το πρωτοσέλιδο του τελευταίου φύλουΔόξα σοι ο θεός, είμαστε ειδικοί στις κραυγές στη χώρα αυτή, ειδικά όταν δεν θέλουμε να δούμε τη πραγματικότητα. Αυτό επιβεβαιώθηκε άλλη μια φορά, με την ανακοίνωση για το κλείσιμο του Ελεύθερου Τύπου και του Ραδιοφωνικού Σταθμού City 99.5, συμφερόντων Θεόδωρου και Γιάννας Αγγελοπούλου. Ακούσαμε τα μύρια όσα από όλες τις πλευρές, αλλά ελάχιστοι θέλησαν να δουν τη πραγματικότητα: δηλ. το έλλειμμα σοβαρής και ουσιώδους ενημέρωσης σ’ αυτή τη χώρα. Διότι κύριοι, το αιτούμενο ειδικά μετά το 1974 στο χώρο, δεν ήταν ποτέ από το πολιτικό σύστημα η δημιουργία τέτοιων συνθηκών ώστε να υπάρχει πραγματική ενημέρωση μέχρι και τη τελευταία άκρη της χώρας, αλλά η δημιουργία ομίλων κολλητών που μας κάνουν τη δουλειά μας και επίσης κάνουν και αυτοί τη δουλειά τους.

Στη συγκεκριμένη περίπτωση η ανακοίνωση του Ιδρύματος Τύπου δεν μας ξάφνιασε. Γνωρίζαμε ότι τόσο ο Θεόδωρος όσο και η Γιάννα Αγγελοπούλου στα πηγαδάκια είχαν αναφερθεί στο γεγονός ότι το όλο εγχείρημα τους έβαζε μέσα. Ήταν πλέον θέμα χρόνου. Όμως πέρα από τις όποιες σπασμωδικές κινήσεις του ζεύγους, ουδείς αναγνώρισε ότι το προϊόν τόσο του Ελεύθερου Τύπου, όσο και του City ήταν ουσιαστικό. Κάτι που σπανίζει στο χώρο. Και για να εξηγούμαι, θεωρώ εφημερίδες ουσιαστικής ενημέρωσης την Ελευθεροτυπία (παρά τις αλλαγές μετά τον θάνατο Τεγόπουλου) και τη Καθημερινή. Θεωρούσα μέχρι χθες ότι ο Ελεύθερος Τύπος είχε εξελιχθεί στη τρίτη πλέον ουσιαστική εφημερίδα, σ’ έναν χώρο χιλιάδων φυλλάδων, ραδιοφώνων και περιοδικών που ειδικεύονται στο τίποτα.
Όμως το πράγμα, με τη λοξή λογική ενημέρωσης που επικρατεί ση χώρα, δεν ευοδώθηκε. Και μας τρομάζει περισσότερο το σημείο εκείνο της ανακοίνωσης που λέει: Η εξέλιξη αυτή, είναι αποτέλεσμα της οριστικής επιλογής του Θόδωρου και της Γιάννας Αγγελοπούλου να αποχωρήσουν οριστικά από κάθε επιχειρηματική δραστηριότητα στο χώρο των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης. Η συνέχιση ζημιογόνων αποτελεσμάτων οδήγησε στην απόφαση αυτή.
Δηλ. οι άνθρωποι φεύγουν τρέχοντας από τον χώρο των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης. Κάτι που θα έχει επιπτώσεις διότι, πλέον, ουδείς έχων σώας τας φρένας επιχειρηματίας θα θελήσει να επενδύσει, σε ένα τέτοιο σχιζοφρενικό περιβάλλον. Με τελικό αποτέλεσμα: τη μεγέθυνση του ελλείμματος ενημέρωσης στη χώρα.
Φυσικά και λυπόμαστε για το γεγονός ότι 450 εργαζόμενοι βρίσκονται πλέον στο δρόμο. Δεν συμμεριζόμαστε όμως κραυγές ούτε των ιδίων, ούτε της ΕΣΗΕΑ, προπαντός όμως ούτε κανενός κόμματος, όταν πλέον έχουμε ζήσει τόσα χρόνια στο πετσί μας τη πολιτική τους. Όλοι ήξεραν και ξέρουν !
Ειδικά τόσο η Ν.Δ., όσο και το ΠΑΣΟΚ, δεν δικαιούνται δια να ομιλούν όταν με τις πολιτικές τους από το 74 και μετά έφτιαξαν κυκλώματα ομόσταυλων και εχθρών. Εάν κάποιος δεν είναι μαζί τους, μέλος του κόμματος, έξω από το κύκλωμα τον τρώνε οι λύκοι. Αυτό ισχύει και για μικρότερα κόμματα, π.χ. κόμμα επιχειρηματίας όπως το Κ.Κ.Ε..
Τι να πρωτοθυμηθούμε; Τις μαύρες σακούλες με τα δεκαχίλιαρα, επί Σαμαρά, τις απίθανες βραδιές υπουργών και δημοσιογράφων επί Πα.Σο.Κ. στην Ελούντα, τα διαφημιστικά κονδύλια που κινούνταν και κινούνται άνωθεν των κεφαλών όλων κλπ κλπ.

Και μείς εδώ, στου διαόλου τη μάνα που είπε και ο Σημίτης, με προβληματική λειτουργία, σ’ έναν τόπο που αρνείται την αξιοκρατία, που δεν φτάνει το σήμα μας σ’ όλο το νομό αλλά τα τηλεοπτικά παίζουν όπου θέλουν, με ραδιόφωνα του Ηρακλείου να παίζουν ή να παρεμβάλουν ανενόχλητα και κάθε μέρα μα κάθε μέρα να πρέπει να αποδείξεις ότι δεν είσαι ελέφαντας σε έναν χώρο τριτοκοσμικό, με τη κρατική διαφήμιση να σταματά στο Ηράκλειο, τι προσφέρουμε στον κάτοικο της ανατολικής Κρήτης; Μόνο τη φαγωμάρα μας η οποία εμφανίζεται ως εικόνα – συμπέρασμα του προϊόντος που βγάζουμε προς τα έξω.

Γιώργος Τουτουδάκης

Print Friendly, PDF & Email

Από manos