Τι να σου κάνει και ο Δήμος, ή ο κάθε Δήμος, εάν ο Δημότης, κάτοικος μιας περιοχής, αδιαφορεί για τα αποτελέσματα των πράξεων του, αν βέβαια έχει μυαλό να σκεφτεί για τις επιπτώσεις που προκαλεί η αλλοπρόσαλλη λογική του. Όλα τα είχαμε δει, εκτός από ένα παλιό ντεπόζιτο, που κάποιοι τοποθέτησαν μέσα στον κάδο απορριμμάτων. Προφανώς για να είναι σίγουροι ότι θα το πάρει κάποιο απορριμματοφόρο, αδιαφορώντας όμως για το εμπόδιο που έθεσαν στους συνδημότες τους.
Η φιλοσοφία απλή:
Εγώ θα κάνω τη δουλειά μου και ότι θέλει ας γίνει ο διπλανός. Που σημαίνει ότι θα παρκάρω όπου θέλω, πάνω σε πεζοδρόμια, ακόμα και σε διαβάσεις ΑΜΕΑ, θα πετάω όπου θέλω, ότι θέλω και όποτε θέλω, αδιαφορώ για την ησυχία του διπλανού μου, θα πηγαίνω με το αυτοκίνητο ακόμα και για κατούρημα ή για τσιγάρα, θα γαμάω και θα δέρνω γιατί είμαι ο πρώτος, ο μεγάλος, ο καραμπουζουκλής.
Μετά πώς να πάει μπροστά αυτός ο τόπος, αφού οι πολίτες του δεν θέλουν;
Υ.Γ.
Για να μην παρεξηγηθώ, δεν προσπαθώ να δικαιολογήσω τις αδυναμίες των συστημάτων αποκομιδής απορριμμάτων των δήμων, αλλά να δείξω ότι το ένα χέρι νίβει τ’ άλλο και τα δυο το πρόσωπο !
