Το τριήμερο του Δεκαπενταύγουστου βρέθηκα από ανάγκη στην παραλία του Αλμυρού, λόγω επισκεπτών, όπου υπήρχε πάρα πολύς κόσμος, ντόπιοι και ξένοι. Μικροί και μεγάλοι να παίζουν μέσα και έξω από το νερό. Πιτσιρικάδες να φωνάζουν και να τσαλαβουτούν στα ρηχά. Θύμιζε παλιές καλές εποχές της δεκαετίας του ’80…
Η παραλία άριστα οργανωμένη… καρέκλες-ομπρέλες, τα παιδιά που φρόντιζαν για τα εισιτήρια ευγενέστατα. Κάδοι σκουπιδιών παντού. Σε μια μεριά τρεις καλαίσθητοι πλαστικοί κάδοι με όμορφες φατσούλες ζωγραφισμένες πάνω τους(χαρτί-πλαστικό-αλουμίνιο).
Τελειώνοντας το μπάνιο και ανεβαίνοντας τα σκαλοπάτια για να πάμε στο αυτοκίνητο κοντοστέκομαι στην ταμπέλα ‘’Υδροβιότοπος Αλμυρού Αξίζει και πρέπει να διαφυλαχτεί. 2ο Γυμνάσιο Αγίου Νικολάου 2004.
Έχω πλησιάσει κοντά στην ταμπέλα όταν κατά διαβολική σύμπτωση το μάτι μου πέφτει πίσω ακριβώς από τη βάση της. Το χώμα που φτάνει μέχρι τα καλάμια έχει καλυφθεί από μία μαύρη ουσία. Παρατηρώντας πιο προσεκτικά βλέπω ότι είναι λάδια. Ποιος μπορεί να είναι ο ασυνείδητος που τα έριξε (;) αναρωτιέμαι.
Χθες το πρωί βρέθηκα στο ίδιο μέρος από περιέργεια και αντίκρισα την ίδια εικόνα. Φρέσκα λάδια είχαν ποτίσει το χώμα ξανά.
Η απορία μου:
Έχει δώσει κάποιος εντολή να ρίχνονται στο χώρο αυτό, λάδια; Αν ναι, ας μάθει αυτός λοιπόν, ότι ο δήμος κάνει ανακύκλωση λαδιού και να ζητήσει πληροφορίες.
Σαν μέλος της επιτροπής καθαριότητας ζητώ από τον πρόεδρό μας, πρώτον να επιληφθεί του θέματος, επιβάλλοντας το ανάλογο πρόστιμο σύμφωνα με τον κανονισμό και δεύτερον επανέλεγχος στα καταστήματα εστίασης με αυστηρότερα κριτήρια σχετικά με τη διαχείριση λαδιών.
Κρατάω όμως την καλή εικόνα της παραλίας του Αλμυρού, αλλά, ας βοηθήσουμε όλοι να διορθώσουμε τα κακώς κείμενα.
Μουτσάκης Γεώργιος
