Για ποιο σχολείο παλεύουν οι γονείς και πιο σχολείο μας φέρνει η νέα (αντί) εκπαιδευτική μεταρρύθμιση
  1. Έχουμε ανάγκη και πολύ περισσότερο λόγω της πανδημίας, από ένα σχολείο που θα λαμβάνει υπόψη τις σημερινές σύγχρονες ανάγκες, τις επιστημονικές και παιδαγωγικές επισημάνσεις για μείωση των μαθητών στην τάξη.

 Αντί αυτού, το Υπουργείο Παιδείας αυξάνει τον αριθμό των μαθητών στην τάξη σε Νηπιαγωγείο και Δημοτικό σε 24 + 10% = 26. Επίσης καθιερώνει ελάχιστο αριθμό μαθητών ανά τμήμα σε 16 στο Νηπιαγωγείο και σε 20 στο Δημοτικό, γεγονός που θα οδηγήσει σε καταργήσεις και συγχωνεύσεις τάξεων. Στο Γυμνάσιο και στο Λύκειο ο ελάχιστος και ο μέγιστος αριθμός μαθητών ανά τμήμα θα καθορίζονται κάθε χρόνο με Υπουργικές Αποφάσεις, άρα ανάλογα τις ελλείψεις και τα κενά σε εκπαιδευτικούς.

  • Έχουμε ανάγκη από ένα σχολείο που θα δίνει ισότιμα τη σύγχρονη μόρφωση. Ένα σχολείο με αναγκαίες αλλαγές των Αναλυτικών Προγραμμάτων, νέα Σχολικά Εγχειρίδια, σχολικά εργαστήρια που θα ενισχύουν τη θεωρία με την πράξη, υλικοτεχνική υποδομή και εποπτικά μέσα που θα καλύπτουν τις υπαρκτές ανάγκες μαθητών και εκπαιδευτικών για δημιουργική αναβάθμιση του μαθήματος. Με αυτές τις προϋποθέσεις μπορούν να αναπτυχθούν νέες αναγκαίες ικανότητες.

 Αντί αυτού, το Υπουργείο Παιδείας εισάγει  “εργαστήρια δεξιοτήτων”  ανοίγοντας το δρόμο για αντιδραστικές αλλαγές στο περιεχόμενο του σχολείου. Αντί για ισότιμη γενική μόρφωση προωθείται η αποσπασματική και διαφοροποιημένη απόκτηση δεξιοτήτων. Ερωτηματικά γεννά το γεγονός ότι με Υπουργική Απόφαση θα καθορίζεται ο αριθμός και ο γεωγραφικός προσδιορισμός των σχολείων που θα υλοποιούνται αυτά τα προγράμματα, διασπώντας το ενιαίο της μόρφωσης. Ερωτηματικά γεννά το ποιος θα υλοποιεί αυτά τα προγράμματα, με το σχολείο να ανοίγει τις πύλες του σε ιδιώτες και ΜΚΟ. Ερωτηματικά γεννά γιατί ο μαθητής από το Δημοτικό πρέπει να εκπαιδεύεται  στην “επιχειρηματικότητα”;

  • Έχουμε ανάγκη από ένα σχολείο που θα ενισχύσει τη γενική μόρφωση. Δεν μπορούν να υπάρχουν μαθήματα διαφορετικών ταχυτήτων. Όλα τα μαθήματα έχουν την ιδιαίτερη παιδαγωγική σημασία τους στην ολόπλευρη μόρφωση των μαθητών.  

 Αντί αυτού, το Υπουργείο Παιδείας συνεχίζει και εντείνει την κατηγοριοποίηση μαθημάτων, με Ομάδες στο Γυμνάσιο, διαμορφώνοντας μαθήματα πρωτεύουσας και δευτερεύουσας σημασίας.  Αυξάνει τα εξεταζόμενα μαθήματα και καταργεί τη δεύτερη εξεταστική του Ιούνη για την προαγωγή ή την απόλυση των μαθητών της Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης. Συγχωνεύει Επιστημονικά Πεδία στην Γ Λυκείου με μοναδικό γνώμονα να μειωθούν οι ανάγκες για προσλήψεις εκπαιδευτικών.

  • Έχουμε ανάγκη από ένα σχολείο που μέσα από τη γενική μόρφωση θα ενισχύει την κριτική σκέψη του μαθητή και θα τον προετοιμάζει για την Ανώτατη Εκπαίδευση και δε θα θέτει συνεχώς νέα εμπόδια στον μαθητή. 

Αντί αυτού, το Υπουργείο Παιδείας επαναφέρει την “Τράπεζα Θεμάτων” διαμορφώνοντας ένα “Λύκειο – εξεταστική αρένα”. Με εξετάσεις πανελλαδικού τύπου από την Α Λυκείου προστίθεται ακόμα περισσότερο άγχος στους μαθητές και συμπιέζεται ο δημιουργικός  ελεύθερος χρόνος που έχουν ανάγκη. Με την “Τράπεζα Θεμάτων” οι μαθητές ωθούνται ακόμα περισσότερο στα φροντιστήρια και οι γονείς βάζουμε ακόμα πιο βαθιά το χέρι στην τσέπη για τη μόρφωση των παιδιών μας. Η “Τράπεζα Θεμάτων” δεν μπορεί να λάβει υπόψη το μορφωτικό και κοινωνικό υπόβαθρο κάθε τάξης και κάθε σχολείου, οι μαθητές οδηγούνται στην τυποποίηση της γνώσης διαβάζοντας μόνο έτοιμες λύσεις. Επίσης οι Ομάδες Προσανατολισμού στη Β Λυκείου οδηγούν στην πρώιμη επαγγελματική επιλογή τους μαθητές. Είναι χαρακτηριστικό ότι όταν εφαρμόστηκε η “Τράπεζα Θεμάτων” πάνω από τους μισούς μαθητές έμεινα μετεξεταστέοι.

  • Έχουμε ανάγκη από ένα σχολείο που οικονομικά θα στηρίζεται πλήρως και επαρκώς από τον Κρατικό Προϋπολογισμό. 

Αντί αυτού, το Υπουργείο Παιδείας προωθεί την εσωτερική και εξωτερική “αξιολόγηση” και τους “εσωτερικούς κανονισμούς” των σχολικών μονάδων με βάση τις επιδόσεις των μαθητών και την αξιοποίηση της υλικοτεχνικής υποδομής των σχολικών μονάδων, κατηγοριοποιώντας τα σχολεία. Επιδιώκουν ένα “αυτόνομο” σχολείο, δηλαδή ένα σχολείο που σταδιακά θα αποκόπτεται από την κρατική χρηματοδότηση και θα διαμορφώνει πρόγραμμα μαθημάτων ανάλογα τις ανάγκες της οικονομίας αντί να παρέχει σε όλους τους μαθητές το ίδιο επίπεδο γνώσεων. Η διεθνής πείρα δείχνει ότι όπου έχει εφαρμοστεί η “δήθεν” αξιολόγηση έχει οδηγήσει σε ακόμα μεγαλύτερη κατηγοριοποίηση μαθητών, εκπαιδευτικών, σχολείων.

  • Έχουμε ανάγκη από ένα σχολείο που το περιεχόμενο του θα διαπαιδαγωγεί τους μαθητές και όχι ένα τιμωρητικό σχολείο. 

Αντί αυτού, το Υπουργείο Παιδείας επαναφέρει σκληρά τιμωρητικά μέτρα με πολυήμερες αποβολές και αναγραφή της διαγωγής στα απολυτήρια των μαθητών, αγνοώντας τον παιδαγωγικό χαρακτήρα της εκπαίδευσης.

  • Έχουμε ανάγκη από ένα σχολείο με μόνιμους εκπαιδευτικούς, χωρίς εκπαιδευτικά κενά, στελεχωμένο με όλες τις ειδικότητες και το αναγκαίο βοηθητικό προσωπικό, από το “πρώτο κουδούνι”.  Έχουμε ανάγκη από ένα σχολείο που θα στέκεται δίπλα σε κάθε μαθητή. 

Αντί αυτού, το Υπουργείο  Παιδείας πλέον εγγυάται την κάλυψη των εκπαιδευτικών κενών μόνο για τα πανελλαδικώς εξεταζόμενα μαθήματα. Παράλληλα οι διατάξεις του νομοσχεδίου για κατά προτεραιότητα κάλυψη των κενών στα Ειδικά Σχολεία φανερώνει την πρόθεση της Κυβέρνησης να αφήνει χιλιάδες κενά σε Τμήματα Ένταξης και στην Παράλληλη Στήριξη, ειδικά στον ευαίσθητο χώρο της Ειδικής Αγωγής που οι μαθητές χρειάζεται να έχουν τον εκπαιδευτικό δίπλα τους από την πρώτη ημέρα.

  • Έχουμε ανάγκη από ΕΠΑΛ με όλες τις ειδικότητες και τα απαραίτητα εργαστήρια, που θα προσφέρουν ολοκληρωμένη επαγγελματική εκπαίδευση και με πτυχία που θα δίνουν επαγγελματική επάρκεια.

Αντί αυτού, το Υπουργείο Παιδείας, καθιερώνει ηλικιακό όριο στα ημερήσια ΕΠΑΛ, κάτι το οποίο θα οδηγήσει σε τρομακτική συρρίκνωση του μαθητικού πληθυσμού  (το 33% των μαθητών των ΕΠΑΛ είναι άνω των 17 ετών). Μετηρύθμιση αυτή κλείνει ο δρόμος για χιλιάδες μαθητές να συνεχίσουν τη φοίτησή τους στην ειδικότητα της επιλογής τους. Μεγάλος αριθμός μαθητών δε θα μπορεί να φοιτήσει στο μέλλον στα ΕΠΑΛ και ουσιαστικά ωθούνται οι μαθητές στις διάφορες μορφές κατάρτισης. 

  • Έχουμε ανάγκη από 2χρονη Υποχρεωτική Προσχολική Αγωγή προσανατολισμένη στην κοινωνικοποίηση, το δημιουργικό και παιδαγωγικό παιχνίδι, την αισθητική αγωγή. 

Αντί αυτού, το Υπουργείο Παιδείας εισάγει την εκμάθηση Αγγλικών στο Νηπιαγωγείο όταν τα νήπια και τα προνήπια δεν έχουν κατακτήσει ακόμα τη χρήση της μητρικής γλώσσας. Ανοίγει ο δρόμος για νέες επικίνδυνες αλλαγές, που αλλοιώνουν τη φυσιογνωμία της Προσχολικής Αγωγής. Την ίδια στιγμή αρνούνται να πάρουν όλα τα απαραίτητα μέτρα για την πλήρη και ουσιαστική εφαρμογή της Δίχρονης Υποχρεωτικής Προσχολικής Αγωγής σε όλη την Ελλάδα με σύγχρονους όρους και προϋποθέσεις, να ενισχύσουν τα Νηπιαγωγεία με όλο το απαραίτητο βοηθητικό (π.χ. τραπεζοκόμους) και επιστημονικό προσωπικό (π.χ. ψυχολόγους, κοινωνικούς λειτουργούς).

  1. Μας προβληματίζει το νέο πλαίσιο λειτουργίας των Πρότυπων και Πειραματικών Σχολείων που διαφοροποιεί ακόμα περισσότερο την εκπαίδευση και οδηγεί στην κατηγοριοποίηση των σχολείων. Η Κυβέρνηση προωθεί τη λεγόμενη Αριστεία σε αντίθεση με την αναγκαιότητα της εποχής μας, που είναι η ενιαία, καθολική, δημόσια και δωρεάν παιδεία, που θα εξυψώνει το μορφωτικό επίπεδο του λαού μας. Είμαστε αντίθετοι με τις επιπλέον εξετάσεις που το Υπουργείο Παιδείας φέρνει για εισαγωγή σε Πρότυπο Λύκειο από Πρότυπο Γυμνάσιο και την επανακλήρωση για εισαγωγή σε Πειραματικό Λύκειο από Πειραματικό Γυμνάσιο. Επίσης δεν εξασφαλίζεται η δωρεάν μεταφορά των μαθητών σε αυτά τα σχολεία και ένα σημαντικό κόστος εξακολουθεί να επιβαρύνει τους γονείς.

Τέλος για τη τροπολογία που κατέθεσε η υπουργός Παιδείας Νίκη Κεραμέως στο νομοσχέδιο για το μεταναστευτικό, για κάλυψη των μαθημάτων με live streaming,θεωρούμε ότι αυτή η τροπολογία είναι το «κερασάκι στην τούρτα» της αντιεκπαιδευτικής πολιτικής του ΥΠΑΙΘ. Είναι άκρως αντιπαιδαγωγική. Παραβιάζει τα προσωπικά δεδομένα μαθητών και εκπαιδευτικών και δεν έχει καμία σχέση με την εξ αποστάσεως εκπαίδευση. Δεν υπάρχει καμία δικλείδα ασφαλείας ότι το μάθημα δεν θα καταγράφεται, αφού δεν μπορεί να ελεγχθεί από τον ίδιο τον εκπαιδευτικό. Θεωρούμε ότι θα δημιουργήσει επιπλέον προβλήματα στην εκπαιδευτική συμπεριφορά και στην ψυχολογία των μαθητών. Ουσιαστικά το Υπουργείο Παιδείας υποβαθμίζει την ήδη υποβαθμισμένη εκπαίδευση που έχουν σήμερα τα παιδιά μας μετατρέποντας τα σχολικά μαθήματα σε «big brother».

Βασίλης Χατζηδάκης, μέλος της Ομοσπονδίας Ενώσεων Συλλόγων Γονέων Περιφέρειας Κρήτης

Print Friendly, PDF & Email

Από giorgos