Ανάμικτα συναισθήματα με πλημμύρισαν όταν άκουσα το πρωί της Κυριακής (3/10), κατά τη μετάδοση της λειτουργίας από το σταθμό μας, τον πατέρα Ευάγγελο Παχυγιαννάκη, να αναγγέλλει ουσιαστικά την αποχώρηση του από τη θέση του προϊσταμένου της ενορίας Αγίας Τριάδας, της πρώτης και κεντρικής ενορίας της πόλης. Βασανίστηκα αρκετά για το τίτλο του άρθρου, η προσφορά του πρωτοπρεσβύτερου δεν χωράει σε μερικές γραμμές κειμένου. Παρ’ ότι γνώριζα ότι αυτό θα συνέβαινε αργά ή γρήγορα αφού ο πατέρας είχε εδώ και τρία χρόνια συμπληρώσει το διάστημα για να βγει στη σύνταξη, λυπήθηκα για την επιθυμία του να αποσυρθεί. Αντικαταστάτης του θα είναι ο πρωτοπρεσβύτερος Κωνσταντίνος Χαλκιαδάκης. Για την ώρα, επειδή τα λόγια δεν είναι εύκολα σε κάποιες τέτοιες περιπτώσεις, αφήνω τον ίδιο του τον λόγο να μιλήσει:
Προσλαλιά – καλωσόρισμα στον νέο προϊστάμενο της Ενορίας Αγίας Τριάδος Κωνσταντίνο Χαλκιαδάκη, από τον Πρωτοπρεσβύτερο Ευάγγελο Παχυγιαννάκη
(Κυριακή, 3 Οκτωβρίου 2010).
Σήμερα, αγαπητοί μου αδελφοί, βρίσκομαι στην ευχάριστη θέση να καλωσορίσω στην Ενορία μας, τον νέον προϊστάμενο αυτής, τον πατέρα Κωνσταντίνο Χαλκιαδάκη, νέον, χαρισματούχο κληρικό, με ήθος, ικανή θεολογική κατάρτιση και γνώση ξένων γλωσσών, απαραίτητα εφόδια για ένα κληρικό στη σημερινή εποχή. Εγώ, με τη χάρη του Θεού, έχω συμπληρώσει τα προβλεπόμενα από τον νόμο έτη συνταξιοδότησης από τριετίας και 47 έτη από της εισόδου μου στην ιεροσύνη. Και, παρά την επιμονή του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου μας κ. Νεκταρίου να παραμείνω στη θέση του προϊσταμένου της Ενορίας, επέμενα να γίνει αποδεκτή η αίτηση συνταξιοδοτήσεώς μου, την οποία τελικά απεδέχθη «με λύπη, υπό τον όρον να παραμείνω πνευματικός συμπαραστάτης, σύμβουλος και εξομολόγος της Ενορίας», όπως, με πατρική στοργή, μου αναγράφει σε σχετική επιστολή. Έτσι, με την ευλογία του Σεβασμιωτάτου, θα συνεχίσω, όσον ο Θεός θελήσει, την πνευματική ιερατική μου διακονία στην Ενορία της Αγίας Τριάδος, απαλλαγμένος διοικητικών καθηκόντων. Η ιεροσύνη, άλλωστε, δεν συνταξιοδοτείται ποτέ. Παραμένει ανεξάλειπτη εις τον αιώνα, ως μετέχουσα του τριπλού αξιώματος του Κυρίου.
Προσωπικώς δοξάζω την Παναγία Τριάδα, που μου έδωσε όλα αυτά τα χρόνια υγεία, πίστη και δύναμη, ώστε να ανταπεξέλθω στις πολλαπλές διακονίες που μου ανάθεσαν οι προϊστάμενοί μου Επίσκοποι. Ευχαριστώ τον Θεό, για τους χειροτονήσαντάς με μακαριστούς Επισκόπους Δημήτριον Πέτρας και Συνέσιον Κασσανδρείας και για τον σημερινό άξιο ποιμενάρχη μας κ. Νεκτάριον, που με περιβάλλει με την εμπιστοσύνη και την αγάπη του. Ευχαριστώ τον Τριαδικό μας Θεό για την ευλογημένη μου πρεσβυτέρα Μαρία, που ως φύλακα άγγελο η πρόνοιά Του τοποθέτησε στο πλευρό μου, συμμετέχουσα σιωπηλώς, με υπομονή και υποδειγματική σεμνότητα, στη σταυροφόρο πορεία της ιεροσύνης μου, και που μου υπενθυμίζει συχνά τον μακαρισμό της Σοφίας Σειράχ: «Γυνή άνδρα ίδιον τιμώσα σοφή πάσι φανήσεται…γυναικός αγαθής μακάριος ανήρ, ο γαρ αριθμός των ετών αυτού διπλάσιος έσται» (26.26). Ευχαριστώ τον Τριαδικό μας Θεό για τους ευλαβεστάτους συνεφημερίους μου, ιδιαιτέρως τον παπά-Σταύρον και τον παπά-Νεκτάριον, που βαστάζουν φιλοτίμως τον καύσωνα της ημέρας, τον μουσικολογιότατο Διάκονο και όλους τους, κατά καιρούς, πολύτιμους συνεργάτες, άνδρες και γυναίκες: στο Εκκλησιαστικό Συμβούλιο, στο Ενοριακό Φιλόπτωχο Ταμείο, στο Κέντρον Κοινωνικής Διακονίας, στη Μονάδα Φροντίδος Ηλικιωμένων, την τοπική εφημερίδα «ΑΝΑΤΟΛΗ» (έντυπο άμβωνα της τοπικής Εκκλησίας), που στήριξαν τις πολλαπλές διακονίες της Ενορίας, με φιλότιμο, αφοσίωση, εκκλησιαστικόν ήθος, ανιδιοτέλεια και αγάπη. Ευχαριστώ τον Θεό για την όμορφη παρουσία των χορωδιών της Ενορίας μας: τον ανιδιοτελή Διδάσκαλο και όλα τα μέλη της εκκλησιαστικής Χορωδίας, που μαρτυρούν τη λειτουργική μυσταγωγία της Εκκλησίας μας κάθε Κυριακή και μεγάλη γιορτή και της Τετράφωνης Μικτής, που δίδει κατά καιρούς το δημιουργικό της παρόν στα πολιτιστικά δρώμενα της πόλεως. Ευχαριστώ την Παναγία μας, την ΄΄Βρεφοτρόφο΄΄, που σε Αυτήν εναποθέτω τα δάκρυά και τις ελπίδες μου για τις μανάδες και τα παιδιά της πόλης μας και ολοκλήρου του κόσμου.
Σε όλους απευθύνομαι και όλους ευχαριστώ. Δεν έχω πικρία για κανένα και για τίποτα. Γιατί, ακόμη κι εκείνα που ο κόσμος τα θεωρεί ως πικρίες, γνωρίζει η χάρη του Παρακλήτου, μέσα από τη χαρμολύπη της ιεροσύνης να τα μεταμορφώνει, και να βγάζει από το πικρό γλυκύ. Αυτή τη στιγμή, που είναι ένα σημαντικό σημείο στην πορεία της ιερατικής μου διακονίας, ζητώ από όλους εκ βαθέων συγγνώμη για τα λάθη και τις παραλήψεις που τυχόν διέπραξα κατά την ενάσκηση των καθηκόντων μου. Συγγνώμη αιτούμαι και συγνώμη παρέχω σε όλους και για όλα.
Τέλος, ευχαριστώ, τον Σεβασμιότατο Μητροπολίτη μας κ. Νεκτάριο, για την τιμή, την αγάπη και την ευλογία που μου παρέχει πάντοτε και εν παντί, αλλά και για την άξια επιλογή ως νέου προϊσταμένου της Ενορίας της Αγίας Τριάδος, του πατρός Κωνσταντίνου, που ήταν και δική μου επιλογή, τον οποίο θεωρώ αντάξιο της θέσεως αυτής και του εύχομαι ευλογημένη, πολύχρονη και καρποφόρα διακονία. Θα του συμπαρασταθώ, όπου με καλέσει και όσο δύναμαι. Και, παρακαλώ, τους μέχρι τώρα συνεργάτες μου σε όλες τις διακονίες της Ενορίας, να συνεργασθούνε μαζί του με περισσότερο ζήλο και να προσεύχονται και για μένα, όπως κι εγώ θα συνεχίσω να προσεύχομαι και γι’ αυτούς και για τις οικογένειές τους.
– Πάτερ Κωνσταντίνε, σου εύχομαι από καρδιάς να σου χαρίζει ο Θεός υγεία επί έτη πολλά, ώστε να συνεχίσεις και να αυξήσεις το πνευματικό και ποιμαντικό έργο της Ενορίας ¨προς δόξαν Θεού¨, καθώς και κάθε ευλογία στο εκκλησιαστικό και εκπαιδευτικό έργο σου και προκοπή στην ¨κατ΄ οίκον εκκλησίαν¨ σου. Ο Θεός μαζί σου, οι ευχές μας και η αγάπη μας!
