Αγαπητοί μου. Έφθασαν τα Χριστούγεννα. Η Μητρόπολη των εορτών της Εκκλησίας μας, η πασχαλιά του χειμώνα. «Ο Λόγος σαρξ εγένετο» (Ιωάν. 1,14). Μέσα σ’ αυτές τις λέξεις βρίσκεται η Αλήεια, που είναι αιωνίως αναγκαία για την ανθρώπινη ύπαρξη. Εορτάζουμε σήμερα τα Χριστούγεννα, την Σάρκωση του Υιού και Λόγου του Θεού, που αποτελεί το μεγαλύτερο γεγονός στην ιστορία του κόσμου, την πιο χαρμόσυνη αγγελία που ευαγγελίστηκαν οι ουρανοί στη γη. «Σήμερον Θεός επί γης παραγέγονε, και άνθρωπος εις ουρανούς αναβέβηκε. Σήμερον οράται σαρκί, ο φύσει αόρατος, δια τον άνθρωπον.»
Εορτάζουμε ακόμη όλα τα ιστορικά γεγονότα που έχουν άμεση η έμμεση σχέση με την Επιφάνεια του Υιού και Λόγου του Θεού στον κόσμο, τη Γέννησή του, την απογραφή, τα σπάργανα, την προσκύνηση των Μάγων και των Ποιμένων. Στην Εκκλησία όλα αυτά τα γεγονότα τα βιώνουμε ως ένα αιώνιο σήμερα. Τα βιώνουμε λειτουργικά, ως παρόντα, μέσα στην ορθόδοξη παράδοσή μας. Τα βλέπουμε ως τετελεσμένα μέσα στο προαιώνιο σχέιο του Θεού για τη σωτηρία του κόσμου. Όλα συναιρούνται μέσα στο απολυτρωτικό έργο της Οικονομίας της Αγίας Τριάδος. Σε κάθε Θεία Λειτουργία ανακεφαλαιώνονται, σε επίπεδο μνήμης και ευχαριστίας, όλοι οι επιμέρους σταθμοί και τα γεγονότα που συνδέονται με το έργο της εν Χριστώ σωτηρίας.
Τα Χριστούγεννα συνδέονται ευρύτερα με το εορτολογικό θέμα του Πάσχα. Έχουν το κοινό σημείο της Συγκαταβάσεως του Θείου Λόγου. Και η Γέννηση του Χριστού είναι άκρα ταπείνωση, «ράκει καθάπερ βροτός σπαργανούται, ο τη ουσία αναφής». Λαμβάνει δούλου μορφήν ο Υιός και Λόγος του Θεού, πτωχεύει «ίνα τη εκείνου πτωχεία πλουτίσωμεν» (Β Κορ. 8,9). Με τη Γέννησή Του αναλαμβάνει την ανθρώπινη φύση, εκτός αμαρτίας, για να θεώσει το πρόσλημμα.
Εορτάζουμε σήμερα τα Χριστούγεννα, «το μέγα και παράδοξον θαύμα», εκκλησιαστικώς και θεοπρεπώς. Εδώ, στους Ιερούς Ναούς βλέπουμε τον τεχθέντα βασιλέα. Ακούμε τους αγγέλους να ευαγγελίζονται χαράν μεγάλην στην οικουμένη. Συναντούμε την Θεοτόκο, την αειπάρθενο Παναγία μας, που μέσω αυτής ο Θεός επεδήμησε στους ανθρώπους και γίναμε κοινωνοί θείας φύσεως.
Στην Αγία μας Εκκλησία δεν αναπαρίσταται η Γέννηση. Δεν στολίζουμε δέντρα, δεν υπάρχουν τα λαμπιόνια του κόσμου. Τα Χριστούγεννα δεν προσφέρονται για εμπορική εκμετάλλευση. Εδώ ζούμε το γεγονός. Είμαστε σύγχρονοι της Γεννήσεως του Χριστού. Γι’ αυτό και ψάλλουμε «Σήμερον γεννάται εκ Παρθένου – Σήμερον τίκτεται Θεός … Τα σύμπαντα σήμερον χαράς πληρούνται, Χριστού τεχθέντος εκ της Παρθένου».
Εορτάζουμε τα Χριστούγεννα και προσκαλεί ο Νυμφίος της Εκκλησίας όλους τους πιστούς να έλθουν και να Τον προσκυνήσουν. Προσκαλεί όλες τις ηλικίες των ανθρώπων, ιδιαίτερα τα παιδιά μας, τους ετερόδοξους, τους μετανάστες, όλο τον κόσμο να επιγραφούν, ως πιστοί, ονόματι Θεότητος. Ο Υιός της Παρθένου είναι ο μοναδικός Σωτήρας του κόσμου που μας λυτρώνει από την αμαρτία, την απελπισία και το θάνατο. Η αγάπη Του είναι η ανααίρετη υπαρξιακή βεβαιότητα και η πληρωτική ικανοποίηση της ζωής μας.
Τα Χριστούγεννα συνδέονται ευρύτερα με το εορτολογικό θέμα του Πάσχα. Έχουν το κοινό σημείο της Συγκαταβάσεως του Θείου Λόγου. Και η Γέννηση του Χριστού είναι άκρα ταπείνωση, «ράκει καθάπερ βροτός σπαργανούται, ο τη ουσία αναφής». Λαμβάνει δούλου μορφήν ο Υιός και Λόγος του Θεού, πτωχεύει «ίνα τη εκείνου πτωχεία πλουτίσωμεν» (Β Κορ. 8,9). Με τη Γέννησή Του αναλαμβάνει την ανθρώπινη φύση, εκτός αμαρτίας, για να θεώσει το πρόσλημμα.
Εορτάζουμε σήμερα τα Χριστούγεννα, «το μέγα και παράδοξον θαύμα», εκκλησιαστικώς και θεοπρεπώς. Εδώ, στους Ιερούς Ναούς βλέπουμε τον τεχθέντα βασιλέα. Ακούμε τους αγγέλους να ευαγγελίζονται χαράν μεγάλην στην οικουμένη. Συναντούμε την Θεοτόκο, την αειπάρθενο Παναγία μας, που μέσω αυτής ο Θεός επεδήμησε στους ανθρώπους και γίναμε κοινωνοί θείας φύσεως.
Στην Αγία μας Εκκλησία δεν αναπαρίσταται η Γέννηση. Δεν στολίζουμε δέντρα, δεν υπάρχουν τα λαμπιόνια του κόσμου. Τα Χριστούγεννα δεν προσφέρονται για εμπορική εκμετάλλευση. Εδώ ζούμε το γεγονός. Είμαστε σύγχρονοι της Γεννήσεως του Χριστού. Γι’ αυτό και ψάλλουμε «Σήμερον γεννάται εκ Παρθένου – Σήμερον τίκτεται Θεός … Τα σύμπαντα σήμερον χαράς πληρούνται, Χριστού τεχθέντος εκ της Παρθένου».
Εορτάζουμε τα Χριστούγεννα και προσκαλεί ο Νυμφίος της Εκκλησίας όλους τους πιστούς να έλθουν και να Τον προσκυνήσουν. Προσκαλεί όλες τις ηλικίες των ανθρώπων, ιδιαίτερα τα παιδιά μας, τους ετερόδοξους, τους μετανάστες, όλο τον κόσμο να επιγραφούν, ως πιστοί, ονόματι Θεότητος. Ο Υιός της Παρθένου είναι ο μοναδικός Σωτήρας του κόσμου που μας λυτρώνει από την αμαρτία, την απελπισία και το θάνατο. Η αγάπη Του είναι η ανααίρετη υπαρξιακή βεβαιότητα και η πληρωτική ικανοποίηση της ζωής μας.
«Χριστός γεννάται». Στη φάτνη του Ιησού Χριστού γράφεται η καινούργια σελίδα της προσωπικής μας ιστορίας. Εκεί σηματοδοτείται η υπέρτατη καταξίωση του προσώπου μας. Εκεί εγκαινίζεται η αναγννητική εμπειρία της θεϊκής αγάπης. Γίνεται σύντροφός μας η βεβαιότητα της ζωής και η ελπίδα της αιώνιας κοινωνίας με τον Λυτρωτή μας.
Η Χάρις, η ειρήνη και η αγάπη του Σαρκωθέντος Κυρίου να είναι πάντοτε μαζί σας.
Χριστούγεννα 2005
Ο Πέτρας και Χερρονήσου Νεκτάριος
