Από την εποχή που τα δίκτυα άρδευσης έγιναν μεγάλα σε μήκος, ειδικά τα τελευταία χρόνια με χιλιόμετρα σωληνώσεις στην ύπαιθρο, διακόπτες και πολλά άλλα, κάποιος έπρεπε να επιβλέπει να να διορθώνει. Και αυτός ο κάποιος ονομάζεται υδρονομέας. Θέση συνήθως καλοκαιρινή, λίγων μηνών, διότι τους θερινούς μήνες γίνεται η μεγάλη χρήση νερού στην ύπαιθρο. Όπως μπορείτε να φανταστείτε, ο κάθε υδρονομέας πρέπει να λειτουργεί έξω, κάτω από τον καυτό ήλιο, να κάνει χιλιόμετρα, να ελέγχει και να μην αφήνει τίποτα στη τύχη.
Ο νόμος προβλέπει συγκεκριμένα όρια ηλικίας για τους υδρονομείς, με ανώτατο όριο τα 60 έτη.
Στις Μάλλες, όπως μάθαμε, προβλέπονται τέσσερις θέσεις υδρονομέων. Το τοπικό συμβούλιο, αξιολόγησε τις 10 αιτήσεις που κατατέθηκαν, από νεαρά κατά το πλείστον άτομα και πρότεινε τέσσερις, με τη λογική κάθε χρόνο και άλλα πρόσωπα, ντόπιοι βέβαια, για να υπάρχει ισότητα προς όλους. Αλλά…..
Εκεί που όλα είχαν δρομολογηθεί έρχεται παρέμβαση από αντιδήμαρχο του Δήμου Ιεράπετρας, να προσληφθεί στη μία από τις τέσσερις θέσεις, γυναίκα άνω των 60 ετών, κατά παράβαση των σχετικών νομοθετικών ρυθμίσεων. Δηλ. ενώ έχουν προσληφθεί οι τέσσερις, να πάρει τη θέση ενός εξ αυτών.
Μέχρι στιγμής, η παρέμβαση δεν έχει περάσει στο τοπικό Συμβούλιο Μαλλών.
Όπως συνηθίζουμε, ζητήσαμε εγγράφως πληροφορίες από τον Δήμαρχο Ιεράπετρας Σήφη Αναστασάκη, αλλά δεν πήραμε καμία απάντηση.
