η γιορτή παλαιότερα έπαιρνε τον χαρακτήρα λαϊκού πανηγυριού. ε τους γυρολόγους, τον καφετζή κάτω από τη χαρουπιά και τον βιολάτορα να παίζει όλη μέρα, ενώ ο χορός, κρατούσε ώρες κάτω από τα δέντρα, δίπλα στη πηγή.
Σήμερα όλα αυτά δυστυχώς δεν υπάρχουν.
Λειτούργησε ο Αρχιμανδρίτης Κύριλλος, ο οποίος αναφέρθηκε τόσο στην ημέρα, στο και στον βίο και στη πολιτεία της Αγίας Μαρίνας, όσο και στην ιστορία της μικρής εκκλησίας.
Χρόνια Πολά. Και του χρόνου.
