Το αποτέλεσμα της ανθρωπιάς μαςΉταν ένα μικρό σκυλάκι, ήμερο, φιλικό με όλους, ιδιαίτερα με τα παιδιά και κάποιο απόγευμα σε ένα χωριό της ανατολικής Κρήτης, βγήκε για μια μικρή βόλτα.
Εκεί ανάμεσα στο παιγνίδι στη διαδρομή βρήκε έναν μεζέ, γευστικό και μυρωδάτο.
Αφού δεν έχει εκπαιδευτεί, όπως τα περισσότερα σκυλιά που έχουμε σπίτι μας να μην τρώει ότι βρει, έφαγε τον μεζέ, ο οποίος περιείχε μάλλον, Λανέιτ.

Αντεξε να φτάσει ξανά μέσα στο χωριό, ανάμεσα στους ανθρώπους, μήπως…..
Η συνέχεια γνωστή: σπασμοί, αφροί από το στόμα, απώλεια όρασης, ακράτεια και σε λίγα λεπτά το τέλος.
Δυστυχώς, εκείνη την ώρα δεν βρέθηκε κάποια ένεση ατροπίνης.
 
Η λογική της φόλας δυστυχώς καλά κρατεί. Μη τυχόν και κυκλοφορήσει ελεύθερος σκύλος όπου δη. Αλλά ακόμα και σε περιφραγμένους χώρους όπου ουδείς ενοχλεί, κάποιοι άνεγογυρεύονται.
 
Και τότε έρχεται η φόλα.
 
Παντέρμο Λανέιτ που έλεγε και ένας βοσκός….(άραγε ποιοι το πουλούν αφού είναι απαγορευμένο;)
 
Μήπως θα ‘πρεπε κάποια φορά που θα συλληφθεί επ’ αυτοφώρω ο υποψήφιος φονιάς, να του βάλει κάποιος με το ζόρι στο στόμα τη φόλα για να δει πως αισθάνεται το ζώο που έχει δηλητηριαστεί και εάν προλάβει να φτάσει στο νοσοκομείο έχει καλώς. Αν όχι ……..
 
Γιώργος Τουτουδάκης
Print Friendly, PDF & Email

Από manos