παρά την τελική συνεννόηση - συνένωση Πλακιωτάκη-Καρχιμάκη-Πατεράκη –Κουρουπάκη σε αυτές τις εκλογές , ο φαινομενικός ελέφαντας είχε πήλινα πόδια
παρά την τελική συνεννόηση – συνένωση Πλακιωτάκη-Καρχιμάκη-Πατεράκη –Κουρουπάκη σε αυτές τις εκλογές , ο φαινομενικός ελέφαντας είχε πήλινα πόδια

Όποιος παρεμβαίνει δημόσια στον κοινωνικοπολιτικό χώρο σαν πρόσωπο, ομάδα, κίνηση έχει την υποχρέωση αλλά και την ανάγκη να τοποθετείται δημόσια προτείνοντας,

αλλά και να απολογείται δημόσια μετά από κάθε παρέμβασή του είτε αυτό είναι κινηματική παρέμβαση είτε εκλογική διαδικασία επί αρνητικού ή θετικού αποτελέσματος.

Το αντίθετο ή είναι εκ του πονηρού ή από απειρία. Δηλώνει βέβαια αδυναμία και θελημένα ή αθέλητα πολιτικό τυχοδιωκτισμό.

Η πρόταση πρωτοβουλίας για τη δημιουργία δημοτικής κίνησης έχει ιστορία τριών και πλέον ετών. Εμφανίστηκε το 2014 σαν καινούργια. Την ευθύνη για τη μη πραγματοποίησή της φέρουν αυτοί που την τορπίλισαν με προφάσεις όπως «Πρώτα ο αρχηγός και μετά η κίνηση» ή «είναι ακόμα νωρίς».

Οι δημοτικές εκλογές Μαΐου 2014 στη Σητεία έγιναν όπως και κάθε άλλη φορά μέχρι τώρα μέσα σε κλίμα απολίτικο με χαρακτηριστικά έντονης ψηφοθηρίας.

Η δημοτική παράταξη του κου Πατεράκη σαν συνεχιστής της παραπάνω εκλογικής λογικής επέβαλε το χώρο και τους κανόνες του εκλογικού παιχνιδιού. Η Ενωτική Αγωνιστική Κίνηση Σητείας δεν κατόρθωσε να αλλάξει το προεκλογικό κλίμα, την ατζέντα, να δώσει δηλαδή το δικό της πολιτικό στίγμα στις εκλογές και εννοούμε σαφώς τη δημοτική πολιτική ατζέντα, το δημοτικό πολίτικο στίγμα. Δεν κατορθώσαμε δηλαδή να μεταφέρουμε τον αντίπαλο στο γήπεδό μας, παίξαμε στο γήπεδό του.

Είναι γνωστό ότι στους πολιτικοκοινωνικούς αγώνες και όχι μόνο παίζεις με τα συγκριτικά πλεονεκτήματα τα δικά σου και του πολιτικού σου αντιπάλου. Αυτά τα πλεονεκτήματα σε μεγάλο βαθμό καθορίζουν την τακτική σου. Θα μπορούσαμε να πούμε ότι αυτό αποτελεί νόμο και άγνοια νόμου δε συγχωρείται.

Το συγκριτικό μας πλεονέκτημα σε αυτές τις εκλογές ήταν η πολιτική μας υπεροχή. Καταρτίσαμε μέσα από δημοκρατικές, μαζικές, πολιτικές διαδικασίες και επαφές με μαζικούς φορείς ένα πολύ αξιόλογο εκλογικό πρόγραμμα το οποίο αφήσαμε ανεκμετάλλευτο. Δεν το κάναμε κτήμα των δημοτών, δεν το προωθήσαμε ενώ θα έπρεπε στις δημόσιες αντιπαραθέσεις μας.

Δεν προβάλλαμε την αντιμνημονιακή μας ταυτότητα σύμφωνα με τις απαιτήσεις της συγκυρίας που οι ίδιοι οι συνδημότες απαιτούσαν.

Δεν αποδώσαμε τις ευθύνες που έπρεπε εκεί που έπρεπε, σε μια δημοτική παράταξη δηλαδή που η ίδια και οι πολιτικοί χώροι που τη στήριζαν (αυτούς και τους προκατόχους τους) κατόρθωσαν να οδηγήσουν το Δήμο στη χρεοκοπία.

Δεν εκμεταλλευτήκαμε την καθαρότητα και το σφρίγος μιας νέας, άσπιλης και αμόλυντης πολιτικής κίνησης στην οποία προσέβλεπαν οι Σητειακοί.

Δεν δημιουργήσαμε ρήξεις και δεν οξύναμε όσο έπρεπε τις αντιθέσεις προς τέρψη των πολιτικών μας αντιπάλων.

Η επικράτηση της λογικής(περισσότερο ψωμί τρως με το λάδι παρά με το ξύδι) σαν εκλογικής πολιτικής λογικής αποτέλεσε πολιτικό τακτικό κρετινισμό με τα γνωστά ολέθρια αποτελέσματα.

Είναι πολιτική ανοησία το να μην εκτιμάς σωστά, να υπερεκτιμάς ή να υποεκτιμάς, το να κατασκευάζεις τον πολιτικό σου αντίπαλο σε μέγεθος ελέφαντα και έτσι να δικαιολογείς τις τυχόν ανεπάρκειές σου.

Ξεκαθαρίζουμε για ακόμα μια φορά ότι παρά την τελική συνεννόηση – συνένωση Πλακιωτάκη-Καρχιμάκη-Πατεράκη –Κουρουπάκη σε αυτές τις εκλογές , ο φαινομενικός ελέφαντας είχε πήλινα πόδια.

Το πολιτικό εκλογικό κλίμα, το πολιτικό εκκρεμές από την αρχή ήταν με το μέρος μας και αυτό το αισθανόμασταν , το ζούσαμε όλοι όσοι ήμασταν κοινωνικά γειωμένοι. Με άλλα λόγια ο αντικειμενικός παράγοντας μας ευνοούσε, ο άνεμος ήταν ούριος.

Τον καθοριστικό ρόλο της ήττας, γιατί για ήττα πρόκειται και πρέπει να το αναγνωρίσουμε, να το παραδεχτούμε, έπαιξε ο υποκειμενικός παράγοντας δηλαδή εμείς, η Ενωτική Αγωνιστική Κίνηση Σητείας. Σε αυτό το σημείο θέλουμε να ξεκαθαρίσουμε ότι το αν χάνει ή κερδίζει κάποιος μια πολιτική μάχη καθορίζεται από το αν πετυχαίνει το στόχο του και στόχος στις δημοτικές εκλογές είναι η κατάκτηση της δημοτικής αρχής την οποία δεν πετύχαμε. Καθαρά πράγματα. Εκτός κι αν δεν είχαμε στόχο , ήμασταν δηλαδή πολιτικοί τυχοδιώκτες.

Στους πολιτικοκοινωνικούς αγώνες θολούρα στους στόχους δεν συγχωρείται διότι θελημένα ή αθέλητα αυτό οδηγεί σε προδοσία.

Οι διαδικασίες συγκρότησης της Κίνησης αν και αυτό όπως αναφέραμε εισαγωγικά έγινε αδικαιολόγητα καθυστερημένα και παρά κάποιους λεονταρισμούς ήταν δημοκρατικότατες. Εγγυητής για αυτό υπήρξε η πλειοψηφία της κίνησης η οποία έπαιξε στις Γενικές Συνελεύσεις τον καθοριστικό ρόλο.

Παρόλα αυτά, από την αρχή εκφράστηκαν δυο θέσεις οι οποίες φαινομενικά πήραν τη μορφή του «στηρίζουμε ή όχι την επικεφαλή του ψηφοδελτίου». Στην ουσία υπήρξε σύγκρουση δυο διαφορετικών πολιτικών θέσεων η μια όπως προαναφέραμε με ξεκάθαρο στόχο μπορούμε και πάμε να πάρουμε το Δήμο, προωθούμε την πολιτική αντιπαράθεση μεταφέρουμε τον αντίπαλο στο γήπεδό μας, εκμεταλλευόμαστε δηλαδή στο έπακρο τα συγκριτικά μας πλεονεκτήματα, οξύνουμε την πολιτική αντιπαράθεση γιατί μόνο μέσα από αυτή την όξυνση έχουμε πολιτικά οφέλη.

Η άλλη με μια θολούρα σε ότι αφορά το στόχο της κατάκτησης της δημοτικής αρχής , ρίχνοντας δήθεν το βάρος στην κατάρτιση του ψηφοδελτίου, πράγμα το οποίο δεν έμπαινε σε αντιπαράθεση μη βλέποντας, μη κατανοώντας ότι αυτή η κατάρτιση του ψηφοδελτίου μπορούσε και έπρεπε να είναι το αποτέλεσμα του πολιτικού έργου μέσα από το οποίο θα είχαμε την ένταξη συνειδητά στο ψηφοδέλτιο. Πολιτικά η λογική αυτή μπέρδευε το στόχο με το αποτέλεσμα έβαζε δηλαδή σύμφωνα με την κοινή λογική το κάρο μπροστά από τα βόδια. Οι δυο αυτές διαφορετικές πολιτικές θέσεις – εκτιμήσεις οδήγησαν σε μια αντιπαράθεση σε ότι αφορά την επικεφαλής του ψηφοδελτίου και τις ικανότητες-δυνατότητες να ηγηθεί της κίνησης. Κανείς μέχρι σήμερα δημόσια δεν αμφισβήτησε την απόφαση της εκλογικής γενικής συνέλευσης όπου η Σκαρβελάκη εκλέχθηκε με συντριπτική πλειοψηφία. Είναι κοινά παραδεκτό ότι υπήρξε απροθυμία για τη θέση του επικεφαλή του ψηφοδελτίου. Η λύση Σκαρβελάκη ήταν η μοναδική λύση ανάγκης. Το δηλώσαμε και το ξαναδηλώνουμε ότι ήταν αντικειμενικά αδύνατο η επικεφαλής του ψηφοδελτίου σε αυτό το μικρό χρονικό διάστημα παρά φύση να αναδειχθεί σαν φυσική ηγεσία του ψηφοδελτίου. Οι πιέσεις να επιβληθεί σαν τέτοια ντε και καλά ενώ δεν ήταν, μόνο προβλήματα και στρεβλώσεις δημιούργησαν στην ίδια και στην κίνηση. Μια πιο φυσική αυτοκριτική, γειωμένη στάση θα διευκόλυνε τα πράγματα και θα έδειχνε στο βάθος το πολιτικό πρόβλημα της ουσίας. Την ύπαρξη των υποκειμενικών αδυναμιών της επικεφαλής του ψηφοδελτίου που οδηγούσε ίσως σε μια στάση υποχωρητικότητας θα κάλυπτε άνετα με συλλογικό πνεύμα το στελεχικό δυναμικό της κίνησης το οποίο και υπήρχε και ήθελε και μπορούσε αν δεν οδηγούμασταν σε αυτή την πολιτικά ηλίθια ψευτοπόλωση.

Από το 0% στο 33% είναι μια καλή μαγιά. Το ότι μείναμε στο προζύμι ενώ θα μπορούσαμε να φουρνίζουμε σήμερα όπως μας ήθελε ο κόσμος δεν πρέπει να μας απογοητεύει ούτε να μας διχάζει.

Οι διαφορετικές θέσεις και απόψεις αποτελούν υγεία όταν βρίσκουν το δρόμο, την πολιτική μέθοδο εξαγωγής συμπερασμάτων για το τι μας ενώνει πραγματικά και ποια είναι τα ουσιαστικά στοιχεία των διαφωνιών μας.

Η κριτική και η αυτοκριτική δεν είναι μόνο δικαίωμα, είναι υποχρέωση και στα κινήματα και στις κινήσεις δεν ισχύει η ενιαία έκφραση.

Μπορούμε και πρέπει μέσα από ένα συνθετικό πνεύμα να προχωρήσουμε. Έχουμε πολλά να κάνουμε. Ο ένας στους τρεις Σητειακούς που μας ψήφισαν το απαιτούν από εμάς και έχουν απόλυτο δίκιο. Ας μην τους απογοητεύσουμε.

Υ.Γ. Το κείμενο γράφτηκε 10 μέρες μετά το εκλογικό αποτέλεσμα. Δεν δημοσιεύτηκε για ευνόητους λόγους.

Σητεια 18/7/14

Μπάμπης Σαρίδης

Print Friendly, PDF & Email

Από giorgos