Απ’ ότι φαίνεται, το Δημοτικό Συμβούλιο Νεάπολης στη συνεδρίαση της 20ης Φεβρουαρίου αποφάσισε να συμμετάσχει στις εορταστικές εκδηλώσεις του Τριωδίου παίζοντας στο κυνήγι του χαμένου θησαυρού. Δυστυχώς όμως χαμένο θησαυρό θεωρούν εμάς, τις πρώην κοινότητες Βραχασίου και Μιλάτου που με την τροπολογία του υπουργείου εσωτερικών αποκτούμε την αυοδιοικητική μας αυτονομία.Επί της ουσίας πάντως, από την απόφαση -ψήφισμα του Δ.Σ. Νεάπολης δημιουργούνται κάποια ερωτήματα:
Πως είναι δυνατόν, μετά από οκτώ χρόνια δικού μας ανυποχώρητου αγώνα, να εξακολουθούν να απαιτούν την αναγκαστική μας υπαγωγή στο Δήμο τους;
Θεωρούν ότι έχουν επικυριαρχικά δικαιώματα στα χωριά μας; Θεωρούν ότι έχουν δικαίωμα να καθορίζουν τις ζωές μας;
Δεν σημαίνει τίποτα για αυτούς ότι φτάσαμε στο σημείο να θρηνήσουμε ανθρώπινες ζωές στην προσπάθεια μας να αποκτήσουμε την αυτονομία μας. Εμείς δεν είμαστε άνθρωποι;
Πώς μπορούν να θεωρον «χαμένο θησαυρό» την περιοχή μας και να μιλούν για αποδυνάμωση του Δήμου Νεάπολης, από την στιγμή που εδώ και οκτώ χρόνια στην πράξη ουδέποτε υπαχθήκαμε στον Δήμο τους;
Πώς είναι δυνατόν να θεωρούν την περιοχή μας μόνο πηγή εσόδων για το Δήμο τους, αφού ως αναπτυσσόμενη τουριστικά και γεωργικά περιοχή έχουμε πιο πολλές ανάγκες από πόρους;
Οι ανάγκες και η ανάπτυξη της περιοχή μας δεν μετράνε; Πώς είναι δυνατόν εδώ και μήνες να δηλώνουν ότι το πρόβλημα πρέπει να λυθεί, και τώρα που δίνεται λύση να αντιδρούν;
Ξέρουν τι θέλουν; Ο Δήμαρχος Νεάπόλης κ. Καστρινάκης τον Δεκέμβριο, ενώ νοσηλευόμουν στο ΠΕΠΑΓΝΗ, εξέφρασε με δημόσια δήλωση την συμπαράσταση του στην απεργία πείνας και την κατανόηση του στην αγωνία μας, και τώρα που το αίτημα της απεργίας πείνας ικανοποιείται, απειλεί με παραίτηση.
Αυτή είναι η ειλικρίνεια και η εντιμότητα του;
Γιώργος Μανουσάκης
Πρόεδρος Πολιτιστικού Συλλόγου Μιλάτου
Μέλος της Επιτροπής Αγώνα σύστασης Δήμου Βραχασίου
