Λειψυδρία, ο τόπος έχει ξεραθεί!
διαδοχικές τομές στον σωλήνα μέχρι να βρεθεί νερό

Η φετινή Λειψυδρία, είναι πρωτόγνωρη. Δεν θυμόμαστε κάτι αντίστοιχο για δεκαετίες. Λίγο να περπατήσει κανείς στην εξοχή, στα χωράφια και στους κάμπους και θα με μερικές ματιές θα καταλάβει ότι η φύση υποφέρει. Οι ενδείξεις μοναδικές, απίστευτες όσο και αν τις εξετάσει κανείς.

Φωτογραφία πρώτη: Αφού έχουν στερέψει όλα τα σημεία που μπορεί να βρεθεί νερό, τα ποντίκια, όπου αντιλαμβάνονται ότι υπάρχει έστω και λίγο νερό, θα φτάσουν σ’ αυτό.

Στις άκρες του σωλήνα ποτίσματος, εκεί που συνήθως κάτι μένει, αρχίζουν τις τομές με τα δόντια τους έως ότου βρουν το νερό που έχει απομείνει. Όταν φτάσουν στο νερό, η τρύπα μεγαλώνει και στην επόμενη φορά που ανοίγει η σωλήνωση για πότισμα θυμίζει σιντριβάνι από τις τρύπες.

Λειψυδρία, ο τόπος έχει ξεραθεί!
κάθε δροσερινό ευπρόσδεκτο ….

Φωτογραφία δεύτερη: όποιο δροσερικό ευπρόσδεκτο, ακόμα και η φραγκοσυκιά. Για την εικόνα αυτή μάλλον υπαίτιοι είναι οι λαγοί. Αν και πρόσφατα διαπιστώσαμε ότι αρέσει και σε πρόβατα και στις κατσίκες.

Λειψυδρία, ο τόπος έχει ξεραθεί!
εδώ υπήρχαν ασκελωτούρες

Φωτογραφία τρίτη: Ακόμα και οι βολβοί από τις ασκελωτούρες ανασκάπτηκαν και φαγώθηκαν; εδώ μάλλον ο τρόπος που έγινε θυμίζει ασβό. Είναι κάτι που βλέπουμε πρώτη φορά γιατί η ασκελωτούρα δεν φημίζεται για τη γεύση της και τη μυρωδιά της.

Οι ελιές που δεν ποτίζονται φαίνονται στενοχωρημένες, ακόμα και οι χαρουπιές που φημίζονται για την αντοχή τους, ζορίζονται. Αυτή η παρατεταμένη ανομβρία έχει πλήξει τους πάντες.

Δεν ξέρω αν το φαινόμενο El Ninio μας επηρεάζει και εδώ μέσα στη Μεσόγειο. Αυτό που ξέρω είναι ότι τόσα χρόνια με την ασυδοσία μας έχουμε καταστρέψει το περιβάλλον, δηλ. το σπίτι μας, αδιαφορώντας για τις συνέπειες. Στο νομό Λασιθίου από το 1974 μέχρι σήμερα έχει καεί το μεγαλύτερο μέρος των δασών, τόποι και τόποι γέμισαν τσιμέντο, μέχρι πάνω στη θάλασσα γιατί έτσι αντιλαμβανόμαστε την ανάπτυξη.

 

Print Friendly, PDF & Email

Από giorgos