Μητροπολίτης Ιεραπύτνης και Σητείας, εγκύκλιος Πάσχα 2012

† ΕΥΓΕΝΙΟΣ
ΕΛΕΩ ΘΕΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΙΕΡΑΠΥΤΝΗΣ ΚΑΙ ΣΗΤΕΙΑΣ
ΤΩ ΙΕΡΩ ΚΛΗΡΩ ΚΑΙ ΤΩ ΘΕΟΦΡΟΥΡΗΤΩ ΛΑΩ
ΤΗΣ ΑΓΙΩΤΑΤΗΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ ΙΕΡΑΠΥΤΝΗΣ ΚΑΙ ΣΗΤΕΙΑΣ
ΧΑΡΙΝ ΚΑΙ ΕΙΡΗΝΗΝ ΠΑΡΑ ΤΟΥ ΑΝΑΣΤΑΝΤΟΣ ΣΩΤΗΡΟΣ ΧΡΙΣΤΟΥ

«Εν αρχή ην ο Λόγος, και ο Λόγος ην προς τον Θεόν, και Θεός ην ο Λόγος… Και ο Λόγος σαρξ εγένετο και εσκήνωσεν εν ημίν, και εθεασάμεθα την δόξαν αυτού, δόξαν ως μονογενούς παρά πατρός, πλήρης χάριτος και αληθείας» (Ιω. 1, 1,14).

Μέσα στην παγκόσμια ιστορία, μέσα στο διάβα της ζωής μας για αιώνες τώρα το άγιον Πάσχα παραμένει η μεγαλύτερη γιορτή της χριστιανοσύνης, η γιορτή της Εκκλησίας της Αναστάσεως, όπως χαρακτηρίζεται η Ορθόδοξη Ανατολική Εκκλησία. Η πλούσια θεία λατρεία, η απαράμιλλη σε νοήματα και διδάγματα υμνολογία και οι «Αγρυπνίες» της Μεγάλης Εβδομάδας κορυφώνονται με τη Σταύρωση και την Ανάσταση του Χριστού.

Τι σημαίνει όμως Χριστός Ανέστη! Χαιρετισμός και ομολογία πίστεως. Προσφώνηση και αντιφώνηση. Αίτημα και αποτέλεσμα νέας ζωής, απαρχή αιώνιας ζωής.

Η Μητέρα γεννά το παιδί μαζί με τον θάνατο. Η ανάσταση του Χριστού αναγεννά τον άνθρωπο μαζί με την αθάνατη και αιώνια ζωή. Η Ανάσταση του Χριστού έγινε και είναι η μητέρα των αθανάτων. Με την πίστη στην ανάσταση του Χριστού γεννιέται εκ νέου -ξανά- ο άνθρωπος, γιορτάζει και απολαμβάνει τη ζωή, αγιάζεται και κληρονομεί την αιωνιότητα.

Γι᾽ αυτό ο Υιός και Λόγος του Θεού έγινε άνθρωπος και «εσκήνωσεν εν ημίν», δηλ. συναναστράφηκε μαζί μας ως ένας από μας και για μας. Συγχρόνως μας αποκάλυψε και μας γνώρισε τη θεϊκή συγγένεια και καταγωγή μας, γι᾽ αυτό θαυματούργησε, θεράπευσε, δίδαξε, ακόμα και ανέστησε ανθρώπους εκ των νεκρών και απέδειξε έμπρακτα ότι είναι κύριος της ζωής και του θανάτου. «Θάνατος αυτού ουκέτι κυριεύει» (Ρωμ. 6,9). Εμείς γευτήκαμε κοντά Του «ρήματα ζωής αιωνίου» γιατί «ουδέποτε ούτως ελάλησεν άνθρωπος, ως ούτος ο άνθρωπος» ( Ιω. 7,46).

Η επίγεια ζωή του Χριστού μας πλημμύρισε από φως, λαμπρότητα, δόξα και χάρη που ο Ίδιος είχε από την φύση Του, «δόξαν ως μονογενούς παρά Πατρός, πλήρης χάριτος και αληθείας» ( Ιω. 1,14). Αυτή τη χάρη, το φως και την αλήθεια λάβαμε όλοι με το Άγιο Βάπτισμα και συνεχίζομε να λαμβάνομε όταν ομολογούμε το «Χριστός Ανέστη».

Αυτό ερμηνεύομε και συνομολογούμε, ότι και ο άνθρωπος συνανέστη. Η συνανάσταση του ανθρώπου γίνεται, γιατί ο Ι. Χριστός είναι ο «Λόγος της Ζωής» που γίνεται άνθρωπος. Αυτή η ενσάρκωση είναι και εμψύχωση του ανθρώπου. Η ανάσταση του Χριστού είναι θεοενσάρκωση, γιατί όχι μόνο απλά η φύση μας χρίστηκε με τη θεϊκή σε μία υποστατική ένωση με τον Θεό, αλλά και γιατί έλαβε τη θεία οικειότητα και συγγένεια. Ανυψώθηκε η ανθρώπινη φύση στη θεότητα κατά χάριν. Έτσι απέκτησε την ιδιότητα να έχει μέρος και κλήρο στη θεότητα, να επικοινωνεί διαρκώς δια μέσου των ιερών Μυστηρίων και της προσευχής και να σώζεται ακόμη και ο πιο αμαρτωλός άνθρωπος. Γιατί, κατά τον άγιο Γρηγόριο τον Θεολόγο, αυτό που σώζεται είναι εκείνο που ενώνεται με τον Θεό, και ο,τι ενωθεί σώζεται, ενώ αυτό που δεν ενώνεται δεν σώζεται.

Η συνανάσταση του ανθρώπου έδειξε, ότι ο Χριστός έγινε άνθρωπος και όχι άγγελος, γιατί έπρεπε να πάθει ως άνθρωπος, να σταυρωθεί και να πεθάνει ως Θεάνθρωπος. Να αποδείξει έτσι πόσο μεγάλη αξία έχει η ανθρώπινη ψυχή, που ζει και ανασταίνεται, για να ζει αιώνια στην άλλη ζωή.

«Για να δεχθεί τον θάνατο ο Λόγος έλαβε το σώμα», κατά τον Μέγα Αθανάσιο, για να νικήσει τη φθορά και τη θνητότητα. Χάρισε τη δύναμη της αναστάσεώς Του, γιατί η νίκη κερδήθηκε πάνω στο Σταυρό. Η θεότητα του Χριστού διέμεινε απαθής και αυτή η δόξα του Σταυρού και η νίκη του θανάτου είναι η παγγενής ανάσταση του Αδάμ.

Εμείς οι άνθρωποι καταδικάσαμε τον Θεό σε θάνατο και ο Θεός με την Ανάστασή Του μας «καταδίκασε» σε αθάνατους. Αρκεί να πιστεύουμε σ᾽ Αυτόν και να έχουμε προσωπική και ουσιαστική σχέση μαζί Του, που πάντα ζωοποιεί. «Νεοποιείς τους γηγενείς, ο πλαστουργός χοϊκός χρηματίσας» και «Δια θανάτου το θνητόν, δια ταφής το φθαρτόν μεταβάλλεται• αφθαρτίζει γαρ θεοπρεπέστατα, αποθανατίζων το πρόσλημμα» (Κανών Όρθρου Μ. Σαββάτου).

Το παρόν και το παρελθόν συνυπάρχουν και το μέλλον δεν είναι αόρατο, όπως λέμε, αλλά ορατό και συγκεκριμένο και αιώνιο απ᾽ αυτή τη ζωή. Το «Χριστός Ανέστη» είναι ο Λόγος ο «εν αρχή», ο οποίος «ην προς τον Θεόν», ο υποστασιαζόμενος και ενεργών εν Πατρί και Πνεύματι αγίω, το φως και η ζωή όλου του κόσμου.

Γι᾽ αυτό διαβάζεται το βράδυ της Αναστάσεως το προοίμιο και εισαγωγικό κεφάλαιο του κατά Ιωάννην αγίου Ευαγγελίου και σ᾽ όλη την περίοδο του Πεντηκοσταρίου. Αναφέρεται στη δημιουργία και την αναδημιουργία, τη φθορά και την αφθαρσία που συντελέστηκε απ᾽ τον Ίδιο, τον  Ένα, αιώνιο και Αληθινό Τριαδικό Θεό. Είναι η ιεροποίηση και αγιοποίηση της κτίσεως και του ανθρώπου, η αναβάθμιση και ανάσταση της επίγειας ζωής σε ουράνια, η κατάληξη της μεταμόρφωσης σε θεοποίηση, που συντελείται με τη δύναμη της πίστεως στον υπέρ ημών «Παθόντα και Ταφέντα και Αναστάντα εκ νεκρών», τον εξουσίαν έχοντα της ζωής και του θανάτου, του Αρχηγού της ζωής και της σωτηρίας μας.

Τα σημεία των καιρών είναι οι πόλεμοι και οι ακαταστασίες, οι αδικίες και οι στερήσεις, η νεοπτωχεία, η ένδοια και η ανέχεια σ᾽ όλα τα στρώματα της κοινωνίας• η αύξηση των ψυχικών νοσημάτων, του άγχους και της ανασφάλειας, οι θάνατοι και οι αυτοκτονίες. Αυτά είναι δυνατά σημάδια που επιβάλλουν την επαναπροσδιόριση των στόχων, την ιεράρχηση των αξιών, των αναγκών και των επιλογών μας, τη συνειδητή πίστη και πορεία μας προς τον Αναστάντα Κύριο Ιησού Χριστό.

Και Εκείνος πάνω στο Σταυρό γεύθηκε την αδικία, την αχαριστία, την κακία των ανθρώπων και ήπιε το ποτήριο του πόνου μέχρι τέλους, στον απόλυτο βαθμό. Και νίκησε κάθε πόνο, οδύνη και στεναγμό, γι᾽ αυτό μπορεί να μας καταστήσει νικητές αθανάτους-τροπαιοφόρους, παιδιά και κληρονόμους της Βασιλείας Του.

Χριστός Ανέστη! Είναι η Ανάσταση του Χριστού, που διακηρύσσει στον καθένα ότι η Αλήθεια είναι πιο δυνατή απ᾽ το ψέμα, απ᾽ τη δολοπλοκία, απ᾽ τη συκοφαντία. Το αγαθό ισχυρότερο απ᾽ το κακό. Η αγάπη πιο δυνατή απ᾽ το μίσος. Η ζωή πιο δυνατή απ᾽ το θάνατο.

Γι᾽ αυτό παραμένει αναλλοίωτο, χαρμόσυνο, αφυπνιστικό, δυναμικό, παρήγορο και διαχρονικό το «Χριστός Ανέστη». Δεν περιορίζεται ούτε στους φόβους των Ιουδαίων, ούτε στις ερμηνείες των Φαρισαίων και Γραμματέων, ούτε στην κερδοσκοπία των μεγάλων και ισχυρών της γης, των «δοκούντων άρχειν των εθνών». Προφανώς δεν είμαστε αφελείς. Γνωρίζουμε την άγνοια η τη διαβολική άρνηση συνανθρώπων μας που διστάζουν η αμφισβητούν η παραθεωρούν η με πείσμα πολεμούν την Ανάσταση του Χριστού.

Παρά ταύτα, ο Χριστός Ανέστη χωρίς αμφιβολίες και δισταγμούς. Με αναστάσιμη βεβαιότητα-θερμή, αταλάντευτη, σταθερή και καθαρή πίστη. Πρόσφερε και προσφέρει σε εκατομμύρια ανθρώπους, αθλητές και πρωταγωνιστές της ζωής, ακατάβλητη δύναμη, ψυχοσωματική αντοχή, αποτελεσματικότητα και δημιουργία, πρόοδο και πολιτισμό.

Χριστός Ανέστη! Και πάντα το φως της Αναστάσεως να διαυγάζει το νου, τα έργα μας και τη ζωή μας. Αυτώ η δόξα και το κράτος εις τους αιώνας. Αμήν.

Aδελφοί, «Χριστός Ανέστη»,

«Αληθώς Ανέστη» ο Κύριος!

Άγιον Πάσχα 2012

† Ο Ιεραπύτνης και Σητείας ΕΥΓΕΝΙΟΣ

Διάπυρος προς τον Αναστάντα Κύριον ευχέτης πάντων υμών