Πανελλήνιο Παρατηρητήριο των Οργανώσεων της Κοινωνίας Πολιτών
Πανελλήνιο Παρατηρητήριο των Οργανώσεων της Κοινωνίας Πολιτών

Η νέα κυβέρνηση έχει θέσει σε προτεραιότητα τους θεσμούς και την ανάπτυξη της Κοινωνικής αλληλέγγυας οικονομίας στο πλαίσιο του γενικότερου προγράμματος για παραγωγικό μετασχηματισμό της χώρας.

Στο σχεδιασμό  ΚΑΟ υπάρχει μια συνολική προσέγγιση   για την αντιμετώπιση της ανεργίας και της ανθρωπιστικής κρίσης δίνοντας μεγάλη σημασία  σε αυτή την υπόθεση .

Στα αρμόδια υπουργεία εργασίας και Ανάπτυξης έχει ξεκινήσει ήδη πυρετώδεις διεργασίες για την αναδιάταξη προγραμμάτων του ΕΣΠΑ υπάρχουν νέες κατευθύνσεις ώστε τα προγράμματα να ανταποκρίνονται στους κοινωνικούς και αναπτυξιακούς στόχους.

Το Πανελλήνιο Παρατηρητήριο λαμβάνοντας υπόψη τις προθέσεις της Κυβέρνησης να δοθεί βάρος στη κοινωνική οικονομία και να πιάσουν τόπο οι διαθέσιμοι πόροι επισημαίνει και την ανάγκη για  ξεκαθάρισμα του υποκειμένου κοινωνικής επιχειρηματικότητας που δεν μπορεί να είναι άλλο από τους μη κερδοσκοπικούς φορείς , τους συνεταιρισμούς και κοινωφελείς επιχειρήσεις.

θα πρέπει όμως να δούμε παράλληλα τους υφιστάμενους θεσμούς και διαθέσιμους πόρους και πως αυτοί χρησιμοποιούνται μέχρι τώρα για να υπάρξουν στη συνέχεια ουσιαστικές εναλλακτικές προτάσεις και για να μη «ανακυκλωθεί» το ίδιο πελατειακό σύστημα που εκτρέπει αυτούς τους πόρους προς άλλους σκοπούς.

Η διαφορά με την προηγούμενη Κυβέρνηση, ( καθώς οι πόροι είναι κυρίως ίδιοι και κοινοτικοί) δεν μπορεί να  είναι τόσο σε σχέση με το αντικείμενο δραστηριότητας και τους τομείς της ΚΑΟ, όσο με το υποκείμενο που σχετικό  να διαχειριστεί αυτούς τους πόρους.

Τα υποκείμενο της κοινωνικής επιχειρηματικότητας είναι αυτό που προσδιορίζει την κοινωνική οικονομία και όχι οι γενικότεροι σκοποί.

Οι αγαθές προθέσεις και οι διαθέσιμοι πόροι μέχρι στιγμή σε πολλές περιπτώσεις έχουν χρησιμοποιηθεί ως πρόσχημα για ένα ψευδεπίγραφο φαινόμενο κοινωνικής οικονομίας που επωφελούνται οι επιτήδειοι και όχι η κοινωνία.

Η διαπιστωμένη παθογένεια και η φαυλότητα στη διαχείριση των πόρων δεν γεννάται από  το αντικείμενο των δράσεων πχ στους τομείς υγείας παιδείας σίτισης, στέγασης κτλ. Δεν είναι αυτό που λείπει προς την σωστή κατεύθυνση αλλά το γεγονός ότι, οι φορείς που αναλαμβάνουν να διαχειριστούν τους πόρους είναι ξένοι και άσχετοι με τους σκοπούς της κοινωνικής οικονομίας όπως και ο  τρόπος αξιολόγησης και επιλογής των επιχειρήσεων η συμπράξεων που καθίστανται δικαιούχοι.

Έτσι κερδοσκοπικές επιχειρήσεις, μεγάλες συμβουλευτικές και συμπράξεις από ανάλογους φορείς νέμονται το μεγαλύτερο ποσοστό των πόρων ενώ το μικρότερο μέρος των πόρων πηγαίνει στους ωφελούμενους του εκάστοτε στόχου. βλέπε Βάουτσερ ΤΟΠΕΚΟ, ΤΟΠΣΑ.

Η διαχείριση με άλλα λόγια των πόρων γίνεται με συγκεντρωτικό τρόπο από ιδιωτικές κερδοσκοπικές επιχειρήσεις με ειδικές πιστοποιήσεις που τις καθιστούν «κλειστά επαγγέλματα» για τους λίγους αποτρέποντας την διάχυση των πόρων τους πολλούς.

Έτσι, ο χώρος των προγραμμάτων στην Ελλάδα ακόμα και αν αφορά την αντιμετώπιση της ανεργίας και φτώχειας,  γίνεται ένας χώρος πλουτισμού για τους λίγους προνομιούχους με το πρόσχημα της κοινωνικής ευαισθησίας και κοινωνικής οικονομίας.

Με αυτό τον τρόπο τα προγράμματα από μέσον κοινωνικής σύγκλισης καταλήγουν να διευρύνουν την ανισότητα να συμβάλλουν στη φτωχοποίηση και όχι στην άρση του οικονομικού και κοινωνικού αποκλεισμού που είναι ο αντικειμενικόκός σκοπός τους.

Η διαφορά λοιπόν βρίσκεται στην νομιμοποιημένη διαφθορά που πρέπει που να αλλάξει και ξεριζωθεί από τις γενεσιουργές της αιτίες που την προκαλούν.

Το ζητούμενο θα πρέπει να είναι διάχυση των πόρων στους πολλούς και αυτό δεν μπορεί να γίνει με φορείς που εκπροσωπούν μεγάλα οικονομικά συμφέροντα (πχ συνδέσμους και εταιρίες βιομηχάνων) η γραφειοκρατικούς οργανισμούς του κράτους αλλά από το πλήθος των εθελοντικών μη κερδοσκοπικών οργανώσεων που μπορούν να συνεισφέρουν στο παραγόμενο εισόδημα προσθέτοντας στους διαθέσιμους χρηματικούς πόρους την κοινωνική φροντίδα και ευθύνη με εθελοντική εργασία.

Οι   πλούσιοι και οι μεγάλες ιδιωτικές εταιρείες εάν θέλουν να προσφέρουν φιλανθρωπικό και ανθρωπιστικό έργο ας το κάνουν με δικούς τους πόρους και μέσω της κοινωνικής εταιρικής ευθύνης και όχι μέσω των οικονομικών λομπυ που διαθέτουν να απορροφούν καταχρηστικά τους κοινοτικούς δημόσιους πόρους.

Η Κοινωνική οικονομία έχει ανάγκη από την προσφερόμενη εθελοντική εργασία και κοινωνική ευθύνη που συνιστούν το κοινωνικό κεφάλαιο και όχι από τις κερδοσκοπικές εταιρείες που λειτουργούν αρπακτικά για τους κοινοτικούς πόρους.

Το νέο λοιπόν θεσμικό πλαίσιο και τα προγράμματα που θα προκηρυχθούν Θα πρέπει να έχουν ως κατεύθυνση τα πολλά μικρά έργα για τους πολλούς και όχι τον γιγαντισμό για τους λίγους.

Σε αυτό πλαίσιο θα προτείνουμε τρία ενδεικτικά προγράμματα ενίσχυσης της αυθεντικής κοινωνικής οικονομίας.

Ένα πρόγραμμα κοινωφελούς εργασίας για την αντιμετώπιση της φτώχειας και της ανθρωπιστικής κρίσης  με στόχο την αντιστροφή της κατανομής των διαθέσιμων πόρων από τους διαμεσολαβητές, προς την παραγωγή προϊόντων και υπηρεσιών και προς την δημιουργία θέσεων εργασίας με προοπτική την κοινωνική επιχειρηματικότητα.  .

Ένα πρόγραμμα για τις κοινωνικές επιχειρήσεις και κοινωνικούς συνεταιρισμούς που για πρώτη φορά θα ενισχύσει το εργατικό κόστος κοινωνικών συνεταιρισμών για λειτουργία τους.

Ένα πρόγραμμα για την δια βίου μάθηση και κατάρτισης που θα συνδέει άμεσα τους ωφελούμενους με την παραγωγική διαδικασία και την προσφορά υπηρεσιών σε προγράμματα για ανέργους που θα υποβάλουν από κοινού ομάδες μέχρι 25 άτομα επιχειρήσεις με επιμορφωτές για συγκεκριμένο μετρήσιμο έργο και παραδοτέα.

ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ ενός από τα τρία προγράμματα που προτείνουμε

ΠΡΟΤΑΣΗ ΚΟΙΝΩΦΕΛΟΥΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ

για την αντιμετώπιση της φτώχειας και ανθρωπιστικής κρίσης

ΣΚΟΠΟΣ

Σκοπός του προγράμματος είναι η αντιμετώπιση της ανθρωπιστικής κρίσης μέσω της συνεργασίας των εθελοντικών οργανώσεων της κοινωνίας των πολιτών στο χώρο της σίτισης, της στέγης,  της υγείας, της κοινωνικής γεωργίας και της εκπαίδευσης, με την σύμπραξη των ΟΤΑ α’ βαθμού και των ΝΠΔΔ.

Απώτερος σκοπός είναι η δημιουργία  κοινωνικού υποκειμένου για την προώθηση της κοινωνικής Οικονομίας και της κοινωνικής επιχειρηματικότητας για την πολλαπλασιαστικότητα των κοινωνικών ωφελημάτων .

Η ανάδειξη και η προστασία ορεινών περιοχών της χώρας με στόχο τον οικοτουρισμό και τον βιοτουρισμό.

ΔΙΚΑΙΟΥΧΟΙ

  • Οι εθελοντικές οργανώσεις της κοινωνίας των πολιτών, σύλλογοι, ΑΜΚΕ, ΚΟΙΝΣΕΠ.
  • Συμπράττοντες φορείς οι ΟΤΑ α’ βαθμού και τα ΝΠΔΔ

ΩΦΕΛΟΥΜΕΝΟΙ

  • Άμεσα ωφελούμενοι ως 100,000 άτομα κατά προτεραιότητα από ευάλωτες κοινωνικές ομάδες.
  • Άμεσα ωφελούμενοι ως 5,000 άτομα που θα προσληφθούν.
  • Έμμεσα ωφελούμενοι ως 1,000 δικαιούχοι – εθελοντικές οργανώσεις (σύλλογοι, ΑΜΚΕ, σωματεία εργαζομένων) και οι αντίστοιχοι συμπράττοντες ΟΤΑ και ΝΠΔΔ.

Διάρκεια προγράμματος 1 έτος.

ΠΡΟΥΠΟΛΟΓΙΣΜΟΣ- ΚΟΣΤΗ

Συνολικός προϋπολογισμός: 100,000,000 ευρώ

Ανά δικαιούχο από 60,000 ως 130,000 ευρώ.

 

ΚΑΤΑΝΟΜΗ ΠΡΟΥΠΟΛΟΓΙΣΜΟΥ ΑΝΑ ΔΡΑΣΗ

Α/Α

 

ΔΡΑΣΕΙΣ ΠΟΣΟΤΗΤΑ ΔΡΑΣΕΩΝ ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΚΟΣΤΟΣ-ΑΣΦΑΛ. ΕΙΣΦΟΡΕΣ % ΑΝΑΛΩΣΙΜΑ-ΕΞΟΠΛΙΣΜΟΣ % ΕΜΜΕΣΕΣ ΔΑΠΑΝΕΣ %   * ΠΑΡΑΔΟΤΕΑ
Δ1 σίτιση

 

100 25 55 20 5,000 μερίδες τροφής ημερησίως
Δ2 κοινωνική φροντίδα σε ενήλικες και ΑμεΑ 200 70 10 20 40,000 επισκέψεις
Δ3 κοινωνικά Ιατρεία 100 50 30 20 60,000 επισκέψεις
Δ4 κοινωνικά φροντιστήρια 100 70 10 20 10,000 μαθητές
Δ5 κοινωνικοί ξενώνες 50 50 30 20 3,000 φιλοξενούμενα άτομα
Δ6 κοινωνικά  αγροκτήματα 200 60 20 20 ποσότητες αγροτικών προϊόντων για την τροφοδοσία των συσσιτίων
Δ7 φύλαξη και καθαρισμός των δασών 100 70 10 20

* Λειτουργικά κόστη: λογιστική υποστήριξη, ενοίκια, λογαριασμοί και εξοπλισμός γραφείων, αναλώσιμα, έξοδα κίνησης, ιστοσελίδες και κοινωνικά μέσα δικτύωσης).

Επίσης θα δημιουργηθούν 1,000 δικτυακές πύλες για προβολή των δράσεων (λειτουργικό κόστος).

ΠΟΙΟΤΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΤΗΣ ΠΡΟΤΑΣΗΣ

  1. Η αντιστροφή της κατανομής των διαθέσιμων πόρων από τους διαμεσολαβητές, προς την παραγωγή προϊόντων και υπηρεσιών και προς την δημιουργία θέσεων εργασίας με προοπτική την κοινωνική επιχειρηματικότητα. Με δεδομένη την επιδείνωση της ανθρωπιστικής κρίσης στην χώρα, είναι επείγουσα ανάγκη για άμεσες εμπροσθοβαρείς δράσεις υποστήριξης του πληθυσμού στις βασικές ανάγκες όπως είναι η σίτιση, η στέγη, η υγεία και η εκπαίδευση. Αυτή άλλωστε  είναι και η φιλοσοφία προγραμμάτων όπως η κοινωφελής εργασία.
  2. Η κινητοποίηση και η συμμετοχή του εθελοντισμού και του κοινωνικού κεφαλαίου πολλαπλασιάζει την αποδοτικότητα των διαθέσιμων πόρων. Ο εθελοντισμός πρόσφερε και  συνεχίζει άλλωστε να προσφέρει πολλές παρόμοιες δράσεις με πενιχρά οικονομικά μέσα. Αυτός άλλωστε είναι ο αποτελεσματικότερος τρόπος δημιουργίας του κοινωνικού κεφαλαίου, του κοινωνικού υποκειμένου για την ανάπτυξη της κοινωνικής επιχειρηματικότητας στη χώρα μας.
  3. Η επιμόρφωση και η πρακτική άσκηση των ωφελουμένων σε κοινωνικές δραστηριότητες που ενδυναμώνουν τους κοινοτικούς δεσμούς και αυξάνουν το κοινωνικό όφελος.
  4. Η ανάπτυξη καλών πρακτικών από τα κάτω και σε επίπεδο γειτονιάς και χωριού.
  5. Η βιωσιμότητα των δράσεων και μετά το πέρας των χρηματοδοτήσεων, μέσω της ενεργοποίησης των ζωντανών κυττάρων της κοινότητας.

Πανελλήνιο Παρατηρητήριο των Οργανώσεων της Κοινωνίας Πολιτών

26-2-2015α

Print Friendly, PDF & Email

Από giorgos