Η έπαρση για άλλη μια χρονιά της γαλάζιας σημαίας στη παραλία του Αλμυρού, Αγίου Νικολάου τη Παρασκευή (19/), αυτή τη φορά περιελάμβανε έντονη συζήτηση ανάμεσα στον Δήμαρχο Αγίου Νικολάου και στο μέλος της οικολογικής κίνησης Μεραμπέλλου, η οποία εκπροσώπησε τη κίνηση, λόγω του δημοσιεύματος του WWF Ελλάς, που κατηγορεί τη δημοτική αρχή για εκμετάλλευση εις βάρος των πολιτών και του περιβάλλοντος.
Ο δήμαρχος θεωρεί ότι τέτοια δημοσιεύματα διασύρουν τη περιοχή, χωρίς να μπαίνει στην ουσία των γραφομένων. Έτσι η συζήτηση ανάμεσα στο μέλος της Οικολογικής Κίνησης και τον Δήμαρχο είχε έντονες στιγμές, εάν είναι ή δεν είναι έτσι όπως τα λέει το WWF, ενώ η κατάσταση στον Αλμυρό, ειδικά από τη νότια πλευρά όπου βρίσκεται ο ποταμός, είναι εμφανής.
Η λογική πίσω από το “διασύρουν το τόπο αυτα τα δημοσιεύματα”, δεν μπορεί να γίνει αποδεκτή, σε ένα παγκόσμιο χωριό, μέλη και μέρη του οποίου είμαστε και εμείς. Είτε μας αρέσει, είτε όχι, η οικολογία είναι μέρος της ζωής μας, κρίνουμε, αλλά και κρινόμαστε για τη συμπεριφορά μας έναντι του φυσικού μας χώρου που λέγεται περιβάλλον. Οπότε, εάν η συμπεριφορά μας δεν είναι πρεπουσα, τότε θα πρέπει να μάθουμε να δεχόμαστε τη κριτική και να διορθώνουμε τα κακώς κείμενα.
Και είναι κακώς κείμενα, η επέλαση του ανθρώπου εις βάρος της φύσης, δι’ ίδιον όφελος, αλλά και η σχολή σκέψης “κρύβουμε τα πάντα κάτω από το χαλί”.
Στη προκειμένη περίπτωση, η εκμετάλευση του Αλμυρού, έχει δύο κυρίως συνεταίρους: τη Κτηματική εταιρεία του δημοσίου, το κύριος ιδιοκτήτης των δημοσίων εκτάσεων της χώρας και τον Δήμο, εν προκειμένω τον Δήμο Αγίου Νικολάου. Ακόμα πιο λιανά; Η κτηματική εταιρεία του δημοσίου εκχωρεί την εκμετάλευση διαφόρων παραλιών στον δήμο, επειδή δεν έχει μηχανισμό να εισπράξει και ο δήμος είτε χρησιμοποιεί ο ίδιος ένα τμήμα (ΔΑΕΑΝ), ειτε το υπενοικιάζει σε τρίτους. Τα κέρδη είναι 60% για τον δήμο, 40% για την Κτηματικη εταιρεία. Οπότε όλοι ευχαριστημένοι, αλλά στον δήμο πέφτει το βάρος της περιφρούρησης της παραλίας και όσων την εκμεταλεύονται, ή τη χρησιμοποιούν.
Και ναι μεν, στο ΣΧΟΟΑΠ της περιοχής είναι σαφή τα όρια του υγρότοπου, σαφέστατες όμως και οι καταπατήσεις διαφόρων τις οποίες πλέον είναι καθήκον του δήμου να τις αντιμετωπίσει αφού έχει επωμιστεί και τη πολεοδομία.
Άρα, όταν το WWF μιλάει για εκμετάλευση σε βάρος του περιβάλλοντος, έχει δίκιο και δεν χρειάζονται πολλά για να αναστραφεί η ζημιά, στον Αλμυρό. Δυστυχώς όμως, η ανεξέλεγκτη ανάπτυξη χωρίς κανέναν κανόνα της ευρύτερης περιοχής του τουριστικου δήμου, έχει καταστρέψει ανεπανόρθωτα το περιβάλλον, το οποίο περιβάλλον ήταν ο κυριότερος κράχτης για την έλευση των ξένων εδώ. Και δεν μας πίεσαν οι ξένοι να το καταστρέψουμε, εμείς μόνοι μας βγάλαμε τα μάτια μας.
Αρκεί να δεχόμαστε τη κριτική. Μην ξεχνάμε ότι ισχύει και θα ισχύει το “μην κρίνετε ίνα μη κριθείτε”.{jcomments on}
