Η επέλαση των ΑΠΕ στην περιοχή μας ούτε καινούρια είναι αλλά ούτε και τυχαία. Οι επενδύσεις στην πράσινη ενέργεια με την εγκατάσταση αιολικών πάρκων προωθείται από τα τέλη της δεκαετίας του `90 σ` όλα τα κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, με στόχο να επιταχυνθεί η απελευθέρωση της αγοράς, να περιοριστεί η εξάρτηση της ΕΕ από εισαγόμενα καύσιμα και να επεκταθεί η ευρωενωσιακή τεχνολογία στις ΑΠΕ.
Εμείς οι Σητειακοί εδώ και αρκετά χρόνια ερχόμαστε αντιμέτωποι με τη θέα των αιολικών και φωτοβολταϊκών πάρκων. Το ποιος κερδίζει απ` αυτές τις επενδύσεις το ξέρουμε όλοι πολύ καλά και δε χρειάζεται ν` απαντηθεί. Τι επιπτώσεις βιώνουν οι κάτοικοι των χωριών που βρίσκονται κοντά το ξέρουν οι ίδιοι από πρώτο χέρι. Μήπως ζωντάνεψαν τα χωριά; Δημιουργήθηκαν νέες θέσεις εργασίας; Άραγε αναπτύχθηκαν οι καλλιέργειες και η κτηνοτροφία; Ο λαός πληρώνει φθηνό ηλεκτρικό ρεύμα;
Αν διαβάσει κανείς τα στοιχεία που δίνουν η Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας (ΡΑΕ) και η Αποκεντρωμένη Διοίκηση Κρήτης ότι στον Δήμο Σητείας λειτουργούν συνολικά 23 Αιολικά Πάρκα και 117 Φωτοβολταϊκά Πάρκα δηλαδήέχει εγκατασταθεί το 85,49% της εγκατεστημένης ισχύος της ΠΕ Λασιθίου ή το 42,75% της εγκατεστημένης ισχύος ολόκληρης της Κρήτης, μπορεί πολύ απλά να πει : «Φτάνει πια! Έχουμε δώσει πολλά!» Όμως αυτό δε λέει τίποτα, είναι σα να πετάμε το πρόβλημα στην αυλή του γείτονά μας.
Πίσω από τα «τερατογενή» αιολικά πάρκα και υβριδικά έργα με συνολική ισχύ 182,15 MW και επιπλέον άλλων αυτόνομων Α/Π ισχύος 294,90 MW, που έχουν αδειοδοτηθεί και σχεδιάζονται να πάρουν σάρκα και οστά στην περιοχή μας αλλά και τα υπόλοιπα σε άλλες περιοχές της Κρήτης, καθώς επίσης και σε διάφορες περιοχές της Ελλάδας, κρύβονται πολλά.
Το να λέμε για τις επιπτώσεις στο περιβάλλον που είναι γεγονός και πραγματικά θα επιφέρει ανεπανόρθωτες καταστροφές όσον αφορά το ανάγλυφο και τις ομορφιές του γεωπάρκου, τις περιπατητικές διαδρομές ,την απρόβλεπτη καταστροφή των σπηλαίων, που είναι πλούσια στην περιοχή μας, την αλλοίωση της σπάνιας χλωρίδας και πανίδας των βουνών μας , τις αρνητικές επιπτώσεις στη ροή των επιφανειακών και υπόγειων νερών, καθώς επίσης και τις συνέπειες στις καλλιέργειες , την κτηνοτροφία και τη μελισσοκομία λόγω εκτεταμένων εργασιών εγκατάστασης , της κατάληψης των βοσκότοπων και κυρίως της σκόνης, είναι η μισή αλήθεια. Πώς μπορεί λοιπόν η πράσινη ενέργεια από ανανεώσιμες πηγές να χαρακτηρίζεται φιλική προς το περιβάλλον, ενώ επιφέρει τόσες καταστροφές και χωρίς δέσμευση για την αποκατάστασή του;
Η άλλη μισή αλήθεια που είναι και η ουσία βρίσκεται στις απαντήσεις στα ερωτήματα: «Γιατί έχουν αδειοδοτηθεί αυτές οι άναρχες επενδύσεις για την ΤΕΡΝΑ και άλλους επιχειρηματικούς ομίλους, ποια είναι η αιτία και για ποιον είναι αυτή η επένδυση;»
Η ηλεκτρική διασύνδεση της Κρήτης σχετίζεται με τις ΑΠΕ;
Η θέση των προηγούμενων κυβερνήσεων , αλλά και της σημερινής για γενναία αύξηση της διείσδυσης των ΑΠΕ στο ενεργειακό μίγμα είναι δεδομένη. Και μέσα από ένα ολόκληρο νομοθετικό πλέγμα, οι επενδύσεις στις ΑΠΕ είναι ιδιαίτερα επικερδείς για τους επενδυτές, λόγω των υψηλών τιμών με τις οποίες πουλούν την παραγόμενη ενέργεια. Επιπλέον δίνονται παχυλές επιδοτήσεις από ΕΣΠΑ για την υλοποίηση των επενδύσεων αυτών , ενώ δεν είναι τυχαίο ότι στο νομοθετικό πλαίσιο δεν προβλέπεται η σύνταξη υδρογεωλογικών μελετών, δεν είναι τυχαίο ότι καταργείται η προστασία των δασικών εκτάσεων από επεμβάσεις για την κατασκευή ΑΠΕ .
Η Κρήτη, λόγω γεωγραφίας, είναι περιοχή μεγάλου ενδιαφέροντος για επενδύσεις ΑΠΕ, είτε ανεμογεννητριών είτε ηλιοθερμικών, αφού έχει υψηλό αιολικό δυναμικό και ηλιοφάνεια.
Το μεγάλο πρόβλημα των επενδυτών ΑΠΕ είναι πως η Κρήτη δεν μπορεί να απορροφήσει μεγάλες επενδύσεις σε ΑΠΕ και πως ένα μεγάλο αιολικό δυναμικό παραμένει αναξιοποίητο, αφού η παραγόμενη ενέργεια δεν έχει πού να χρησιμοποιηθεί. Και η λύση που βρέθηκε δεν είναι άλλη απ’ τη διασύνδεση, που θα επιτρέψει την πολυπόθητη επέκταση των ΑΠΕ, τόσο στην Κρήτη, όσο και στην Νότια Πελοπόννησο (αφού το λεγόμενο μικρό καλώδιο διασύνδεσης σχετίζεται με την ανάπτυξη του δικτύου μεταφοράς ηλεκτρικής ενέργειας στην Λακωνία). Επομένως τα κέρδη από το εξαγόμενο προϊόν θα είναι τεράστια, αλλά για ποιους;
Οφέλη για τον λαό ή για τα κέρδη των καπιταλιστών;
Οι μεγάλοι όμιλοι που προωθούν τα νέα αιολικά πάρκα, προπαγανδίζουν τα οφέλη που θα υπάρξουν για όλους από τις νέες επενδύσεις, φθηνό ρεύμα, κάλυψη των ενεργειακών αναγκών του λαού, νέες θέσεις εργασίας. Όμως όλα αυτά δεν είναι παρά προπαγάνδα. Σήμερα, οι ΑΠΕ παράγουν ηλεκτρικό ρεύμα με πολύ υψηλότερο κόστος σε σχέση τόσο με τα λιγνιτικά εργοστάσια όσο και με τα μεγάλα υδροηλεκτρικά εργοστάσια, που παραδόξως δεν εντάσσονται στο πλαίσιο των ΑΠΕ, πράγμα το οποίο οδηγεί νομοτελειακά σε σημαντική αύξηση της τιμής του ηλεκτρικού ρεύματος την επόμενη περίοδο, για να αποπληρωθούν αυτές οι πανάκριβες πηγές ενέργειας.
Οι μόνιμες σχετικά θέσεις εργασίας θα περιορίζονται σε κάποιους συντηρητές και ορισμένους φύλακες, θα είναι δηλαδή ελάχιστες. Κατά τη χρονική περίοδο της κατασκευής τους οι εργαζόμενοι που θα απασχοληθούν θα δουλεύουν σε άθλιες εργασιακές συνθήκες με πολλές ώρες δουλειάς και χαμηλό μεροκάματο.
Επομένως είναι ξεκάθαρο, στα πλαίσια της απελευθέρωσης της αγοράς στην ενέργεια, πως αυτοί οι επιχειρηματικοί όμιλοι θα εκμεταλλεύονται τον αέρα και τον ήλιο της περιοχής μας, θα καταστρέφουν το περιβάλλον μας για να κερδίζουν δισεκατομμύρια, ενώ εμείς ο λαός θα ζούμε μέσα στην ενεργειακή φτώχεια, ακριβοπληρώνοντας ένα αγαθό που θα έπρεπε να είναι κοινωνικό και όχι εμπόρευμα.
Σύμφωνα με αυτόν τον σχεδιασμό για την ενέργεια, της ΕΕ και όλων των κυβερνήσεων διαχρονικά, κατασκευάζεται ήδη το ηλιοθερμικό στον Αθερινόλακκο, είναι στα άμεσα σχέδια η εγκατάσταση πλωτού τερματικού σταθμού υγροποιημένου φυσικού αερίου για την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας, ενώ δεκάδες πρότζεκτς από διάφορες εταιρίες είναι έτοιμα να πάρουν άδεια με την ολοκλήρωση της καλωδιακής διασύνδεσης της Κρήτης με την ηπειρωτική Ελλάδα. Επιπλέον όλα αυτά είναι αλληλοσυνδεόμενα με την γεωπολιτική στρατηγική των ΗΠΑ, ΝΑΤΟ στην περιοχή μας, τις εξορύξεις των υδρογονανθράκων νότια της Κρήτης από αμερικάνικες και γαλλικές εταιρείες, τη συμφωνία Τουρκίας – Λιβύης, μπλέκοντας τον λαό μας σε επικίνδυνους δρόμους.
Αν όλες οι κυβερνήσεις, πρώην και νυν νοιάζονταν για τις ανάγκες του λαού τότε θα υπήρχε ένας ενιαίος κρατικός φορέας ενέργειας που με κεντρικό σχεδιασμό θα αξιοποιούσε όλες τις εγχώριες πηγές ενέργειας, θα τις κατένεμε σωστά ώστε να μην επιβαρύνεται ένας Δήμος, θα διασφάλιζε τη μεταφορά και τη διανομή της για να καλυφθούν οι ενεργειακές ανάγκες όλης της χώρας , θα προστάτευε το περιβάλλον και την υγεία των κατοίκων χρησιμοποιώντας τις τεχνολογικές και επιστημονικές μεθόδους, θα υπήρχαν μόνιμες θέσεις εργασίας με εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα και το κυριότερο ο λαός θα είχε φθηνό ηλεκτρικό ρεύμα και καύσιμα. Αντίθετα, η εγκατάσταση των ΑΠΕ σήμερα γίνεται με κριτήριο το όσο δυνατό μεγαλύτερο κέρδος των επενδυτικών ομίλων σε βάρος του λαού με την καταλήστευση του ενεργειακού πλούτου της χώρας.
Μέσα στην Επιτροπή Αγώνα κατά των ΑΠΕ αυτήν την άποψη υπερασπίστηκα από την αρχή και ζήτησα να μπει στο ενημερωτικό κείμενο της Επιτροπής. Η προσφυγή στο ΣΤΕ είναι ένα σημαντικό βήμα που ήταν το πρώτο που έπρεπε να γίνει και δεν την υποτιμώ καθόλου. Όμως υπάρχει από μεριάς μου ο προβληματισμός αν τελικά τεθεί ως κύριο το χωροταξικό, το πού θα γίνει δηλαδή αυτό το έργο από την ΤΕΡΝΑ. Έτσι υπέγραψα για την προσφυγή καταθέτοντας ένα κείμενο (λόγω απουσίας κειμένου),επεξηγώντας ότι «εγώ διαφωνώ με την εν λόγω επένδυση όχι λόγω χωροταξίας , αλλά λόγω ολοκληρωτικής διαφωνίας στη συγκεκριμένη επένδυση όπου κι αν γίνει. Δε θέλω να γίνει πουθενά στον Δήμο μας, ούτε στο νησί μας.» Παράλληλα θεωρώ ότι έπρεπε ήδη να είχαν γίνει ενέργειες που είχαμε συμφωνήσει και σχεδιάσει για την ενημέρωση όλων των πολιτών με περιοδείες σε χωριά, εκπομπές σε ραδιόφωνο και τηλεόραση, αφίσες, κείμενα, ενημέρωση σε μαθητές στα σχολεία. Είναι σημαντικό να κατανοήσουμε όλοι την αιτία και το ποιος είναι ο εχθρός, ώστε να καταρριφθεί κάθε άποψη για την οποιαδήποτε χωροθέτηση του έργου, ώστε να ενωθούν όλοι οι Σητειακοί σ` έναν κοινό αγώνα.
Μην επαναπαυθεί ο σητειακός λαός στην προσφυγή, γιατί να μην ξεχνάμε ότι αυτοί έχουν το μαχαίρι, έχουν και το καρπούζι και τα κέρδη για τους επενδυτές είναι πολλά. Με τον λύκο δε συνδιαλέγεσαι, τον πολεμάς.
Το σημαντικό όπλο ενός λαού για να προστατέψει τον τόπο του και τα δικαιώματά του είναι ο ενωμένος, μαζικός, ανυποχώρητος αγώνας, γιατί ο δρόμος θα `ναι μακρύς .
Αυτό το έργο πρέπει να το εμποδίσουμε πάση θυσία, με διαμαρτυρίες και λαϊκές κινητοποιήσεις, να είμαστε σε επαγρύπνηση και ετοιμότητα. Εμείς έχουμε τη δύναμη και εμείς θα `μαστε υπόλογοι στις επόμενες γενιές για το μέλλον τους σ` αυτόν τον τόπο.
ΧΡΥΣΟΥΛΑΚΗ ΙΩΑΝΝΑ
Δασκάλα στο 2ο δημοτικό σχολείο Σητείας Μέλος του ΔΣ συλλόγου εκπ/κών Σητείας «Ο ΜΥΣΩΝ»
