Ο Άγιος Νικόλαος είχε την τύχη να αναπτυχθεί τουριστικά και την «ατυχία» η ανάπτυξη αυτή να είναι ραγδαία.
Την ραγδαία ανάπτυξη την πέτυχε κυρίως ο αείμνηστος κ Ρούσος Καπετανάκης που ως δήμαρχος με όραμα, διορατικότητα, πρακτική και έξυπνη αντιμετώπιση του κάθε προβλήματος,
με έργα μακρόπνοα και καίρια, με στάση σοβαρή αλλά και άκαμπτη όπου χρειαζόταν, κυρίως όμως με την ανιδιοτελή δράση του, έφερε την τουριστική ανάπτυξη όχι μόνο στον ‘Άγιο Νικόλαο αλλά σε όλη την Κρήτη.
Οραματίστηκε και πρωταγωνίστησε στην λειτουργία του Minos Beach, του πρώτου τουριστικού ξενοδοχείου της Κρήτης με τον δήμο συνιδιοκτήτη, όπου έδωσε το έναυσμα της τουριστικής ανάπτυξης σε όλο το νησί. Οι πελάτες του Minos Beach ήταν το διεθνές τζετ σετ της εποχής.
Ως δήμαρχος επέβαλε να χαραχτεί ο εθνικός δρόμος έξω από την πόλη του, σε αντίθεση με όλες τις άλλες πόλεις του νησιού. Διαμόρφωσε τον περιβάλλον χώρο της λίμνης με την τότε αντιπολίτευση αντίθετη, δημιουργώντας ως και μικρό ζωολογικό κήπο (ποιος δεν θυμάται τον Άρη). Εξασφάλισε την επάρκεια νερού μέχρι και σήμερα, με γεωτρήσεις του ΙΓΜΕ σε όλο τον ορεινό όγκο Δράσι, Ζένια, Ποτάμοι που απαιτεί η τουριστική ανάπτυξη σε ένα άνυδρο τόπο. Πέτυχε την χρηματοδότηση από τον Ελληνικό προϋπολογισμό της κατασκευής του Βιολογικού καθαρισμού Αγίου Νικολάου πριν ακόμα ενταχθεί η Ελλάδα στην ευρωπαϊκή κοινότητα, κλείνοντας την πόλη όταν χρειάστηκε να διεκδικήσει την χρηματοδότηση του έργου. Διεκδίκησε και πέτυχε την σύσταση πυροσβεστικού σώματος στον Άγιο Νικόλαο, απαραίτητο για την τουριστική ανάπτυξη και όχι μόνο. Κατασκεύασε την περιφερικό δρόμο του Αγίου Νικολάου – Ελούντας δίνοντας ζωτικό χώρο στην πόλη και περαιτέρω ανάπτυξη στην Ελούντα που συνδέθηκε απευθείας με το εθνικό δίκτυο. Κατάργησε τα λατομεία που βρίσκονται πάνω στον δρόμο της Ελούντας πριν το ξενοδοχείο HERA, το σημείο αυτό σήμερα είναι σημείο φωτογράφησης της πόλης. Κίνησε την διαδικασία της προστασίας του νησιού της Κολοκύθας και των Αγίων Πάντων ως φυσικού μνημείου ιδιαιτέρου φυσικού κάλους και αρχαιολογικού χώρου, προστατεύοντας παράλληλα τους Αγίους Πάντες από το να γίνουν καζίνο και να ανοικοδομηθούν. Μετέφερε τα σφαγεία από την περιοχή της μαρίνας, στον δρόμο των Λακωνίων (σήμερα είναι αποθήκες του δήμου και ο νομός Λασιθίου χωρίς σφαγεία). Διάνοιξε το περιφερικό δρόμο της Κιτροπλατείας προς το λιμάνι, διαμόρφωσε τον παραλιακό δρόμο, την περιοχή του καθολικό προς το μπουρούνι αναδεικνύοντας την Εκκλησία του Αγίου Νικολάου με την ιστορία της πόλης (τα κλειδιά του ναού σήμερα βρίσκονται στην reception του Minos Palace), το παλαιό γερμανικό φυλάκιο στην μύτη του ακρωτηρίου καθώς και την μικρή παραμελημένη σήμερα παραλία δίπλα του, δεν πρόλαβε να φτιάξει το μικρό υπαίθριο αρχαιοελληνικό θέατρο που οραματιζόταν!
Μετέφερε το σκουπιδότοπο από τον κόμβο Ηρακλείου αρκετά έξω από την πόλη για εκείνη την εποχή, δημιούργησε το νέο νεκροταφείο εκτός αστικού ιστού.
Eπι δημαρχίας του παραχώρησε ο δήμος τα οικόπεδα στον Ξερόκαμπο όπου σήμερα βρίσκονται τα σχολικά συγκροτήματα κλπ. Όντας τελειομανής και βαθιά προσηλωμένος στην τουριστική ανάπτυξη της πόλης, όταν διαπλάτυνε την πετρόκτιστη γέφυρα της Κωνσταντίνου Καραμανλή, αποσυναρμολόγησε τις λαξεμένες πέτρες της και τις συναρμολόγησε με τη νέα γέφυρα διαπλατυσμένη κρατώντας τη γραφικότητα της.
Η δράση του όμως δεν περιορίστηκε στην οικονομική ανάταξη του τόπου. Πρωταγωνίστησε στην κατασκευή του μουσείου Αγίου Νικολάου, του νοσοκομείου, του θεραπευτηρίου χρόνιων παθήσεων. Προγραμμάτισε τις νέες αθλητικές εγκαταστάσεις της Αμμούδας αγοράζοντας επί δημαρχίας του τα οικόπεδα. Κατασκευάστηκε επί δημαρχίας του το κολυμβητήριο, δημιούργησε την πλαζ του ΕΟΤ, συνέστησε την φιλαρμονική κλπ.
Έχοντας επιτύχει η δημαρχίας του ήδη την ανάπτυξη και διορατικός ως ήταν, δέσμευσε περιοχές για τα πράσινα της πόλης καθώς και για μελλοντικά έργα υποδομής, όπως το οικόπεδο πάνω από τα βράχια της λίμνης το οποίο ανήκε στην οικογένεια του (σήμερα είναι μπαζωμένο), την νότια πλευρά της λίμνης, το ακίνητο του κυκλοφοριακού πάρκου, του ελαιώνα, το νότιο ακρωτήριο της Κιτροπλατείας Κερά καλή, το λόφο του Αγίου Χαράλαμπου, το οικόπεδο του αρχαιολογικού χώρου μπροστά στον ΟΤΕ και κάποια άλλα που η επόμενη δημοτική αρχή τα αποδέσμευσε και κτίστηκαν .
Με πάρα πολλά έργα, με σωστή διαχείριση της πόλης σε όλα τα επίπεδα, με την προσωπικότητα του, τις προσωπικές γνωριμίες και το κύρος του στο τότε πολιτικό γίγνεσθαι, φτάνοντας στο σημείο να χρηματοδοτηθούν ακόμα και οι κτιριακές εγκαταστάσεις του επιμελητηρίου , έδωσε την δυνατότητα στην πόλη του από άγονη περιοχή (Μαντράκι), μέσα σε πολύ λίγα χρόνια να διαμορφωθεί σε διεθνές τουριστικό προορισμό με το brand name της κοσμοπολίτικης πόλης.
Αν οι επόμενες δημαρχικές αρχές είχαν ακολουθήσει το όραμα του, σήμερα θα απολαμβάναμε μια πόλη που δεν θα είχε να ζηλέψει τίποτε από μια αντίστοιχη σύγχρονη ευρωπαϊκή, με οικονομία και ποιότητα ζωής να είναι αξιοζήλευτη και μοναδική αντίστοιχα!
Το μόνο που κράτησαν από αυτόν το δήμαρχο οι επόμενες δημαρχικές αρχές δυστυχώς ήταν η εντυπωσιακή εξώπορτα του δημαρχείου του! Η μόνη ηθική του ανταμοιβή ήταν το όνομα της οδού Ρούσου Καπετανάκη μετά το θάνατο του.
Ο ίδιος το μοναδικό υλικό περιουσιακό στοιχείο που απέκτησε κατά την διάρκεια της ζωής του ήταν το σπίτι του!!! Μοναδικό του λάθος, ίσος η ραγδαία οικονομική ανάπτυξη που πέτυχε για τον τόπου του!
Μετά Καπετανάκη εποχή εισήλθαν στα κοινά παράγοντες οι οποίοι πίστευαν ότι μόνο με την ανοικοδόμηση έρχεται η ανάπτυξη. Σήμερα αυτοδιαφημίζονται για τις δεκάδες χιλιάδες διανυκτερεύσεις των ξενοδοχείων τους, έχοντας όμως στην ουσία συμβάλει στην απώλεια χιλιάδων κλινών και εκατοντάδων χιλιάδων διανυκτερεύσεων.
Εκτός από τα πράσινα που οικοδομήθηκαν, καταστράφηκε μεγάλο μέρος του παραλιακού μετώπου με την δημιουργία της Μαρίνας. Τις συνέπειες αυτού του έργου σε συνάρτηση με την ανοικοδόμηση των πρασίνων της περιοχής , τις πληρώνει ο Άγιος Νικόλαος μέχρι και σήμερα με την διάβρωση της παραλίας της Άμμου, του Γαργαδόρου και το κλείσιμο των ξενοδοχείων της περιοχής ή την αλλαγή χρήσης τους ! Ξενοδοχεία και καταλύματα που έδιναν κίνηση και οικονομική ζωή στην πόλη όπως το KAMARA, ARION, TRITON, MAGDA, IRIS, ELENA, MAGDA, NIKI, KNOSSOS, AMMOS, VLASIS, MERILENA, DIAS, NIKOS, ZEFYROS, EMIRALD, DOMENIKO, GEFYRA, ASTORIA, GRIGORIS, ELECTRA, PAGALOS, POSIDON κλπ. H μαρίνα δεν είναι ένας μοχλός τουριστικής ανάπτυξης με την προσέλκυση υψηλού εισοδήματος επισκεπτών, αλλά κυρίως λόγο της θέσης της παρκινγκ σκαφών καθώς και ζώνη συντήρησης αυτών!!
Τότε ήταν που εκλέχτηκαν για πρώτη φορά δημοτικοί σύμβουλοι ο σημερινός πρόεδρος ξενοδόχων και ο νυν δήμαρχος.
Είδαμε όχι μόνο να αποδεσμεύονται πράσινα του τότε δήμου Αγίου Νικολάου και να ανοικοδομούνται, αλλά και οι ίδιοι οι δημοτικοί σύμβουλοι να επιδιώκουν να οικοδομήσουν τους αρχαιολογικούς χώρους του τόπου.
Στην συνέχεια ο Άγιος Νικόλαος αποφάσισε να φτιάξει τουριστικό λιμάνι, με αποτέλεσμα να κλείσει όλο το παραλιακό μέτωπο καταστρέφοντας σχεδόν ολοκληρωτικά το συγκριτικό του πλεονέκτημα της θέας «Μιραμπέλλο». Αρκετές μικρές ξενοδοχειακές μονάδες της περιοχής του Μύλου έκλεισαν η άλλαξαν χρήση, στερώντας εκατοντάδες κλίνες από την πόλη. (ALPHA, ODYSEAS, PAPADAKIS, PANGALOS, LEVENTIS, PANORAMA κλπ). Σήμερα το τουριστικό λιμάνι ουσιαστικά λειτουργεί ως παρκινγκ αυτοκινήτων και λεωφορείων δημιουργώντας οπτική και ηχητική ρύπανση, ρύπους καυσαερίων αλλά κυρίως κυκλοφοριακό χάος που δεν συνάδει με τουριστική πόλη. Χάος το οποίο επέτεινε ο πεζόδρομος της 28ης Οκτωβρίου, καταστρέφοντας καθημερινά το ωραιότερο αστικό κομμάτι της Κρήτης. Παράλληλα έγινε το απίστευτο για τουριστικό προορισμό, καταρρίφθηκε ο μύθος της απύθμενης λίμνης από τον σημερινό δήμαρχο κ Αντώνη Ζερβό. Μύθο όπου με κόπο είχε συντηρήσει η δημαρχία Καπετανάκη χρησιμοποιώντας ακόμα και το ατύχημα του βυτιοφόρου του δήμου όταν έπεσε από το γυμνάσιο μέσα στην λίμνη και «εξαφανίστηκε», μύθος που αναδείχτηκε ακόμα περισσότερο με την επίσκεψη του Ζακ Ιβ Κουστώ.
Η λίμνη σήμερα έχει πέσει σε παρακμή αφού έχει χάσει τον μύθο της και επικρατεί η εγκατάλειψη, τα σκουπίδια και η ασυδοσία.
Επί δημαρχίας κ Καπετανάκη, ενώ ο Άγιος Νικόλαος είχε ήδη χιλιάδες κλίνες σε λειτουργία, κηρύχτηκε η πόλη ως κορεσμένη περιοχή για νέες ξενοδοχειακές μονάδες προκειμένου να κρατηθεί η θάλασσα καθαρή, έως ότου λειτουργήσει ο βιολογικός καθαρισμός (Όλοι θυμόμαστε την ομάδα που επεδίωξε να τοποθετήσει ταμπέλες για μολυσμένες παραλίες). Αυτό το μέτρο επεκτάθηκε μετά την δημαρχία Καπετανάκη σε όλο το παραλιακό μέτωπο του κόλπου του Μιραμπέλλου από τις επόμενες διοικήσεις, χωρίς ουσιαστικό λόγο παρά μόνο αυτό του ξενοδοχειακού ανταγωνισμού. Αποτέλεσμα αυτού ήταν να δεχτεί η υπόλοιπη Κρήτη μεγάλες ξενοδοχειακές επενδύσεις ενώ ταυτόχρονα να γερνούσε η ξενοδοχειακή αγορά του Αγίου Νικολάου ευρισκόμενη σε «βαθύ τουριστικό λήθαργο».
Παράλληλα έγινε το τεράστιο λάθος της δεκαετία του 80’, της προσέλκυσης του Club 18-30, το οποίο ενώ έδειχνε ότι έδινε ζωή στην πόλη όταν η Ελλάδα ήταν ακόμα πάμφθηνη χώρα για νέους, εντούτοις δημιούργησε τεράστια προβλήματα όπως τα ναρκωτικά, οι ξυλοδαρμοί, το ΑIDS, ενώ λίγοι ήταν αυτοί που διέβλεψαν την τουριστική δυσφήμηση της περιοχής. Το αποτέλεσμα ήταν να την εγκαταλείψουν οι καλοί παραδοσιακοί επισκέπτες της. Κανένας δεν διέβλεπε ότι η οικονομική κατάσταση του πελάτη 18-30 δεν θα μπορούσε να συντηρήσει την τουριστική αγορά του τόπου στο μέλλον και ειδικότερα τα ξενοδοχεία.
Τα κλειστά ξενοδοχεία ……..
Τέλη δεκαετίας 90΄ οι φορείς του τόπου προσπάθησαν και πέτυχαν την άρση της κορεσμένης ξενοδοχειακά περιοχής χωρίς όμως προγραμματισμό και διορατικότητα για την αναβάθμιση του τουριστικού προϊόντος του Αγίου Νικολάου. Αποτέλεσμα της άρσης αυτής ήταν να κατασκευαστούν στο παραλιακό μέτωπο του κόλπου του Μιραμπέλλου 3500-4000 χιλιάδες κλίνες πολυτελών ξενοδοχείων και να κλείσουν η να αλλάξουν χρήση υπερπολλαπλάσιες, αυτές των μικρών συγκροτημάτων που έδιναν ζωή και οικονομική ευμάρεια στην πόλη (ALKISTIS, CRONOS, AKRATOS, DIANA, ALEXANDROS, AMALTHIA,MIKROVILAGE, MINOS APTS, MINOAN APTS, RENAISANSE, ANATOLI, AVRA, EVA, OCEANIS, SPIRIDAKIS, DILINA, MARNELOS, CHRISTINA, KASTELO, HERA VILAGE, TRANTAS, AFROGIALIS, MILATHAIANAKIS, HELIOS, REMA, MEDOUSA, LOFOS, IASON, PROKOPAKIS APTS, LEDRA, OLGA, CARAVEL, MARIANNA, ACRATOS, LAVIRINTHOS, ARITI, ASTRO, AKROTIRI, PARATHIRI, AGIOS BAY, ALKYON, APOSTOLAKIS, ALEXIS, STELA, MOUSES, KOUROS και εκατοντάδες κλίνες ακόμα στην ευρύτερη περιοχή από το Ίστρον και την Αμμουδάρα ως την Ελούντα και Πλάκα από όπου αντλούσε ζωή η πόλη και γενικά η περιοχή.
Η περιοχή του Μιραμπέλλου ήταν η μοναδική περιοχή της Ελλάδος ίσως, που «τσίμπησε» το δόλωμα της τουριστικής πολιτικής που στόχευε στον υψηλό τουρισμό μέσω των πέντε αστέρων ξενοδοχείων, πολιτική όμως που παραμέλησε τα έργα υποδομής που χρειάζονται από την πλευρά του κράτους, όπως δρόμους, λιμάνια, αεροδρόμια, χωροταξικό, την ανάπτυξη των συγκριτικών πλεονεκτημάτων, των εναλλακτικών μορφών τουρισμού κλπ. Το αποτέλεσμα ήταν να δώσει την χαριστική βολή στα εναπομείναντα μικρά συγκροτήματα που παραπαίουν σήμερα αλλά και να υποβαθμίσει την πελατεία των πέντε αστέρων που δεν κατάφεραν να προσελκύσουν τους ανάλογους πελάτες αλλά δέχτηκαν αυτούς των μικρών ξενοδοχείων.
Μεγάλα λάθη επίσης στην περιοχή έκαναν τα υποκαταστήματα τραπεζιτικών οργανισμών. Απαίτησαν την σύσταση ανώνυμων εταιριών για να χρηματοδοτήσουν μικρές ξενοδοχειακές μονάδες μέχρι των 130 κλινών περίπου χωρίς ουσιαστικό λόγο. Το αποτέλεσμα ήταν να τις επιβαρύνουν με τεράστιο λογιστικό κόστος το οποίο με την πρώτη κρίση δεν το άντεξαν. Μέχρι σήμερα ταλαιπωρούνται οι ιδιοκτήτες τους.
Στην τουριστική παρακμή συνέβαλαν επίσης λάθη όπως η καθαριότητα, η ηχορύπανση, η άγρα πελατών, η παροχή υπηρεσιών ύπνου στις ταράτσες, η μη αξιοποίηση των φυσικών και πολιτιστικών μνημείων, η αδιαφορία για τα μουσεία, η στενή ιδιοτέλεια του μαγαζάτορα, η ερασιτεχνική ως ανύπαρκτη διαφήμιση, η απουσία έρευνας στο εάν ευσταθούν δυσφημιστικά σχόλια για την πόλη, η αδιαφορία για τις εναλλακτικές αλλά και σύγχρονες μορφές τουρισμού, το κλείσιμο του κόμβου Ηρακλείου για την ποδοσφαιρική ομάδα και διάφορους παραγωγικούς φορείς καταμεσής της τουριστικής σεζόν κλπ κλπ.
Το μεγαλύτερο κομμάτι ευθύνης όμως έχουν οι δημαρχικές αρχές της περιοχής μας, που στην μετά Ρούσου Καπετανάκη εποχή όχι μόνο δεν προέβλεψαν τις εποχές αλλά αναλώθηκαν σε δευτερεύοντα θέματα όπως υπόγεια πάρκινγκ και πέργκολες στην λίμνη, θέατρο στην λίμνη και κατεδάφιση του, μονοδρομήσεις, τραπεζοκαθίσματα, πεζόδρομους, πεζοδρόμια, αποτυχημένα φανάρια κυκλοφορίας στο παλιό γήπεδο κλπ χάνοντας η πόλη το πλεονέκτημα του ελκυστικού τουριστικού προορισμού.
Και ενώ τα τελευταία χρόνια υπήρξαν σοβαρά έργα υποδομής για όλο το Μιραμπέλλο όπως βιολογικοί καθαρισμοί, νέος ΧΥΤΑ, καλλωπισμός χωριών, η αναστήλωση και συντήρηση μοναστηριών και εκκλησιών ακόμα και το βιοτεχνηκό πάρκο εντούτοις δεν επετεύχθη ποιοτική τουριστική και οικονομική ανάπτυξη!
Σήμερα προσπαθεί η πόλη να ξεγελάσει την τουριστική παρακμή της αλλά και τους πολίτες της, με δράσεις όπως αυτή του cliff diving, του SUP, με καρναβάλια ή με προτάσεις όπως αυτή της αστικής συγκοινωνίας από το Ίστρον ως την Ελούντα, όπου παρεμβαίνει σε υπέρμετρο βαθμό η άγνοια περί του πραγματικού προβλήματος του τουρισμού της πόλης και η ιδιοτέλεια!!
Και αφού δεν εκσυγχρονίστηκε ποτέ το τουριστικό προϊόν της περιοχής με διάφορες μορφές τουρισμού, τα μεγάλα ξενοδοχεία για να επιβιώσουν έχουν γίνει κλειστά clubs με συνέπεια αντί να προσφέρουν ως τουριστικό προϊόν ‘’Μιραμπέλλο’’, προσφέρουν μόνο ήλιο – θάλασσα. Αποτέλεσμα να τους έχουν επιβάλει οι tour operators το τουριστικό προϊόν του all inclusive αλλά και τις τιμές τους (λίγα ξενοδοχεία αντιστέκονται). Ανταγωνίζονται σήμερα άλλους τουριστικούς προορισμούς με εξαιρετικά χαμηλότερο κοστολόγιο (εργατικό, φορολογικό, ασφαλιστικό κλπ). Οδηγούνται δε στο να μην προσφέρουν στην οικονομία της περιοχής που δραστηριοποιούνται παρά έμμεσα και ελάχιστα. Χαρακτηριστικό είναι η φράση του προέδρου των ξενοδόχων κ. Μανώλη Βαρκαράκη ότι προσπαθεί με νύχια και με δόντια να κρατήσει τους πελάτες μέσα στο ξενοδοχείο («οὐ γάρ οἴδασι τί ποιοῦσι»).
Παράλληλα η δημοτική αρχή σήμερα αδιαφορεί για τον τουρισμό με την ευρύτερη τουριστική έννοια, όπου χρειάζεται συνεχής ανάπτυξη με την οικονομία του να διαχέεται σε όλη την κοινωνία! Ως αποτέλεσμα ο τόπος να έχει φτάσει αντί του να αναπτύσσεται τουριστικά, να διαθέτει προς πώληση το «σπίτι του» με πισίνα στον «Ρώσο» ,σημάδι οικονομικής και κοινωνικής παρακμής.
Παράδειγμα λάθους αντιμετώπισης του εμπλουτισμού του τουριστικού προϊόντος της περιοχής είναι το τεχνητό Θαλάσσιο πάρκο, που ενώ επί δημαρχίας κ Ρούσου Καπετανάκη για διάφορους λόγους απαγορεύτηκε η αλιεία στην λίμνη, το καθολικό και το νησί των Αγίων Πάντων ( ΦΕΚ 59Β 1979 αρθ 31,32,33 & 36) πράγμα που θα μπορούσε να γίνει και σήμερα για τον καταδυτικό τουρισμό, εντούτοις η σημερινή αρχή επιμένει μόνο στο τεχνητό θαλάσσιο πάρκο. Έχει απολέσει ήδη τεράστια ανάπτυξη και δεκάδες εκατομμύρια εσόδων, καθώς και το ανεκτίμητο όφελος της προστασίας του φυσικού περιβάλλοντος. Ο κάθε ένας αυτοδύτης τουρίστας στατιστικά αφήνει δεκαπλάσια οικονομικά οφέλη από τον τουρίστα του οργανωμένου πακέτου, υπερπολλαπλάσια του all inclusive, ενώ απαιτείται προστασία του υποθαλάσσιου περιβάλλοντος για να τον προσελκύσει.
Άλλο χαρακτηριστικό παράδειγμα της τουριστικής λειτουργίας της δημοτικής αρχής είναι η αγορά από τον δήμο του κτηρίου της Ρομάνα Πορτέλα στο Χουμεριάκο με κριτήριο άλλο από αυτό της ανάπλασης και αξιοποίησης! Ταυτόχρονα, έκπληκτοι παρατηρούμε σήμερα δύο μέτρα και δύο σταθμά για τον τουρισμό. Ενώ σωστά ο δήμαρχος απέστειλε επιστολή στον πρωθυπουργό για να σταματήσει το μπάζωμα του κόλπου της Ελούντας από ξενοδόχο για την δημιουργία παραλίας, ζήτησε την συνδρομή της περιφέρειας για να δημιουργήσει στο ίδιο σημείο μεγαλύτερη παραλία αφού πρώτα το τεχνικό του γραφείο ανέλαβε ακριβώς δίπλα την κατασκευή νέου ξενοδοχείου 800 κλινών. Και ενώ στην εποχή Καπετανάκη ο δήμος ήταν συνιδιοκτήτης ξενοδοχείου σήμερα βλέπουμε να είναι δήμαρχος!
Παρατηρούμε επίσης να έχουν θέση τα σκάφη των ερασιτεχνών αλιέων στο Καθολικό αλλά όχι οι λουόμενοι τουρίστες και κατ’ επέκταση τα ξενοδοχεία τους, πράγμα που δείχνει την αδιαφορία για την τουριστική ανάπτυξη και την πρεμούρα της δημοτικής αρχής για ψηφοθηρία! Εδώ και δεκαετίες επίσης συγκεκριμένη ιδεολογική ομάδα αντιδρά στην αποκατάσταση και επέκταση νόμιμα αδειοδοτημένων νέων παραλιών με ότι αυτό συνεπάγεται (αυτήν την ομάδα έπρεπε να καλέσει ο δήμαρχος στην Ελούντα για να αποσοβήσει το μπάζωμα της θάλασσας)!
Σήμερα ο τόπος αναμένει εναγωνίως μικρότερου μεγέθους επενδύσεις από μεμονωμένους επενδυτές (όπως η νέα επένδυση στα πλευρά ή το Τσιφλίκι), από αυτές που είχε επιτύχει η δημαρχία κ Καπετανάκη πριν μερικές δεκαετίες, όπου πάρα πολλοί μικροί επενδυτές κατασκεύαζαν και λειτουργούσαν μικρές οικογενειακές ξενοδοχειακές μονάδες, καταστήματα, βιοτεχνίες κλπ.
Ο τόπος αυτός έχει να δώσει πολλά στην κοινωνία του από τον τουρισμό και όχι μόνο οικονομικά οφέλη, αρκεί να επικρατήσει η σοβαρότητα, η προσπάθεια, η πρακτική σκέψη, ο μετριασμός της ιδιοτέλειας και ανοησίας στην πολιτική ή οικονομική ζωής της περιοχής.
Λόγο των ηλεκτρονικών πλατφόρμων κρατήσεων και της κατάργησης των περιορισμών της αστικής μίσθωσης, παρατηρούνται δείγματα ανάκαμψης στον τόπο μας κυρίως στα μικρά συγκροτήματα, μεμονωμένα σπίτια και μεγάλη ανάπτυξη στις τουριστικές επαύλεις, που οι ιδιοκτήτες τους πρέπει να το εκμεταλλευτούν, ο δε δήμος να το κατανοήσει και να δράσει ως συνειδητοποιημένος τουριστικός δήμος με το να καταστήσει ξανά την πόλη ελκυστική για τουρίστες και ξενοδόχους!!!!
Σε αντίθετη περίπτωση θα παραμείνουμε στο «εδώ ξεκίνησε ο τουρισμός της Κρήτης» ακόμα και αν η αστική συγκοινωνία που ζητάει ο Εμπορικός Σύλλογος και ο Σύλλογος Εστίασης , λειτουργήσει από τα Φαλάσαρνα ως την Ζάκρο!!
Υ.Γ.: Ο δήμος αφού καταγράψει τι σκάλες του Αγίου Νικολάου όπως διακήρυξε, να φροντίσει την δημιουργία δημόσιων ασανσέρ δίπλα τους. Με τα ασανσέρ μπορεί να μηδενίσει το μειονέκτημα της δύσκολης πρόσβασης κάνοντας παράλληλα ποιο ανταγωνιστικά τα ξενοδοχεία, τα καταλύματα, ποιο φιλική την πόλη για τους επισκέπτες, τους κάτοικους και τα άτομα με ειδικές ανάγκες.
Θωμάς Τζανόπουλος
