Συ.Ριζ.Α.
Συνασπισμός Ριζοσταστικής Αριστεράς

Όλο αυτό το εξάμηνο η σκληρή διαπραγμάτευση με τους θεσμούς (Ε.Ε, ΕΚΤ, και ΔΝΤ) έδειξε πως δεν μπορεί να υπάρξει πρόγραμμα άμεσης εξόδου από την κρίση με τους υπάρχοντες συσχετισμούς.

Θα έλεγα δεν μπορεί να υπάρξει λύση μέσα από ενιαίο νόμισμα που πρέπει να εξυπηρετεί και της ισχυρές καπιταλιστικές και τις αδύναμες χώρες. Αν θέλουμε ευρώ δεν υπάρχει άλλη λύση απ’ αυτήν που ακολουθούμε.

Όλη η διαπραγματευτική τακτική της κυβέρνησης βασίστηκε στο δόγμα   “δεν μπορούν να μας βγάλουν από το Ευρώ” και στην λογική του “έντιμου συμβιβασμού” . Αλλά τα ισχυρά καπιταλιστικά κράτη δεν ξέρουν την λέξη “έντιμο” και αυτό το ξέραμε. Η χώρα μας το έζησε και στο παρελθόν. Τότε όταν δεν συμφωνούσαν με την πολιτική της χώρας μας έστελναν τα πολεμικά πλοία έξω από τον Πειραιά, σήμερα: απλά κλείνουν την στρόφιγγα της ρευστότητας και τις  τράπεζες. Εκβιάζουν έτσι ωμά “ή κάνετε αυτό που θέλουμε ή …” Το τι άλλο θα κάνουν δεν είναι ξεκάθαρο για να μεγαλώνουν τον τρόμο. Είχε δίκιο ο πρώην υπουργός που τους αποκάλεσε τρομοκράτες. Καταλαβαίνουν μόνο από την δύναμη . Ήταν φανερό πως δεν θα παραχωρήσουν τίποτα αν δεν εξαναγκαστούν. Ενώ φαίνεται να παραδέχονται πολλοί και μάλλον έτσι είναι, ότι ένα Grexit θα είχε πολύ σοβαρές επιπτώσεις στην ευρωπαϊκή αλλά και την παγκόσμια οικονομία , κυρίαρχοι κύκλοι μέσα στην Ε.Ε που εκφράζονται μέσω της γερμανικής πολιτικής δείχνουν να μην ενοχλούνται απ’ αυτό αλλά να το επιδιώκουν.

Από την άλλη η ελληνική κυβέρνηση με κάθε ευκαιρία τόνιζε πως δεν επιδιώκει την ρήξη, ούτε καν ως διαπραγματευτικό ατού, αλλά θέλει λύση εντός της ευρωζώνης. Έτσι ούτε μια στιγμή οι “θεσμοί” δεν πίστεψαν πως η κυβέρνηση μπορεί να τραβήξει την διαπραγμάτευση στα άκρα. Ίσως με εξαίρεση την αναγγελία του δημοψηφίσματος, όπου πήραν τα μέτρα τους κλείνοντας τις τράπεζες για να πιέσουν ακόμα πιο έμπρακτα το λαό. Βλέπετε δεν έφτανε η ασύδοτη προπαγάνδα που έκαναν τα φιλικά γι’ αυτούς ΜΜΕ. Αιφνιδιάστηκαν από το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος. Αλλά πάλι η κυβέρνηση έσπευσε να τους καθησυχάσει πως το όχι δεν σημαίνει ρήξη. Ακόμα και έμπρακτα, με την παραίτηση του υπουργού που τους αποκάλεσε τρομοκράτες. Δεν είναι τυχαίο πως μετά από αυτό ανακόπηκε η ραγδαία πτώση των χρηματιστηριακών δεικτών.

Συνέχισαν λοιπόν και συνεχίζουν την σκληρή τους στάση απέναντι στην χώρα μας. Υπάρχουν βέβαια και χώρες οι οποίες συμπεριφέρονται διφορούμενα, δείχνοντας πως στηρίζουν φαινομενικά την Ελλάδα και αντιπαλεύουν ένα Grexit. Αλλά δεν θέλουν είτε δεν έχουν τη δύναμη να αντιπαρατεθούν στους κυρίαρχους κύκλους. Έτσι φθάσαμε στην κεκαυμένη ζώνη. Αν επιμένουμε στις κόκκινες γραμμές μας , η ασφυξία θα συνεχιστεί και θα ενταθεί. Πιθανότατα σε μερικές μέρες δεν θα υπάρχει στις τράπεζες τυπωμένο Ευρώ.

Άμεσα θα χρειαζόταν να πάρουμε δραστήρια μέτρα για τα οποία δεν προετοιμάστηκε η κυβέρνηση αλλά ούτε ο λαός, όπως παράλληλο νόμισμα και άμεση μετάβαση σε εθνικό νόμισμα. Η κυβέρνηση επέλεξε να μην προχωρήσει στο στάδιο αυτό κάνοντας μια έσχατη προσπάθεια να αποδεχτεί τα σκληρά μέτρα, με κάποιες ελαφρύνσεις που κυρίως είναι αναστολή εφαρμογής κάποιων μέτρων, έτσι ώστε να μην ισχύσουν αν λειτουργήσουν τα ισοδύναμα, με ανταλλαγή την έναρξη της συζήτησης για την απομείωση του χρέους και ένα αναπτυξιακό πρόγραμμα που θα απαλύνει τις συνέπειες των μέτρων. Βέβαια δεν είναι καθόλου σίγουρο ότι θα το δεχτούν κι αυτό.

Τι κάνουμε τώρα;

Κατά την άποψη μου δύο πιθανότητες υπάρχουν .

Α) Να δεχτούν τις προτάσεις της κυβέρνησης και να μπούμε σ’ ένα τρίτο πρόγραμμα χρηματοδότησης με τα συγκεκριμένα προαπαιτούμενα (μνημόνιο) αλλά να υπάρξει απομείωση του χρέους και πρόγραμμα αναπτυξιακό. Τότε θα υπάρχει μια μικρή χαραμάδα διεξόδου από την κρίση, αν μπορέσουμε να μετατοπίσουμε τα βάρη στα ανώτερα εισοδήματα, πετύχουμε τα ισοδύναμα μέτρα (πάταξη φοροδιαφυγής, φορολόγηση off shore επιχειρήσεων κλπ) και κάνουμε παραγωγική ανασυγκρότηση. Αλλά θα συνεχίσουμε να έχουμε πρόβλημα ανταγωνιστικότητας μέσα στο ευρώ και αυτό θα δυσκολεύει την παραγωγική ανασυγκρότηση. Εδώ βέβαια υπάρχει η ελπίδα της μετατόπισης των συσχετισμών δύναμης με αλλαγές στην Ισπανία ,Ιρλανδία και αλλού. Αλλά νομίζω πως χρειάζεται να δοθεί και μία μάχη για αλλαγή της αντίληψης του λαού για το Ευρώ, το οποίο αν δεν αλλάξουν ριζικά οι πολιτικές στο σύνολο της Ε.Ε θα συνεχίζει να είναι ο βραχνάς της ανάπτυξης των ποιό αδύναμων οικονομιών.  Πρέπει λοιπόν να αρχίσει η μεγάλη συζήτηση στην χώρα μας αλλά και σε άλλες χώρες με παρόμοιο με μας πρόβλημα για την συντεταγμένη αποχώρηση από το ενιαίο νόμισμα. Αυτό μπορεί να γίνει με διάφορους τρόπους , το εθνικό νόμισμα είναι μόνο ένας απ’ αυτούς. Κοινό νόμισμα μερικών χωρών μέσα στην Ε.Ε μπορεί να είναι ένα άλλο σενάριο.

Ποιός θα είναι ο φορέας αυτής της μάχης;

Μα φυσικά ο ΣΥΡΙΖΑ. Η αδυναμία εφαρμογής της πολιτικής του κόμματος θα πείθει όλο και ποιό πολλές δυνάμεις εντός του πως δεν μπορούμε να έχουμε λύση μέσα στην ευρωζώνη. Η πιθανότητες αλλαγής των συσχετισμών και εντός του ΣΥΡΙΖΑ , όπως και στο λαό είναι πολύ ισχυρές. Η αποστράτευση αυτή την στιγμή μεγάλου αριθμού αριστερών από τον ΣΥΡΙΖΑ θα  οδηγήσει  στην παράδοση του κόμματος στην σοσιαλδημοκρατία και την φυσική του φθορά. Από την άλλη οι δυνάμεις της αλλαγής θα σπαταλήσουν πολύτιμο χρόνο και δυνάμεις για την εξεύρεση νέου φορέα που θα εκφράσει την κοινή προσπάθεια της αριστεράς και θα περιοριστεί το ακροατήριο αυτής της πολιτικής.

Β) Υπάρχει βέβαια και η εξ ίσου μεγάλη πιθανότητα οι “θεσμοί” να μη δεχτούν την πρόταση της κυβέρνησης , να ζητάνε τα πάντα και το κεφάλι του Τσίπρα επί πίνακι.

Τότε πρέπει να βγούμε στον Ελληνικό λαό να του μιλήσουμε με ειλικρίνεια και να πάμε επιτέλους στην ρήξη. Θα περάσουμε από δύσκολες φάσεις αλλά στο τέλος θα νικήσουμε.

 

Θέλει Αρετή και Τόλμη η Ελευθερία

Δημήτρης Γιαννίδης Συντονιστής ΝΕ Λασιθίου.

Print Friendly, PDF & Email

Από giorgos