Δασική έκταση
Του Βουλευτή Λασιθίου Γ. Πλακιωτάκη.
Μία σοφή λαϊκή παροιμία μας λέει ότι «ομελέτα δε γίνεται χωρίς να σπάσεις αυγά». Σε μία ελεύθερη μετάφραση θα μπορούσαμε να υποστηρίζουμε ότι όσο αναγκαίες και ουσιαστικές είναι κάποιες μεταρρυθμίσεις δε μπορεί παρά να συναντήσουν αντιδράσεις. Το ίδιο ισχύει και για την περίφημη αναθεώρηση του άρθρου 24 του συντάγματος.
Εάν δούμε την πραγματικότητα κατάματα αποφεύγοντας τις στείρες και ανύσιες αντιπαραθέσεις θα διαπιστώσουμε ότι η πρωτοβουλία της Νέας Δημοκρατίας είναι διττή. Αφ’ ενός η ευρύτερη προστασία του περιβάλλοντος και αφ’ ετέρου η ενίσχυση της εθνικής, στρατηγικής, περιφερειακής ανάπτυξης.
Αφήνοντας κατά μέρος την τεχνοκρατική προσέγγιση του θέματος ας δούμε τι πραγματικά προτείνουμε. Με ορόσημο την ημερομηνία 11 Ιουνίου 1975 προστατεύονται όλες οι περιοχές οι οποίες ήταν αναμφισβήτητα δάση ή δασικές εκτάσεις. Λέμε ναι στην προστασία αυτών των περιοχών κι όπου έχουν υπάρξει μεταβολές είτε λόγω πυρκαγιάς είτε λόγω αποψίλωσης είτε για οποιονδήποτε άλλο λόγο οι περιοχές κηρύσσονται και παραμένουν υποχρεωτικά αναδασωτέες. Μάλιστα σχετικός εκτελεστικός Νόμος προβλέπει αυστηρές κυρώσεις για τους παραβάτες. Τα 30 και πλέον έτη που έχουν μεσολαβήσει από την ημερομηνία αυτή αποτελούν μία ασφαλιστική δικλίδα για την εξακρίβωση της αλήθειας.
Τι αλλάζει με την πρόταση μας; Πολύ απλά. Για να θεμελιωθεί αν μια έκταση έχει ή όχι δασικό χαρακτήρα δε θα φορούν να λαμβάνονται υπόψη προγενέστερα στοιχεία. Ξέρατε τι συμβαίνει σήμερα; Μπορούν να χρησιμοποιηθούν αεροφωτογραφίες από το 1940 πριν ακόμα δηλαδή την κατοχή, για να θεμελιώσουν ένα τέτοιο χαρακτηρισμό. Είναι ντροπή και υποκρισία μία έκταση η οποία καλλιεργείται πάνω από μισό αιώνα να χαρακτηρίζεται δάσος γιατί έτσι ήταν πριν το 2° Παγκόσμιο Πόλεμο. Σήμερα υπάρχουν εκτάσεις χαρακτηρισμένες ως δάση ή έστω ως δασικά εδάφη στις οποίες δεν υπάρχει ούτε ένα δέντρο ούτε καν ένας θάμνος παρά μόνο άγονες, βραχώδεις επιφάνειες γης. Πέραν τούτου το άρθρο 24 με τη σημερινή μορφή του είναι δυσλειτουργικό. Αν εφαρμοστεί θα πρέπει να γκρεμίσουμε ολόκληρες περιοχές όπως για παράδειγμα η Κινέττα , ο Αγιος Στέφανος και η Νέα Μάκρη.
Σε κάθε περίπτωση η κυβέρνηση οφείλει να πάρει και μέτρα που θα διευκολύνουν την οικονομική ανάπτυξη της χώρας. Επεμβάσεις που μπορούν να γίνουν στο περιβάλλον είναι θεμιτές αρκεί να μην υποθηκεύεται το μέλλον των επερχόμενων γενεών. Η λήθεια για την πρόταση μας σε ότι αφορά την αναθεώρηση του άρθρου 24 είναι απλή:
ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΑΠΟΔΕΔΕΙΓΜΕΝΑ ΔΑΣΟΣ ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΕΤΑΙ ΩΣ ΔΑΣΟΣ ΚΑΙ ΔΕΝ ΑΛΛΑΖΕΙ ΜΕ ΤΙΠΟΤΑ. ΟΤΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ, ΠΑΡΑΔΙΔΕΤΑΙ ΣΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΟΙΝΩΝΙΑ.
Αφήνοντας κατά μέρος την τεχνοκρατική προσέγγιση του θέματος ας δούμε τι πραγματικά προτείνουμε. Με ορόσημο την ημερομηνία 11 Ιουνίου 1975 προστατεύονται όλες οι περιοχές οι οποίες ήταν αναμφισβήτητα δάση ή δασικές εκτάσεις. Λέμε ναι στην προστασία αυτών των περιοχών κι όπου έχουν υπάρξει μεταβολές είτε λόγω πυρκαγιάς είτε λόγω αποψίλωσης είτε για οποιονδήποτε άλλο λόγο οι περιοχές κηρύσσονται και παραμένουν υποχρεωτικά αναδασωτέες. Μάλιστα σχετικός εκτελεστικός Νόμος προβλέπει αυστηρές κυρώσεις για τους παραβάτες. Τα 30 και πλέον έτη που έχουν μεσολαβήσει από την ημερομηνία αυτή αποτελούν μία ασφαλιστική δικλίδα για την εξακρίβωση της αλήθειας.
Τι αλλάζει με την πρόταση μας; Πολύ απλά. Για να θεμελιωθεί αν μια έκταση έχει ή όχι δασικό χαρακτήρα δε θα φορούν να λαμβάνονται υπόψη προγενέστερα στοιχεία. Ξέρατε τι συμβαίνει σήμερα; Μπορούν να χρησιμοποιηθούν αεροφωτογραφίες από το 1940 πριν ακόμα δηλαδή την κατοχή, για να θεμελιώσουν ένα τέτοιο χαρακτηρισμό. Είναι ντροπή και υποκρισία μία έκταση η οποία καλλιεργείται πάνω από μισό αιώνα να χαρακτηρίζεται δάσος γιατί έτσι ήταν πριν το 2° Παγκόσμιο Πόλεμο. Σήμερα υπάρχουν εκτάσεις χαρακτηρισμένες ως δάση ή έστω ως δασικά εδάφη στις οποίες δεν υπάρχει ούτε ένα δέντρο ούτε καν ένας θάμνος παρά μόνο άγονες, βραχώδεις επιφάνειες γης. Πέραν τούτου το άρθρο 24 με τη σημερινή μορφή του είναι δυσλειτουργικό. Αν εφαρμοστεί θα πρέπει να γκρεμίσουμε ολόκληρες περιοχές όπως για παράδειγμα η Κινέττα , ο Αγιος Στέφανος και η Νέα Μάκρη.
Σε κάθε περίπτωση η κυβέρνηση οφείλει να πάρει και μέτρα που θα διευκολύνουν την οικονομική ανάπτυξη της χώρας. Επεμβάσεις που μπορούν να γίνουν στο περιβάλλον είναι θεμιτές αρκεί να μην υποθηκεύεται το μέλλον των επερχόμενων γενεών. Η λήθεια για την πρόταση μας σε ότι αφορά την αναθεώρηση του άρθρου 24 είναι απλή:
ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΑΠΟΔΕΔΕΙΓΜΕΝΑ ΔΑΣΟΣ ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΕΤΑΙ ΩΣ ΔΑΣΟΣ ΚΑΙ ΔΕΝ ΑΛΛΑΖΕΙ ΜΕ ΤΙΠΟΤΑ. ΟΤΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ, ΠΑΡΑΔΙΔΕΤΑΙ ΣΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΟΙΝΩΝΙΑ.
Γιάννης Πλακιωτάκης,
Βουλευτής Λασιθίου Ν.Δ.
