Πολλά χουνε τα χείλη μου
για τσι καιρούς να πούνε
απ’ όλα που μπορέσανε
τα μάθια μου να δούνε.
Στσι κλώνους κάθισαν πουλιά,
νιάτα στον ασκιανό μου
γενιές αναθραφήκανε
με το μεστό καρπό μου.
Οι λαδωμένες μου ελιές
‘χυσαν οκάδες λάδι
το πόνο ανακούφισα,
με τσ’ εντριβής το χάδι.
Μα ‘λαχε κι είμαι τυχερή
κ’ πήρα τόση φήμη
Χρόνια τ’ ανθρώπου στήριξη,
στ’ ανέπιασμα προζύμι
Μούλαχε κι’ είμαι η ελιά, χρόνια ακόμα έχω
Τρέμω η έρμη μην τυχόν και με νομίσουν πεύκο
Ακούω πως κακόβαλε ο ειδικός στην πόλη
γιατ’ αλλεργία «οι λατιοι» ξάφνου θα πάθουν όλοι.
Για το κακό ευθύνονται τα πεύκα προς λιμάνι
και πρέπει όλα να κοπούν, η πάθηση να γιάνει.
Είπε κ’ άλλα σοβαρά, πως φταιν’ τα κωνοφόρα
κ’ πήρε κλίση σοβαρά του δρόμου η κατηφόρα,
Πως ξέφυγαν οι κλώνοι τους κ’ σκιάζουν τα μπαλκόνια,
πως γέρασαν και δε θωρεί να ζήσουν άλλα χρόνια
Θέλουν γερό «καθάρισμα» ως το ξεφούντι απάνω
«εν μια νυχτί» ξεπάστρεμα απ’ το χώμα- χάμω.
Τούτ’ απεφάνθει «ο ευτυχής» και μ ‘έγγραφο στο δήμο
ζητά να βγεί απόφαση και να δοθεί σ’εκείνο,
Τούτο εσοφίσθη ο ειδικός μ’ανάστημα δερβίση
που βάλθηκε στο Άστυ μας φύλλο να μην αφήσει.
Το δείχνουν τα κλαδέματα στη λίμνη στ’αλμυρίκια
που τα κλαδεύει Μάιο για να λιαστούν τα φύκια.
Φαίνεται στο χαμήλωμα στα δένδρα ως τσι διχάλες
που όλα βγάνουνε βλαστούς Οκτώβρη στσι μασκάλες.
Εμπρός του δήμου ειδικέ φορτώσου το πριόνι
κι’ όπου δεντρό, βασιλικός καλιά ναι να φυτρώνει.
Συνέχισε το πρόγραμμα που ‘χεις υιοθετήσει
όπου σου τύχει πράσινο μονημερίς να σβύσει
Μη χαριστείς του Βαρελά, ο φίκος περισσεύει
δεντρό που εξεθάρρεψε πρέπει να ξεμπερδεύει
Στο πρακτορείο το παλιό στην άκρα- στη γωνία
τέζαραν τα αλμυρίκια μας, μην έχεις αγωνία,
Έχεις και άλλους σύμμαχους που ξέρουν τα φαρμάκια
μια κι’όξω «καθαρίζουνε» και μπαίνουν τραπεζάκια
έχεις και στο πεζόδρομο τόσους που σε στηρίζουν
«π’ άτεκνα» θέλουν τα δεντρά αλλιώς τα ξεκληρίζουν
Μια χαρτογράφηση καλή της πόλης να ζητήσεις
μη σου ξεφύγει άθελα δεντράκι κ’ τ’αφήσεις.
Και τώρα πουβρεξε πολύ και βγαίνουν μανιτάρια
έκτακτο ανακοινωθέν βγάλε για δασινάρια.
Πως λιαν επικίνδυνα είναι τα πευκαλίδια
για βρουβολόγους, κυνηγούς «αλλεργικούς στα φρύδια
Λύκο τρανό για φύλακα βάλανε στο «μαντράκι»
και δε θ αφήσει ζωντανό οζώ, ούτε δεντράκι
Σαν έχεις τέτοιο ειδικό του πράσινου στην πόλη
βλέπω ν’ αποψιλώνεται η βλάστηση μας όλη.
Απού ρωτά ποιος νοιάζεται
δεντρά και λουλουδάκια
«ο ντόποιος δεντροβάτραχος»
που αυγατεί στα ρυάκια
Γιώργος Αφορδακός
