Οι ομοιότητες της Τουρκικής Κυβέρνησης και του Δήμου Αγ. Νικολάου

Κωστής Μαυρικάκης Του ΚΩΣΤΗ Ε. ΜΑΥΡΙΚΑΚΗ

Θα μπορούσε να ήταν ψέμα. Δυστυχώς όμως είναι μια απτή πραγματικότητα. Φέτος, για πρώτη φορά η κυβέρνηση της Τουρκίας, της χώρας που κτυπά την πόρτα της Ευρώπης, και που οβιδιακά προσποιείται ότι αποποιείται και απεκδύεται το βάρβαρο παρελθόν της, στα πλαίσια ενός ευρύτερου και προκλητικού σχεδίου του Συμβουλίου Εθνικής Ασφαλείας του Τουρκικού Κράτους και των ούρκων Στρατηγών απέναντι στη χώρα μας, απαγόρευσε την καθιερωμένη τα τελευταία χρόνια λειτουργία στη Βασιλική του Αγίου Νικολάου στα Μύρα της Λυκίας. Το αμετανόητο και υποκινούμενο από τους Τούρκους στρατοκράτες, καθεστώς της ¶γκυρας, απέδειξε για άλλη μια φορά, ότι δεν απέχει στοιχειωδώς από το πραγματικό του ιστορικό πρόσωπο και τα προπατορικά του αμαρτήματα στη διάρκεια των αιώνων στην ευρύτερη περιοχή μας. Το «εξπρές του μεσονυκτίου» επιμένει να συνεχίζεται, και εξακολουθεί να υλοποιείται με αδιαλλαξία και φανατισμό σε μια χώρα που (φευ) θέλει να εισέλθει στο δυτικό κόσμο, στο δυτικό πολιτισμό και να γίνει μέτοχος και κοινωνός της διαχρονικότητας και οικουμενικότητας των αξιών του…

Φέτος, στην ερειπωμένη Βασιλική του Αγίου Νικολάου στα Μύρα της Λυκίας, δεν θα χτυπήσει η καμπάνα, δεν θα ακουστούν οι ψαλμωδίες της Θείας Ακολουθίας, ούτε θα λιβανιστεί η συλημένη λάρνακα του Αγίου, για πρώτη φορά μετά από είκοσι χρόνια, πλην μιας εξαίρεσης το 1991. Δεν θα συναχθούν Έλληνες και Ρώσοι προσκυνητές για να τιμήσουν τη γιορτή Του, καθώς αποτελεί και ένα από τα μεγαλύτερα Ρώσικα προσκυνήματα. Δεν θα διανύσει τα 974 ολόκληρα χιλιόμετρα από το σπίτι του στην Πόλη ο Δεσπότης των Μύρων, ο σεβ. Μητροπολίτης Χρυσόστομος, ο αεικίνητος ιεράρχης γέννημα θρέμμα της μαρτυρικής Ίμβρου με τη λιγοστή χριστεπώνυμη ακολουθία του από τη Βασιλεύουσα και τις άλλες περιοχές της Ελλάδος. Δεν θα διασχίσουν οι Ορθόδοξοι προσκυνητές τα ιερά χώματα του Σαγκάριου, του Βιλόκωμου, του Κοτύαιου, του Αφιονίου, του Βουδουρίου, του Αντίταυρου, του Ελμαλί και του Φοίνικα, όλα εκείνα τα μυροβόλα χώματα της Ιωνίας μέχρι να φτάσουν στη γενέτειρα του Αγίου Νικολάου, στα Πάταρα και στα Μύρα.

Η απίστευτη ιστορία που προέκυψε και που θυμίζει άλλες εποχές, με το προσκύνημα στα Μύρα, είναι μια από τις πολλές μεταξύ άλλων, που έκανε την Α.Θ.Π, τον ίδιο τον Οικουμενικό Πατριάρχη να ξεσπάσει, δικαίως, για τον διαρκή, ασφυκτικό και ακήρυχτο πόλεμο που εξαολουθούν να δέχονται τα Ιερά και τα Όσια της Ορθοδοξίας και του Ελληνισμού στη γείτονα χώρα και μάλιστα σε μια περίοδο που η χώρα αυτή αιτείται να περάσει το κατώφλι της ενωμένης Ευρώπης, δηλαδή των αρχών του ανθρωπισμού, της δημοκρατίας, της ελευθερίας και του σεβασμού στη διαφορετικότητα των απόψεων και των ιδεών…

Δεν είναι όμως μόνο η Τουρκική Κυβέρνηση. Υπάρχουν και τα βέλη εξ οικείων…

Όπως τότε, στα 1453 στην άλωση της Πόλης, o ρόλος που έπαιξαν οι χριστιανοί ομόδοξοί μας, οι Φράγκοι και οι Λατίνοι. Αν «έχεις τέτοιους φίλους, τότε τι τους θέλεις τους εχθρούς» όπως σοφά λέει ο λαός μας…

Υπάρχουν στη ζωή μας στιγμές, που οι πραγματικοί συμβολισμοί των γεγονότων σηματοδοτούν και τις βαθύτερες αξίες και τα πνευματικά ή αξιακά προτάγματα ενός εκάστου, είτε ατομικά είτε συλλογικά. Σήμερα, πέα και πάνω από τη συναισθηματική φόρτιση που μπορεί να προκαλεί η απαγόρευση της Τουρκικής κυβέρνησης, ωστόσο, δεν μπορεί να αποτρέψει κανείς κάποιες συγκρίσεις του θυμικού, αυτών που γνωρίζουν από κοντά τα πράγματα, και που έχουν σχέση με την όλη συμπεριφορά της προηγούμενης και της παρούσης Δημοτικής Αρχής Αγ. Νικολάου, απέναντι σε αυτό το σημαντικό θέμα. Για τους διαθέτοντες μνήμη, έχει συσταθεί από το 2001 Εταιρεία Φίλων του Αγίου Νικολάου Μύρων της Λυκίας, στην οποία ο εκάστοτε Δήμαρχος Αγίου Νικολάου είναι ο ex officio αντιπρόεδρός της. Ένα μη κερδοσκοπικό σωματείο, το οποίο μεταξύ άλλων στους σκοπούς του έχει την υλική και ηθική συμπαράσταση στις προσπάθειες για τη διατήρηση και τη συντήρηση της Μητρόπολης των Μύρων της Λυκίας.

Μέσα σε αυτές τις αντιξοότητες και στο ετερόδοξο περιβάλλον, με ανυπέρβλητα προβλήματα, η Μητρόπολη των Μύρων και ο Μητροπολίτης κ. Χρυσόστομος, φυλλάτουν Θερμοπύλες σΆ εκείνα τα χώματα που κάποτε μεγαλούργησαν η Ρωμιοσύνη και η Ορθοδοξία…

Παρά και ενάντια σε αυτά, η παρούσα Δημοτική Αρχή, ουδέποτε έδειξε στοιχειώδες ενδιαφέρον, από τη σύσταση της Εταιείας, ούτε καν για την ακροθιγή τουλάχιστον ηθική συμπαράστασή της, στην τοπική Μητρόπολη που εργάζεται μέσα σε ένα μουσουλμανικό περιβάλλον, αλλά κυρίως στο προσκύνημα του Αγ. Νικολάου στα Μύρα, προστάτη της πόλης μας και του Δήμου μας. Τούτα, παρά και τις συνεχείς πιέσεις του υπογράφοντα προς αυτή την κατεύθυνση την περίοδο που είχε θεσμική θέση στο Δήμο. Η πρωτόγνωρη ακηδία του Δήμου, απέναντι στις ελάχιστες συμβατικές του υποχρεώσεις, υπερέβη τα όρια μιας αδικαιολόγητης και αναίτιας καχυποψίας απέναντι στην Εταιρεία και στους σκοπούς της, για να φτάει στα όρια της εχθρικής διάθεσης, μια που δεν επιθυμούσε ούτε καν να συντηρήσει τη στοιχειώδη παρουσία στα καθήκοντα που απορρέουν από το καταστατικό της, αποποιούμενος έτσι το βάρος του ύψιστου συμβολισμού και της τιμής που προσήνεγκε στην πόλη και στο Δήμο του Αγ. Νικολάου η συμμετοχή του στο μοναδικό συλλογικό φορέα που εργάζεται για τη διατήρηση της μακραίωνης ιστορικής παράδοσης της Μητρόπολης του προστάτη Αγίου του. Είναι χαρακτηριστικό και βεβαιωμένο ότι όχι μόνον δεν έχει γίνει ποτέ συνάντηση του Δημάρχου με τον Μητροπολίτη Μύρων και με την Εαιρεία Φίλων του Αγίου Νικολάου Μύρων της Λυκίας, αλλά ο κ. Δήμαρχος επιμελώς αποφεύγει και κάθε σχετική επαφή, ακόμη και κουβέντα, χωρίς να έχει ποτέ δώσει δημοσίως εξηγήσεις για το θέμα…

Αναρωτιέται έτσι δικαίως, και ο πλέον καλόπιστος δημότης του τόπου μας, ποια διαφορά της σημερινής Δημοτικής Αρχής όπως εκφράζεται με την πολιτική της απέναντι στο συγκεκριμένο θέμα, από εκείνη της κυβέρνησης της ¶γκυρας που απαγόρευσε την τέλεση της φετινής λειτουργίας σε αυτό το λαμπρό προσκύνημα της Ορθοδοξίας και του Ελληνισμού, στα μυροβόλα χώματα της Ιωνίας. Η συμπεριφορά αυτή του Δήμου, δεν συνάδει με τα αληθινά αισθήματα, τη βούληση και τη διάθεση των δημοτών μας και κατά συνέπεια όλα αυτά, τα προσβάλει βάναυσα, πρωτόγνωρα και ανεπιστρεπτί …

Η ιστορία μας, τα ιδανικά μας και οι ορθόδοξες αξίες και καταβολές του τόπου μας και της Κρήτης, είναι ανακόλουθα με αυτή τη συμπεριφορά των θεσμικών εκπροσώπων της πόλης του Αγ. Νικολάου. Είναι οικτρό και αποτελεί δείγμα της παρακμιακής εικόνας που παρουσιάζουν σήμερα τα συλλογικά όργανα του Δήμου, το γεγονός ότι εδώ και τρία χρόνια ο Δήμος Αγ. Νικολάου, σφυρίζοντας αδιάφορα, δεν τολμά να ξεκαθαρίσει τη στάση του και τις διαθέσεις του απέναντι σε αυτή την ιστορική και βαριά του υποχρέωση, που όμως στάθηκε ανάξιος να υπηρετήσει στοιχειωδώς….

Συνεπώς, ουδεμία αμφιβολία χωρά ότι το Τουρκικό καθεστώς της ¶γυρας, βρήκε στη Δημοτική Αρχή Αγ. Νικολάου με τους, ακούσιους ή εκούσιους, χειρισμούς της στο όλο θέμα, τον καλύτερο σύμμαχο στους στρατηγικούς σκοπούς του και στις τρέχουσες επιδιώξεις του…

Οι απόψεις του υπογράφοντα, ενισχύονται και από τη λαθεμένη τροπή που πήρε εξ αρχής το θέμα αυτό, επί προηγούμενης δημοτικής αρχής, όταν επιχειρήθηκε να γίνει αδελφοποίηση με τον Τούρκικο Δήμο του Ντεμρέ, αγνοώντας τη διδιμοποίηση με τους Κύπριους αδελφούς μας του Αγ. Δομετίου. ¶λλο όμως πράγμα η βαριά υποχρέωση στήριξης της τοπικής εκκλησίας των Μύρων που δρα και διακονεί μέσα σΆ ένα αλλόδοξο και εχθρικό στην Ορθοδοξία περιβάλλον, και άλλο η λαθεμένη απόπειρα αδελφοποίησης με τον Τουρκικό τοπικό Δήμο.

Στις 19-05-2001, ο κ.κ. Χρυσόστομος σε εκδήλωση που διοργάνωσε ο Σύλλογος Μικρασιατών και Ποντίων στον Αγ. Νικόλαο, είχε πει, μεταξύ άλλων, επί λέξη: «Σας έχουμε ανάγκη, φίλοι μου Αγιονικολαϊτες, όχι τόσο τα λεφτά σας, όσο εσάς και την καλή κρητική σας θέληση. Ο ¶γιος Νικόλαος, ο νουνός σας στα Μύρα, σας προσμένει να σας δει επί τόπου, μέσα στη Βασιλική Του. Δεν βιάζεται ο ίδιος, ξέρει να περιμένει τώρα κι αιώνες, από το 325 και δώθε…»

Ατυχώς, η πόλη μας, ο ¶γιος Νικόλαος, που για πολλά καυχιέται, όχι μόνο την «καλή κρητική της διάθεση έδειξε» αλλά γύρισε επιδεικτικά την πλάτη στον προστάτη της ¶γιο …

Ο νυν Ιεράρχης των Μύρων που από τις 14 του Νοέμβρη 1995, έγινε ο 63ος διάδοχος του Αγίου Νικολάου στην ομώνυμη Μητρόπολη, και στην ουσία ο συνεχιστής του έργου Του, φυλλάττει Θερμοπύλες και αντιστέκεται στις επάλξεις, ως άλλος Παλαιολόγος, στο πιο λαμπρό προσκύνημα της Ορθοδοξίας στα ιερά χώματα της Μικρασίας. ΣΆ αυτές τις δύσκολες ώρες η συγγνώμη και η αλλαγή συμπεριφοράς των θεσμικών εκπροσώπων Δήμου μας απέναντι στον προστάτη ¶γιο, θα είναι ίσως από τις πιο σοβαρές ιστορικές της στιγμές. ¶λλωστε, συγγνώμη ζήτησε και ο ίδιος ο Πάπας 800 χρόνια μετά τις Σταυροφορίες από τον Οικουμενικό Πατριάρχη…

 

ΚΩΣΤΗΣ Ε. ΜΑΥΡΙΚΑΚΗΣ Πολιτικός Μηχανικός ΕΜΠ

komavr@otenet.gr

Print Friendly, PDF & Email

Από manos