Τ.Ε.Ι. υπό κατάληψη
του Δρ. Γεωργίου Μαντάνη.
Ναι στην έντονη διαμαρτυρία και τη διαδήλωση, Ναι στην αντιπαράθεση απόψεων και ιδεών, Ναι στην καταγγελία, Ναι στην απεργία – ΟΧΙ στις καταλήψεις!
Βρισκόμαστε μπροστά στο ξεκίνημα μιας κοινωνικής επανάστασης. Η μικρή φλόγα που υπήρχε έχει ήδη αρχίσει να εξελίσσεται σε φωτιά.
Εκατοντάδες φωνές ανθρώπων και κυρίως νέων ακούστηκαν στην κοινωνία για αυτά που έχουμε εμείς οι μεγαλύτεροι δημιουργήσει, για τα πρότυπα και τις αρχές που εμείς έχουμε καθιερώσει, για την ποιότητα της ζωής που έχουμε, για τη διαφθορά και την αξιακή κρίση που μαστίζει όλη τη χώρα και κυρίως το ίδιο το κράτος, για την ανεργία των νέων ανθρώπων, για τα οικονομικά που μέρα με τη μέρα γίνονται και ποιο ασφυκτικά.
Στο Ίδρυμά μας, στο Παράρτημα Καρδίτσας, επίσης τα παιδιά μας, οι σπουδαστές μας, δικαιολογημένα έθεσαν τους προβληματισμούς τους, διαδήλωσαν και διαμαρτυρήθηκαν για όλα αυτά. Έθεσαν επιπρόσθετα τα προβλήματα που υπάρχουν στο εκπαιδευτήριό μας (σημ. εκπαιδευτήριο χωρίς προβλήματα στη χώρα μας δεν υπάρχει! είναι όροι συνώνυμοι) και ζήτησαν την υλοποίηση ορισμένων προτάσεών τους.
Στη συνέχεια, χωρίς διάλογο, χωρίς να συζητήσουν με τη διοίκηση του Παραρτήματος και να ζητήσουν αφενός εξηγήσεις και αφετέρου να απαιτήσουν τεκμηριωμένα την επίλυση των προβλημάτων αυτών, ή ακόμα να επικοινωνήσουν με τους καθηγητές-υπεύθυνους της κάθε ακαδημαϊκής μονάδας, προχώρησαν σε κατάληψη του Παραρτήματος Καρδίτσας. Σημαντικό ωστόσο μέρος των θεμάτων που έθιξαν τα παιδιά αποτελούν θέματα που είτε μπορούν να επιλυθούν με περισσότερο αγώνα και πίεση προς τη διοίκηση του ΤΕΙ Λάρισας, είτε δεν αποτελούν προβλήματα (εξαιτίας της έλλειψης ενημέρωσης που υπήρχε από τους σπουδαστές μας).
Έτσι, το Παράρτημα «νέκρωσε» για 9 ημέρες, μαθήματα και εργαστήρια δεν έγιναν, πολλά παιδιά έφυγαν για τα σπίτια τους εδώ και 2 εβδομάδες και εκατοντάδες ώρες διδασκαλίας χάθηκαν. Ευτυχώς που πριν τις διακοπές δόθηκε η ευκαιρία και υπήρξε η διάθεση από τους εκπροσώπους των σπουδαστών να γίνει μια εκτεταμένη σύσκεψη – συζήτηση και να φανεί στο τέλος ότι αρκετά από αυτά τα ζητήματα (που καλώς ετέθησαν από τα παιδιά-σπουδαστές μας) θα μπορούσαν να επιλυθούν και χωρίς κατάληψη! Πιθανώς με άλλους τρόπους, π.χ. μια ημέρα αποχή από τα μαθήματα, με ένα συνολικό ψήφισμα προς τη διοίκηση του ΤΕΙ Λάρισας για χρηματοδότηση ορισμένων χρήσιμων προτάσεών τους, με μια διαδήλωση.
Τονίζουμε ότι δεν έχουμε να χωρίσουμε ή να λύσουμε διαφορές με τα παιδιά-σπουδαστές μας, είμαστε δίπλα τους, να τους ακούσουμε, να τους βοηθήσουμε αφού κατανοούμε σε βάθος τους προβληματισμούς και τις έντονες ανησυχίες τους. Πρέπει όμως και αυτοί να μην προβαίνουν σε καταλήψεις του ΤΕΙ, δεν είναι αυτός τρόπος διαμαρτυρίας. Κάποτε μπορεί να ήταν, σήμερα δεν είναι. Και δεν είναι, γιατί δεν εκφράζει δημοκρατικό τρόπο διαμαρτυρίας. Με ποιο δικαίωμα να γίνονται οι καταλήψεις των δημόσιων κτιρίων, των δημόσιων εκπαιδευτηρίων; Γιατί με αυτόν τον έσχατο τρόπο να στερείς από συναδέλφους σου το δικαίωμα στη μάθηση κι από τους δασκάλους σου το δικαίωμα στην εργασία, στη διδασκαλία, στην έρευνα, στο διοικητικό έργο;
Τουλάχιστον (δεν έχουμε παράπονο) μας επέτρεψαν τα παιδιά να εργαζόμαστε και να ασκήσουμε το απαραίτητο έργο μας αυτές τις μέρες και να διεκπαιρεωθούν εκκρεμότητες που υπήρχαν στις μονάδες. Μια πρόταση: ας καλούν οι σπουδαστές μας τους υπεύθυνους των Τμημάτων στις Γενικές Συνελεύσεις τους για να παρέχονται υπεύθυνες και τεκμηριωμένες απαντήσεις στα ερωτήματά τους και κυρίως ενημέρωση. Μην κάνουμε καταλήψεις. Οι καταλήψεις δεν δείχνουν στον πολιτισμένο κόσμο τη δημοκρατία μας και δεν είναι «ελευθερία». Είναι στέρηση της ελευθερίας των άλλων.
Όλοι μας, όλοι οι εκπαιδευτικοί, διαφωνήσαμε και διαφωνούμε έντονα για τα 2-3 απαράδεκτα που έγιναν με τα Ιδιωτικά Κολλέγια, την επιχειρούμενη αναθεώρηση του άρθρου 16 του Συντάγματος, τις προτεινόμενες αλλαγές στο άρθρο 24 κ.α. Δεν κάναμε όμως κατάληψη σε δημόσιο χώρο ή κτίριο, δεν κλείσαμε τους δρόμους. Υπάρχουν αρκετοί τρόποι να εκφράσει κανείς την αντίθετη άποψή του, την έντονη αντιπαράθεσή του, τη διαμαρτυρία του: μπορεί να διαδηλώσει έντονα, να καταγγείλει, να διαμαρτυρηθεί γραπτά και προφορικά.
Στο Ίδρυμά μας, στο Παράρτημα Καρδίτσας, επίσης τα παιδιά μας, οι σπουδαστές μας, δικαιολογημένα έθεσαν τους προβληματισμούς τους, διαδήλωσαν και διαμαρτυρήθηκαν για όλα αυτά. Έθεσαν επιπρόσθετα τα προβλήματα που υπάρχουν στο εκπαιδευτήριό μας (σημ. εκπαιδευτήριο χωρίς προβλήματα στη χώρα μας δεν υπάρχει! είναι όροι συνώνυμοι) και ζήτησαν την υλοποίηση ορισμένων προτάσεών τους.
Στη συνέχεια, χωρίς διάλογο, χωρίς να συζητήσουν με τη διοίκηση του Παραρτήματος και να ζητήσουν αφενός εξηγήσεις και αφετέρου να απαιτήσουν τεκμηριωμένα την επίλυση των προβλημάτων αυτών, ή ακόμα να επικοινωνήσουν με τους καθηγητές-υπεύθυνους της κάθε ακαδημαϊκής μονάδας, προχώρησαν σε κατάληψη του Παραρτήματος Καρδίτσας. Σημαντικό ωστόσο μέρος των θεμάτων που έθιξαν τα παιδιά αποτελούν θέματα που είτε μπορούν να επιλυθούν με περισσότερο αγώνα και πίεση προς τη διοίκηση του ΤΕΙ Λάρισας, είτε δεν αποτελούν προβλήματα (εξαιτίας της έλλειψης ενημέρωσης που υπήρχε από τους σπουδαστές μας).
Έτσι, το Παράρτημα «νέκρωσε» για 9 ημέρες, μαθήματα και εργαστήρια δεν έγιναν, πολλά παιδιά έφυγαν για τα σπίτια τους εδώ και 2 εβδομάδες και εκατοντάδες ώρες διδασκαλίας χάθηκαν. Ευτυχώς που πριν τις διακοπές δόθηκε η ευκαιρία και υπήρξε η διάθεση από τους εκπροσώπους των σπουδαστών να γίνει μια εκτεταμένη σύσκεψη – συζήτηση και να φανεί στο τέλος ότι αρκετά από αυτά τα ζητήματα (που καλώς ετέθησαν από τα παιδιά-σπουδαστές μας) θα μπορούσαν να επιλυθούν και χωρίς κατάληψη! Πιθανώς με άλλους τρόπους, π.χ. μια ημέρα αποχή από τα μαθήματα, με ένα συνολικό ψήφισμα προς τη διοίκηση του ΤΕΙ Λάρισας για χρηματοδότηση ορισμένων χρήσιμων προτάσεών τους, με μια διαδήλωση.
Τονίζουμε ότι δεν έχουμε να χωρίσουμε ή να λύσουμε διαφορές με τα παιδιά-σπουδαστές μας, είμαστε δίπλα τους, να τους ακούσουμε, να τους βοηθήσουμε αφού κατανοούμε σε βάθος τους προβληματισμούς και τις έντονες ανησυχίες τους. Πρέπει όμως και αυτοί να μην προβαίνουν σε καταλήψεις του ΤΕΙ, δεν είναι αυτός τρόπος διαμαρτυρίας. Κάποτε μπορεί να ήταν, σήμερα δεν είναι. Και δεν είναι, γιατί δεν εκφράζει δημοκρατικό τρόπο διαμαρτυρίας. Με ποιο δικαίωμα να γίνονται οι καταλήψεις των δημόσιων κτιρίων, των δημόσιων εκπαιδευτηρίων; Γιατί με αυτόν τον έσχατο τρόπο να στερείς από συναδέλφους σου το δικαίωμα στη μάθηση κι από τους δασκάλους σου το δικαίωμα στην εργασία, στη διδασκαλία, στην έρευνα, στο διοικητικό έργο;
Τουλάχιστον (δεν έχουμε παράπονο) μας επέτρεψαν τα παιδιά να εργαζόμαστε και να ασκήσουμε το απαραίτητο έργο μας αυτές τις μέρες και να διεκπαιρεωθούν εκκρεμότητες που υπήρχαν στις μονάδες. Μια πρόταση: ας καλούν οι σπουδαστές μας τους υπεύθυνους των Τμημάτων στις Γενικές Συνελεύσεις τους για να παρέχονται υπεύθυνες και τεκμηριωμένες απαντήσεις στα ερωτήματά τους και κυρίως ενημέρωση. Μην κάνουμε καταλήψεις. Οι καταλήψεις δεν δείχνουν στον πολιτισμένο κόσμο τη δημοκρατία μας και δεν είναι «ελευθερία». Είναι στέρηση της ελευθερίας των άλλων.
Όλοι μας, όλοι οι εκπαιδευτικοί, διαφωνήσαμε και διαφωνούμε έντονα για τα 2-3 απαράδεκτα που έγιναν με τα Ιδιωτικά Κολλέγια, την επιχειρούμενη αναθεώρηση του άρθρου 16 του Συντάγματος, τις προτεινόμενες αλλαγές στο άρθρο 24 κ.α. Δεν κάναμε όμως κατάληψη σε δημόσιο χώρο ή κτίριο, δεν κλείσαμε τους δρόμους. Υπάρχουν αρκετοί τρόποι να εκφράσει κανείς την αντίθετη άποψή του, την έντονη αντιπαράθεσή του, τη διαμαρτυρία του: μπορεί να διαδηλώσει έντονα, να καταγγείλει, να διαμαρτυρηθεί γραπτά και προφορικά.
ΟΧΙ στις καταλήψεις.
Καρδίτσα 23-12-2008
Ο Γεώργιος Μαντάνης είναι
καθηγητής στο Τμήμα Σχεδιασμού & Τεχνολογίας Ξύλου & Επίπλου – Τ.Ε.Ι. Λάρισας
