όχι στο λιμενικό έργοΟμόφωνα αρνητικά γνωμοδότησε τελικά το Συμβούλιο Δημοτικής Κοινότητας Ελούντας στη κατασκευή του Ξενοδοχειακού Τουριστικού Λιμένα του ξενοδοχείου BLUE PALACΕ στην Πλάκα, μετά τη συζήτηση της Παρασκευής (14/6), σύμφωνα με την απόφαση που δημοσιεύτηκε στη Διαύγεια.

Εξ’ άλλου ο πρώην διευθυντής Ινστιτούτου Ερευνών Περιβάλλοντος Εθνικού Αστεροσκοπείου Αθηνών Μιχάλης Πετράκης απαντώντας στο ερώτημα   του προέδρου της Δημοτικής Κοινότητας Ελούντας σχετικά για την έκφραση άποψης για την Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων (ΜΠΕ) του έργου: «Ξενοδοχειακός Τουριστικός Λιμένα ξενοδοχείου BLUE PALACE στην Πλάκα Αγίου Νικολάου Κρήτης».

Ένα μικρό κείμενο βασιζόμενο στην εμπειρία που είχα σαν διευθυντής του Ινστιτούτου Περιβάλλοντος του Αστεροσκοπείου Αθηνών για ανθρωπογενείς παρεμβάσεις σε περιοχές ιδιαιτέρου κάλλους όπως η περιοχή της Ελούντας ή πόσο εύκολο είναι σε ένα μήνα να καταστρέψεις προϊόν δημιουργίας εκατομμυρίων ετών.

Όπως ασφαλώς γνωρίζετε μια και ασχολείστε σε θέματα περιβαλλοντικής προστασίας για την περιοχή του Μεραμπέλου, ο κόλπος της Ελούντας τα τελευταία τριάντα χρόνια έχει δεχθεί μια πρωτοφανή ανθρωπογενή πίεση υπό μορφή τουριστικών μονάδων με τις αντίστοιχες κτιριακές υποδομές και τις σχετικές βοηθητικές εγκαταστάσεις . Προσωπικά πιστεύω ότι είναι μια περιοχή που έχει εξαντλήσει προ πολλού τη δυνατότητα της αειφόρου ανάπτυξης, δηλαδή της ανάπτυξης χωρίς αρνητικές επιπτώσεις στο περιβάλλον. Και όσον αφορά τις κτιριακές εγκαταστάσεις και τα άλλα έργα υποδομών όπως το οδικό δίκτυο η διεθνής πείρα μας έχει δείξει ότι μέχρι ενός σημείου έχουμε τη δυνατότητα να προχωρήσουμε σε έργα αποκατάστασης του τοπίου σε περίπτωση κατά την οποία διαπιστωθούν κατασκευαστικές ατασθαλίες που αλλοιώνουν το περιβάλλον. Μια τέτοια περίπτωση παρουσιάσθηκε στη Νότια Ισπανία όπου ολόκληρες περιοχές με τεράστιες οικιστικές πολυκατοικίες στη ζώνη του αιγιαλού κατεδαφίστηκαν μετά τη διαπίστωση , ότι δεν αποτελούσαν πλέον πόλο έλξης για τους χιλιάδες τουρίστες που κατακλύζουν την περιοχή.

Αυτό όμως το οποίο μέχρι ενός σημείου είναι εφικτό με τις κτιριακές εγκαταστάσεις ,δηλαδή η αποκατάσταση του τοπίου, είναι μέχρι ενός σημείου αδύνατο για παρεμβάσεις σε έργα υποδομής όπως π.χ. λιμενοβραχίονες κλπ . Σε αυτές περιπτώσεις οι επιπτώσεις στο περιβάλλον είναι πρωτογενείς και δευτερογενείς . Και σαν πρωτογενείς αναφέρονται οι επιπτώσεις από τις κατασκευές και τα υλικά θεμελίωσης στο ευρύτερο θαλάσσιο περιβάλλον της περιοχής ενώ σαν δευτερογενείς αναφέρονται οι επιπτώσεις ξανά στο θαλάσσιο περιβάλλον και ειδικά στη βιοποικιλότητα από τη χρήση του λιμενοβραχίονα και την αυξημένη κυκλοφορία διαφόρων σκαφών στην περιοχή. Ειδικά η βιοποικιλότητα θα αλλάξει ριζικά με δυσάρεστες επιπτώσεις στην τροφική αλυσίδα και πιθανή εξαφάνιση διαφόρων ειδών της τοπικής πανίδας.

Δυστυχώς η διεθνής εμπειρία σε θέματα προστασίας του περιβάλλοντος και αειφόρου ανάπτυξης έχει αποδείξει ότι οι ανθρωπογενείς επεμβάσεις στο θαλάσσιο περιβάλλον ως επί το πλείστον, έχουν καταστροφικά αποτελέσματα και για το περιβάλλον που αλλοιώνεται δραματικά, και για τον άνθρωπο που διαπιστώνει δεν μπορεί να υποκαταστήσει με επιτυχία τη φύση και για το οικοσύστημα που εξαφανίζεται παραχωρώντας τη θέση του σε τσιμέντο και άσφαλτο.

Το πλέον κρίσιμο στοιχείο όμως στην προσπάθεια διερεύνησης των επιπτώσεων στο θαλάσσιο περιβάλλον από τέτοιου είδους κατασκευές είναι το γεγονός ότι παρόλη την εξέλιξη της τεχνολογίας, πολλές φορές λόγω της πολυπλοκότητας των προβλημάτων αδυνατούμε χρησιμοποιώντας περιβαλλοντικά μοντέλα να προσομοιώσουμε με σχετική επιτυχία και να καταλάβουμε τις επιπτώσεις από αυτά τα έργα. Και ειδικά στην περίπτωση της προτεινόμενης κατασκευής οι επικρατούσες μετεωρολογικές συνθήκες και τα θαλάσσια ρεύματα στο δίαυλο της την Σπιναλόγκα καθιστούν αυτή την προσπάθεια εξαιρετικά δύσκολη με αποτέλεσμα να μην αποκλείονται δυσάρεστες μελλοντικές εκπλήξεις από την αποσταθεροποίηση της περιβαλλοντικής ισορροπίας στην περιοχή.

 

Δρ Μιχαήλ Πετρακης

π. Διευθυντής Ινστιτούτου Ερευνών Περιβάλλοντος

Εθνικού Αστεροσκοπείου Αθηνών

Print Friendly, PDF & Email

Από manos