Του Θεόδωρου ΠατεράκηΟ κάθε λογικά και ψύχραιμα σκεπτόμενος πολίτης αυτής της χώρας θα συμφωνήσει με το γεγονός ότι τους τελευταίους μήνες υπάρχει μια έντονα αρνητικά φορτισμένη ατμόσφαιρα για την κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας.
Η συμπολίτευση βαδίζει αιχμάλωτη σ’ ένα φαύλο κύκλο που δεν μπορεί να σπάσει. Πατάει σε έδαφος, το οποίο συμπεριφέρεται σαν κινούμενη άμμος. Κάθε της κίνηση τη βυθίζει ολοένα και πιο βαθιά.
Οποιαδήποτε επικοινωνιακή διαχείριση στήριξης της κυβέρνησης ή του ίδιου του πρωθυπουργού αποτυγχάνει. Οι τελευταίες δημοσκοπήσεις πείθουν και τον πλέον κακόπιστο για δυο πράγματα:
1. Είναι δεδομένη η εκλογική ήττα της Νέας Δημοκρατίας και
2. Η συζήτηση έχει πλέον εκτραπεί είτε σε εκκλήσεις (;) να παραμείνει ο κ. Καραμανλής μετά την ήττα, είτε στην προετοιμασία των δελφίνων για την διαδοχή.
Όμως, το βασανιστικό (για κάποιους), αλλά επιτακτικά τιθέμενο ερώτημα αυτή τη στιγμή είναι το εξής:
- Μπορεί η τωρινή κυβέρνηση, αδύναμη, χωρίς στόχους με οριακή πλειοψηφία και μάλιστα σε περίοδο γενικευμένης οικονομικής, κοινωνικής, πολιτικής και πολιτιστικής κρίσης να αντέξει, χωρίς όμως να προκαλέσει προβλήματα στη χώρα;
Απάντηση στο ερώτημα πρέπει να δοθεί λέγοντας τα πράγματα με τ’ όνομά τους ψυχρά, χωρίς παρωπίδες και κομματικές προτιμήσεις. Και η απάντηση είναι «ΟΧΙ» δεν μπορεί.
Η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας είναι πλέον μια φθαρμένη κυβέρνηση, της οποίας αμφισβητείται όλο και πιο έντονα και η συνοχή της και η διαχειριστική της επάρκεια.
Και το βασικότερο το άστρο του κ. πρωθυπουργού έχει πλέον θαμπώσει και έχει αρχίσει να δύει. Μέχρι τώρα τα ευφυολογήματα, ο συνθηματολογικός του λόγος και η ρητορική του δεινότητα ¨ξελάσπωναν¨ το κόμμα του από τα δύσκολα. Αυτά πλέον δεν ξεγελούν και δεν παρασύρουν. Η ώρα του ταμείου έφτασε και ο λογαριασμός είναι μεγάλος και πικρός. Όλα τα οικονομικά μεγέθη έχουν κατρακυλήσει.
Οι άλλες χώρες σχεδιάζουν την έξοδο από την κρίση και εμείς κοιτάζουμε να βρούμε ¨προσωρινούς¨ τρόπους να συμμορφωθούμε στις υποδείξεις της Κομισιόν και να βγούμε από την επιτήρηση που για δεύτερη φορά σε τέσσερα χρόνια μας έβαλε η Νέα Δημοκρατία.
Ένα γενικευμένο κλίμα ανασφάλειας, μια ισοπεδωτική λογική, μια καταχνιά, μια παρακμή και μια μεγάλη απαισιοδοξία υπάρχει παντού.
Το μόνο που μπορεί να κάνει η σημερινή κυβέρνηση για να ξεφύγουμε από όλα αυτά είναι να διαχειρίζεται και μάλιστα φοβικά τη υπάρχουσα φθορά της, ελπίζοντας (όπως δήλωσε ο Υφυπουργός κ. Βαρβιτσιώτης)στην μικρή συμμετοχή του λαού στις Ευρωεκλογές – λόγω της εορτής του Αγίου Πνεύματος – μήπως και γλιτώσει από τη συντριβή.
Όμως με αυτή τη στενά κομματική λογική, η χώρα συνεχώς χάνει ευκαιρίες, χάνει την όποια προοπτική ανάπτυξης θα είχε υπό άλλες συνθήκες διακυβέρνησης.
Η χώρα χρειάζεται να αποκτήσει άλλη ψυχολογία. Ο λαός έχει ανάγκη να αναπνεύσει φρέσκο, καθαρό αέρα, προκειμένου να ενεργοποιηθούν τα αντανακλαστικά εκείνα που θα τον δυναμώσουν, θα του δώσουν ελπίδα, προκειμένου να ριχτεί με όλες του τις απενεργοποιημένες του δυνάμεις στον αγώνα για να ξεπεραστεί η κρίση.
Η σημερινή κυβέρνηση δεν μπορεί πλέον να εμπνεύσει για αντικειμενικούς λόγους. Τα νέο μείγμα πολιτικής που απαιτεί η παρούσα κατάσταση δεν μπορεί να το κάνει. Όσο παρατείνεται το σημερινό πολιτικό και κυβερνητικό μείγμα, τόσο πιο αρνητικά απρόβλεπτες θα είναι και οι εξελίξεις που θα έχουμε.
Όσο και αν δυσαρεστεί κάποιους, τώρα χρειάζεται μια άλλη ρότα. Αυτό υπαγορεύει η δημοκρατία.
Σε δύσκολες συνθήκες (όπως είναι οι τωρινές) θα πρέπει να δίνεται η δυνατότητα στο λαό να αποφασίζει τι μέλλον επιθυμεί, ποια κυβέρνηση μπορεί να του εξασφαλίσει.
Οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι επιθυμεί επάνοδο του ΠΑΣΟΚ και πρωθυπουργό τον κ. Παπανδρέου. Αν ο κ. Καραμανλής έχει διαφορετική άποψη, δεν έχει παρά να προκηρύξει διπλές εκλογές στις 7 Ιουνίου για να αποδειχθεί και των δημοσκοπήσεων το αληθές.
Ο κ. πρωθυπουργός καταγράφεται ιστορικά σαν πρωθυπουργός των κουμπάρων, των τοξικών ομολόγων, των Βατοπεδιανών, των ζαρντινιέρων, της ανασφάλειας, της αναξιοκρατίας. Ίσως η προκήρυξη διπλών εκλογών σώσει την υστεροφημία του.
ΑΝΤΙΝΟΜΑΡΧΗΣ ΛΑΣΙΘΙΟΥ
ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΠΑΤΕΡΑΚΗΣ
