ο Μητροπολίτης ΕυγένιοςΑγαπητοί εν Χριστώ Αδελφοί και τέκνα περιπόθητα,

Ευλογούμε και ευχαριστούμε τον Πανάγαθο Θεό πάλιν και πολλάκις, και φέτος, γιατί παρήλθε άλλο ένα έτος της χρηστότητος Κυρίου και εγκαινιάζομε σήμερα το νέο έτος 2010. Ο χορηγός της ζωής και Κύριος του ουρανού και γης είναι δημιουργός του χώρου αλλά και του χρόνου, όπου θα αναπτυχθεί η ζωή, ο άνθρωπος και όλα τα κτίσματα. Η πρωτοχρονιά γίνεται η αφετηρία της κυκλικής κίνησης του χρόνου και προκαλεί σε όλους μας ποικίλες σκέψεις και ανάμεικτα συναισθήματα. Η πλασματική και εντυπωσιακή λαμπηδόνα του κόσμου, με τα πολυποίκιλα στολίδια στις βιτρίνες, τις γιρλάντες στους δρόμους και στα μαγαζιά κατά το Δωδεκαήμερο των εορτών, προβάλλουν μόνο την κοσμική ευδαιμονία, που συντρίβεται και καταρρέει απ᾽ την οικονομική κρίση, τη φτώχεια, την υλική και πνευματική ένδεια.

Ο χρόνος γίνεται βάσανος μέσα σ᾽ αυτή την εγκοσμιότητα και στο παιχνίδι των εντυπώσεων, των υποσχέσεων και των φαντασιών.

Ο Μέγας Βασίλειος, όμως, που τιμά και γιορτάζει η Εκκλησία μας σήμερα, και είναι το πρότυπο της λιτότητας, της σοβαρότητας και της ασκητικής ζωής, κατάφερε με την καθαρή ζωή του, τη φωτισμένη σκέψη και την ασκητική του να προσδιορίσει και να αξιοποιήσει με έργα αγαθά και θεάρεστα το δώρο αυτό του Θεού, τον χρόνο, την παράταση της ζωής για κάθε ημέρα. Ο χρόνος είναι το κορυφαίο δώρο του Θεού στον άνθρωπο, όπως γράφει ο μεγάλος Καππαδόκης Πατέρας στο περίφημο έργο του «Εις την Εξαήμερον». Αυτό έχει ιδιαίτερη σημασία για την εποχή μας, που συστηματικά και επίμονα κάποιοι ισοπεδώνουν όλες τις παραμέτρους, που οδηγούν τον άνθρωπο στη γνώση του εαυτού του, που τον εμποδίζουν να αγωνιστεί, να αξιοποιήσει δημιουργικά τον χρόνο της ζωής, για να πλησιάσει και να ομοιωθεί ακόμα και με τον ίδιο τον Θεό, Πατέρα και Δημιουργό.

Με βάση τα παραπάνω, ο Μέγας Βασίλειος προχωρεί και διδάσκει για τη διάσταση του χρόνου, που ξεκινά απ᾽ τον Θεό, φθάνει στον άνθρωπο και επιστρέφει στο Θεό.

1. Πρώτη διάσταση είναι ο εκτός του χρόνου και υπεράνω του χρόνου αιώνιος Θεός. Ο Θεός δημιούργησε τον χρόνο, γιατί ο ίδιος είναι υπέρχονος και άναρχος. Δεν έχει δηλ. χρονική αρχή γι᾽ αυτό δεν θα έχει και ποτέ χρονικό τέλος.

Χρονική αρχή και τέλος έχουν μόνο τα δημιουργήματα του υλικού κόσμου. Τα πνευματικά δημιουργήματα, όπως οι Άγγελοι και η ψυχή του ανθρώπου, δεν έχουν τέλος. Δημιουργήθηκαν αλλά δεν εξαφανίζονται, δεν πεθαίνουν, δεν υπόκεινται σε χρονικό τερματισμό.

2. Η δεύτερη διάσταση του χρόνου σχετίζεται με τον κόσμο τούτο, την παρούσα ζωή. Μοιάζει με μια σφαίρα, που συνεχώς τρέχει και δεν σταματά. Όλα είναι ρευστά και συνεχώς μεταβαλλόμενα. Διαδοχικά βομβαρδίζεται ο σημερινός άνθρωπος από συνεχώς μεταβαλλόμενες εικόνες, σκέψεις, πράξεις και μπερδεύεται, γιατί χάνονται και ξεχνούνται εύκολα και τα καλά και τα κακά της ζωής. Η τραγικότητα μιας χρονικής στιγμής είναι τέτοια στην παρούσα ζωή, γιατί στιγμιαία μετατρέπει το παρόν σε παρελθόν αγνοώντας και το μέλλον. Γι᾽ αυτό είναι επιτακτική ανάγκη και χρέος ιερό να μη χάνομε το χρόνο μας και να τον αξιοποιούμε δημιουργικά, «εξαγοραζόμενοι τον καιρόν» κατά τον Απ. Παύλον (Εφ. 5,16).

Εξαγοράζομε τον καιρό, δηλ. κάθε ευκαιρία επιτυχίας η αποτυχίας, θλίψεως η δοκιμασίας, όταν προσπαθούμε να βελτιώσουμε τον εαυτό μας και έτσι βελτιώνομε τον κόσμο όλο. Δεν χάνουμε τις ευκαιρίες εσωτερικής καλλιέργειας, προβληματισμού και ανανέωσης, μετάνοιας και επιστροφής στον Θεό.

3. Και η τρίτη παράμετρος του χρόνου κατά τον Καππαδόκη Άγιο Βασίλειο ταυτίζεται με την αιωνιότητα. Το ασύλληπτο αυτό μέγεθος, ο ωκεανός της απεραντοσύνης του Θεού, που μια μόνο σταγόνα του είναι η ζωή του κάθενός μας. Αυτό μας βοηθεί να συνειδητοποιήσουμε το πόσο γρήγορα περνούν τα χρόνια της ζωής μας, πόσο τρέχουμε προς το τέρμα της βιολογκής ύπαρξης, πόσο περαστικοί, διαβάτες ανέστιοι είμαστε, «πάροικοι και παρεπίδημοι» στη γήϊνη σφαίρα.

Είμαστε λοιπόν μόνο για λίγα χρόνια, είμαστε καλεσμένοι μόνο για τη λίγη αυτή ζωή η για την αιώνια και πραγματική; Ο Μέγας Βασίλειος δίδει και πάλι την απάντηση: Η γη είναι το φυτώριο. Κάποτε όλοι θα μεταφυτευθούμε από το φυτώριο στον κήπο της Εδέμ, στον Παράδεισο. Όσοι πίστεψαν και ακολούθησαν τον Χριστό, έχουν το δένδρο της ζωής τους γεμάτο καρπούς και θα μεταφυτευθούν στον παράδεισο. Γι᾽ αυτό επειγόμαστε να γίνουμε έγκαρποι και πλήρεις έργων αγαθών για να εξανθήσουμε στις αυλές του Κυρίου, όπως τα μυρίπνοα άνθη του Παραδείσου, τα πάγχρυσα στόματα του θείου Λόγου, οι Άγιοι Απόστολοι, Μάρτυρες, Ιεράρχες, Όσιοι και Ομολογητές της πίστεώς μας.

Ας επιλέξουμε, λοιπόν, τον χώρο που δεν υποτάσσεται στο χρόνο, την Ορθόδοξη Εκκλησία, τον χώρο μέσα στον οποίο τέμνεται ο χρόνος. Ας επιλέξουμε την πιο σίγουρη προοπτική. Να ζούμε στη γη και να πολιτευόμαστε στον ουρανό. Να ζούμε συγχρόνως τη χρονικότητα και τη διαχρονικότητα της παρούσης ζωής. Τότε και η χρονιά 2010 θα είναι πράγματι νέα χρονιά, δημιουργική εν ευλογίαις Κυρίου.

Αυτό εύχομαι πατρικά και προσεύχομαι θερμά να κερδίσουμε όλοι για το καλό όλων μας, για την προαγωγή της κοινωνίας μας και για τη δόξα της Εκκλησίας μας.

Ιεράπετρα, 1η Ιανουαρίου 2010

Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ

† Ο Ιεραπύτνης και Σητείας ΕΥΓΕΝΙΟΣ,

Διάπυρος προς τον καιρούς και χρόνους εξουσιάζοντα

και υπέρχρονον αιώνιον Σωτήρα Ευχέτης πάντων υμών

Print Friendly, PDF & Email

Από manos