Θα περίμενε κανείς, λογικός, ότι μετά από τόσα χρόνια ύφεση, όπου έχουμε πιάσει πάτο και θα ‘πρεπε φυσιολογικά να έχουμε κατανοήσει πως φτάσαμε ως εδώ, να έχουμε συνετιστεί και διδαχτεί απ’ τα λάθη μας. Αλίμονο, δυστυχώς συνεχίζουμε τα ίδια και τα ίδια και τα ίδια !!!!
συντεχνίες, Παράδειγμα πρώτον:
Η φασαρία γύρω από τα “άμισθα υποθηκοφυλακεία”. Που κάθε άλλο παρά άμισθα είναι, ενώ σε πολλές περιπτώσεις έχουν αποτελέσει το αίτιο για μεγάλες απολαβές στους “άμισθους”. Για να πάψουμε πλέον την ανατολίτικη λογική μας, η κυβέρνηση καταργεί τα άμισθα και δημιουργεί ένα έμμισθο υποθηκοφυλακείο ανά νομό, με υποθηκοφύλακες κρατικούς υπαλλήλους.
Και ξαφνικά βλέπουμε την Κ.Ε.Δ.Ε. δηλ. όλους τους δήμους της χώρας να υπερασπίζονται τα άμισθα υποθηκοφυλακεία, ζητώντας να ανατραπεί η ρύθμιση. Σε ερώτηση μας σε δημάρχους της περιοχής εάν κατανοούν τη βαρύτητα αυτών που υπογράφουν η απάντηση ήταν, γνωρίζουμε αλλά δεν μπορούμε να πάμε κόντρα σε όλους τους δημάρχους της χώρας !!!!
συντεχνίες, Παράδειγμα δεύτερον:
Ο περιορισμός της δόμησης σε αγροτική γη υψηλής παραγωγικότητας εκτός σχεδίου, σε τεμάχια κάτω των τεσσάρων στρεμμάτων και οι κραυγές, τόσο του Τ.Ε.Ε. όσο και της ΠΟΜΙΔΑ, προξενούν λύπη. Άρα δηλ. για να έχουμε σε κίνηση μια σειρά παραγωγικών φορέων, πρέπει να γίνουν τα πάντα σώπατο; Ειλικρινά παρ’ ότι θεωρούμε ότι το μέτρο κινείται προς τη σωστή κατεύθυνση, είναι άτολμο. Όσοι πραγματικά βλέπουν τη περιβαλλοντική καταστροφή της χώρας στο βωμό της ανάπτυξης εδώ και χρόνια, ζητούν να απαγορευτεί η εκτός σχεδίου δόμηση. Για να σώσουμε ότι λίγο έχει διαφύγει της καταστροφικής μας μανίας.
Γιατί θα πρέπει να χτίσουμε τα πάντα; Γιατί θα πρέπει να χτίζουμε παντού; Για να κινείται ένας μηχανισμός που θα έπρεπε να είχε δομηθεί διαφορετικά από την ανατολίτικη λογική του. Ακόμα και τα πρωτοσέλιδα μεγάλων και, υποτίθεται, σοβαρών εφημερίδων κινήθηκαν στη συλλογιστική “καταστρέφονται περιουσίες“. Από την άλλη, δεν είδαμε κανέναν να λέει στον αντικαγκελάριο της Γερμανίας που ήρθε πρόσφατα για να σπρώξει τις ανανεώσιμες μορφές ενέργειας ότι “δεν θα κάνουμε τα βουνά μας σώπατο για να συνεχίσουν να λειτουργούν οι βιομηχανίες σας”, ούτε τον έψεξε κανείς για τις a la cart οικολογικές του ανησυχίες.
Συντεχνίες, Παράδειγμα τρίτον: (παρεάκια)
Σε τοπικό επίπεδο, λαμβάνονται αποφάσεις κάποιων οργάνων που ευνοούν λίγους, συνήθως μέλη της παρέας, αποφάσεις ουσιαστικά παράνομες, οι οποίες βασίζονται στη λογική, ότι δεν θα το ψάξουν οι θιγόμενοι. Όταν όμως η σχετική έρευνα ρίχνει τις αποφάσεις και στη συνέχεια θα αναζητηθούν και ευθύνες όσο και διαφυγόντα κέρδη, το πρέπον είναι να καταλογιστούν στα πρόσωπα εκείνα που έκαναν πως δεν ήξεραν και όχι στο δημόσιο.
