Παρατηρώντας, κανείς την σειρά και την πορεία των δημοσκοπήσεων και κρίνοντας τα συμπεράσματά τους, στο σύνολό τους, καταλήγει σε τρείς βασικές εκιμήσεις: Πρώτον, ότι οι πολίτες δεν είναι καθόλου ικανοποιημένοι από την ασκούμενη κυβερνητική πολιτική. Δεύτερον, ότι δεν πείθονται από το περιεχόμενο και τον τρόπο που ασκεί τον ρόλο της η αξιματική αντιπολίτευση και Τρίτον, οι πολίτες εξακολουθούν να βρίσκονται πιο κοντά στο κυβερνητικό κόμμα παρά στην αξιωματική αντιπολίτευση και τούτο επιτείνει την σύγχυση στην κομματική ηγεσία της τελευταίας, η οποία είχε πιστέψει ότι τα λάθη και οι αστοχίες της κυβερνώσας παράταξης, η δυσαρέσκεια της κοινωνίας και οι ψηλές κορώνες ήταν αρκετά για να θέσουν το ΠΑΟΚ, πάλι, σε τροχιά εξουσίας.
Τα πράγματα, όμως, είναι πιο σύνθετα και σ΄ αυτό μπορεί να καταλήξει κανείς, με απλές σκέψεις.
- Υπάρχει μια οργάνωση, η οποία έχει ξεμάθει στον ρόλο της αντιπολίτευσης. Τα πολιτικά ανακλαστικά των περιφερειακών της στελεχών και όχι μόνο, βρίσκονται σε βαθιά νάρκη. Ασχολούνται μόνο με την εκλογική διαδικασία, εν μέσω συσχετισμών και εξαρτήσεων, έχοντας εγκαταλείψει κάθε προσπάθεια αντιπαράθεσης , πολλές φορές και από άγνοια ή αδυναμία, με την κυβερνητική πολιτική , όπως εισπράττεται-και- σε τοπικό και περιφερειακό επίπεδο.
- Σε μια άλλη κλίμακα, κάποια στελέχη προσπαθούν να πλασαριστούν όσο γίνεται πιο κοντά στην ηγεσία του κόμματος και στην προσπάθειά τους να φαίνονται αρεστοί στον πρόεδρο αποφεύγουν να εκφράσουν εκείνο που βλέπουν, σκέπτονται και διαπιστώνουν.
- Κάποιοι αναφέρονται και σε ιδιοτελείς συμπεριφορές στελεχών που υποβλέπουν την ηγεσία του κόμματος , τα οποία , όπως αναφέρουν, δεν παραλείπουν, σε κάθε περίπτωση, με τις παρεμβάσεις τους να φθείρουν την εικόνα του προέδρου.
- Υπάρχει, επίσης, ένας μεγάλος αριθμός στελεχών, τα οποία παρακολουθούν με αμηχανία και σκεπτικισμό την απομονωτική και κλειστοφοβική συμπεριφορά των οργανώσεων σε όλη την χώρα, που προκειμένου κάποιοι να διατηρήσουν τον έλεγχό της , την μετατρέπουν σε κλαμπ δεδομένων ισορροπιών.
Ποιος θα μπορούσε, σήμερα, να μη συμφωνήσει με την διαπίστωση ότι το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης διατρέχεται από μια πολυεπίπεδη κρίση στρατηγικής ;
- Κρίση στην καθ΄ αυτό ιδεολογική και πολιτική πλατφόρμα (κείμενα υπάρχουν, ασφαλώς ) και συγκεκριμένοι, σταθεροί άξονες πολιτικής σε όλα τα ζητήματα που απασχολούν την κοινωνία και τους πολίτες. Διατυπώνονται, συνήθως, συγκυριακές θέσεις. κατά περίπτωση, οι οποίες αναπροσαρμόζονται, μεταβάλλονται, αναιρούνται. Με αυτή την συγχυτική εικόνα , πιστεύει, στ΄ αλήθεια, κάποιος στο ΠΑΣΟΚ ότι θα πεισθούν οι πολίτες να του εμπιστευθούν κυβερνητική θητεία ;
- Κρίση στο οργνωτικό μοντέλο λειτουργίας του κόμματος . Η πρακτική του άλλα λέμε και άλλα κάνουμε, αλλιώς ξεκινάμε και αλλιώς καταλήγουμε ακυρώνει και την εικόνα του ηγέτη και την εικόνα του πολιτικού φορέα.
- Κρίση στο επικοινωνιακό επίπεδο. Από την διαχείριση το κυβερνητικού παρελθόντος του ΠΑΣΟΚ μέχρι την καθημερινή αντιμετώπιση των πολιτικών θεμάτων που ανακύπτουν. Οι επικοινωνιακές μάχες χάνονται η μία μετά την άλλη και αυτό είναι προφανές ότι επιτείνει τα φαινόμενα εσωστρέφειας και απορύθμισης.
Όσοι κατούν τον πρόεδρο μακριά από την αλήθεια των πραγμάτων φέρουν ακέραια και την ευθύνη για κάθε αρνητικό αποτέλεσμα στο κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης.
Ούτε οι ανασχηματισμοί στο πολιτικό συμβούλιο ούτε κινήσεις κορυφής εντυπωσιάζουν τους πολίτες οι ποίοι τα αντιλαμβάνονται και τα αντιμετωπίζουν σαν ξένα προς αυτούς πράγματα.
Αν δεν δοθούν, και σύντομα , λύσεις στα παραπάνω βασικά προβλήματα του ΠΑΣΟΚ, η πολιτική του ανάκαμψη δεν θα έλθει και η κυβερνώσα παράταξη θα έχει στην διάθεσή της άλλη μια τετραετία.
Με τις ευλογίες των Ηρακλειδών !
Γιάννης Παπατσάκωνας
