αγρότες σε κίνησηΤο ψήφισμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου (ΕΚ)

  1. Ευρωπαίοι αγρότες =  «Μη αμειβόμενοι παραγωγοί σημαντικών δημοσίων αγαθών».

Στις 08/07/2010 το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο εξέδωσε ψήφισμα για την Κοινή Αγροτική Πολιτική (ΚΑΠ) της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΕ)  της περιόδου 2013 – 2020.  Σ’ αυτό το ψήφισμα το Ευρωπαϊκό κοινοβούλιο αφιερώνει ένα σημαντικό κεφάλαιο για τη συνολική προσφορά των αγροτών της Ευρώπης. Συγκεκριμένα:

  • Τονίζει ότι τα τρόφιμα είναι τα πιο σημαντικά δημόσια αγαθά που παράγει η γεωργία,
  • αναγνωρίζει ότι οι αγρότες προσφέρουν ένα εύρος δημόσιων αγαθών για τα οποία δεν λαμβάνουν ανταμοιβή από την αγορά
  • υπενθυμίζει ότι εάν δεν συνεχιστούν οι βιώσιμες αγροτικές δραστηριότητες σε ολόκληρη την ΕΕ, η προσφορά δημόσιων αγαθών θα απειληθεί·
  • αναγνωρίζει ότι γενεές επί γενεές αγροτών έχουν διαμορφώσει τα πολύτιμα τοπία της ΕΕ και, επομένως, θα πρέπει να ανταμειφθούν που συνεχίζουν να το κάνουν αυτό με βιώσιμο τρόπο,
  • πιστεύει ότι συμβάλλουν ενεργά στη μεγάλη πολιτιστική αξία και την ελκυστικότητα της Ευρώπης,
  • επισημαίνει ότι οι αγρότες έχουν τη δυνατότητα να προσφέρουν πρόσθετα περιβαλλοντικά οφέλη
  • πιστεύει ότι, με τη βελτίωση της εκπαίδευσης και κατάρτισης όσων απασχολούνται στη γεωργία, με την καλύτερη αξιοποίηση των καινοτομιών που προέρχονται από την έρευνα και ανάπτυξη και με την αύξηση της αποδοτικότητας στην αγροτική παραγωγή, μπορεί να αμβλυνθεί σημαντικά ο κλιματικός αντίκτυπος της γεωργίας·
  • επιμένει ότι το κόστος της ενίσχυσης μέσω μιας ισχυρής ΚΑΠ είναι μηδαμινό συγκριτικά με το κόστος της μη λήψης μέτρων και τις αρνητικές μη επιδιωκόμενες συνέπειές της.

2. Το αγροτικό πρόβλημα και ο ευρωπαϊκός στρατηγικός στόχος

Στη συνέχεια το ΕΚ αφού χαρακτηρίσει ως πολύ χαμηλή τη χρηματοδότηση της ΚΑΠ σε σχέση με τη συμμετοχή της αγροτικής παραγωγής στο συνολικό ΑΕΠ της ΕΕ, καταγράψει με στοιχεία και αριθμούς τη συρρίκνωση του μεριδίου της ΕΕ στις αγορές, την επιβάρυνση του γεωργικού εμπορικού της ισοζυγίου υπέρ των τρίτων χωρών, τη μείωση του συνολικού γεωργικού εισοδήματος, τη γήρανση του αγροτικού πληθυσμού, την αύξηση του κόστους των προϊόντων, κλπ και προσεγγίσει τις προβλεπόμενες εξελίξεις σε διεθνές επίπεδο, τονίζει εμφαντικά ότι «η ΕΕ δεν έχει το περιθώριο να βασιστεί σε άλλα μέρη του κόσμου για να εξασφαλίσει την ευρωπαϊκή επισιτιστική ασφάλεια» και καθορίζει δύο κυρίως στόχους της ΚΑΠ για το διάστημα 2013 – 2020:

α. τη διασφάλιση της επισιτιστικής ασφάλειας των ευρωπαίων πολιτών από την ίδια την ΕΕ και

β. τη μεγαλύτερη συμμετοχή της ΕΕ στη συνεχώς αυξανόμενη παγκοσμίως ζήτηση διατροφικών προϊόντων.

3. Οι βασικοί άξονες της νέας ΚΑΠ.

Στο ψήφισμά του το ΕΚ καθορίζει ως προϋποθέσεις για την επίτευξη των στόχων τα παρακάτω:

  • Την αναγνώριση στους ευρωπαίους αγρότες του δικαιώματος να ανταμείβονται, γιατί παράγουν τρόφιμα με τις υψηλότερες προδιαγραφές ασφάλειας, έναντι των αγροτών του τρίτου κόσμου.
  • Τη γεφύρωση  του κοινωνικοοικονομικού χάσματος μεταξύ των αγροτικών και των αστικών κοινοτήτων ως το κλειδί για μια ισορροπημένη κοινωνικοοικονομική ανάπτυξη.
  • Τη διατήρηση της βιωσιμότητας των γεωργικών εκμεταλλεύσεων και της ποιότητας ζωής των αγροτών ως εκ των ων ουκ άνευ για να συνεχιστούν οι γεωργικές δραστηριότητες.
  • Την απόλυτη απαίτηση να ανταμείβεται μόνο η ενεργός γεωργική παραγωγή.
  • Τη θέσπιση μιας συμπληρωματικής άμεσης ενίσχυσης ως ανταμοιβής  των αγροτών, για τη συμβολή τους στη μείωση των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα ανά μονάδα παραγωγής ή/και στην αύξηση της παγίδευσης διοξειδίου του άνθρακα στο έδαφος.
  • Τη διατήρηση του Ευρωπαϊκού χαρακτήρα της ΚΑΠ και την  απόρριψη της επανεθνικοποίησης
  • Τη διατήρηση του προϋπολογισμού στα επίπεδα του 2013.
  • Τη «δίκαιη» κατανομή των πόρων της ΚΑΠ σε όλους τους ευρωπαίους αγρότες στη βάση αντικειμενικών κριτηρίων
  • Τη λειτουργία ενός δικτύου ασφαλείας για την αντιμετώπιση των κρίσεων από την αστάθεια των αγορών, που θα στηρίζεται σ’ ένα ειδικό κονδύλι στο αποθεματικό του προϋπολογισμού, που θα μπορούσε να ενεργοποιείται με ταχύτητα ως αντίδραση στις κρίσεις που προκύπτουν.

Οι προτεραιότητες της ΚΑΠ μετά το 2013 θα πρέπει να ενσωματωθούν σε μία ισχυρή, βιώσιμη, καλά στηριζόμενη και αξιόπιστη πολυ-λειτουργική πολιτική τροφίμων και γεωργική πολιτική, που θα στέλνει ηχηρά μηνύματα για την αποδοτική υποστήριξη των αγροτών, με ένα στοχευμένο τρόπο και θα προσφέρει απαντήσεις στις ανησυχίες της γεωργικής κοινότητας, ωφελώντας παράλληλα την ευρύτερη κοινωνία» (άρθρο 20 του ψηφίσματος).

4. Η αγροτική ανάπτυξη

Στον τομέα της αγροτικής ανάπτυξης το ΕΚ:

  • τονίζει ότι οι αγρότες χρειάζονται μακροπρόθεσμες επενδυτικές προοπτικές και επαρκή εισοδήματα για να εκτελούν τα καθήκοντά τους·
  • ζητά λήψη μέτρων ενίσχυσης της διαχειριστικής ικανότητας και της διαπραγματευτικής δύναμης των παραγωγών  και των οργανισμών τους έναντι των άλλων οικονομικών παραγόντων στην αλυσίδα τροφίμων, δημιουργία και ενίσχυση των δεσμών μεταξύ των διαφόρων ενδιαφερόμενων μερών εντός των επιμέρους κλάδων για την αντιμετώπιση αθέμιτων εμπορικών πρακτικών, ώστε οι αγρότες να λαμβάνουν την προστιθέμενη αξία που τους αρμόζει.
  • επισημαίνει ότι η έρευνα και ανάπτυξη, είναι σημαντικές για τη βελτίωση της ανταγωνιστικότητας και την αύξηση της παραγωγής με παράλληλη μείωση της χρήσης φυτοφαρμάκων, λιπασμάτων, και της χρήσης ανεπαρκών πόρων, όπως το νερό και η ενέργεια και εκτιμά ότι θα πρέπει να ενθαρρυνθούν περαιτέρω οι επενδύσεις στη γεωργική καινοτομία.
  • εισηγείται την ενεργή επιτόπια παρουσία γεωπόνων με την ιδιότητα του συμβούλου προκειμένου να καθοδηγούν τους γεωργούς στις προσπάθειές τους για παροχή περιβαλλοντικών δημοσίων αγαθών.

5. Η πράσινη ανάπτυξη

Το ΕΚ στο ψήφισμά του πιστεύει ότι η “πράσινη ανάπτυξη” θα πρέπει να βρίσκεται στην καρδιά μιας νέας στρατηγικής αγροτικής ανάπτυξης με επίκεντρο τη δημιουργία νέων πράσινων θέσεων εργασίας μέσω:

  • της ανάπτυξης δυναμικών εργαλείων σε τοπικό επίπεδο, όπως το τοπικό μάρκετινγκ, η τοπική επεξεργασία, η υποστήριξη για προγράμματα που προβλέπουν συμμετοχή όλων των ενδιαφερόμενων μερών από τον τοπικό γεωργικό κλάδο.
  • της ανάπτυξης βιομάζας, βιολογικών αποβλήτων, βιοαερίου και μικρής κλίμακας παραγωγής ανανεώσιμης ενέργειας καθώς και ενθαρρύνοντας την παραγωγή βιοκαυσίμων δεύτερης γενιάς, γεωργικών πρώτων υλών και προϊόντων πράσινης χημείας.
  • επενδύοντας στον εκσυγχρονισμό και την καινοτομία καθώς και σε νέες τεχνικές έρευνας και ανάπτυξης για την προσαρμογή στην κλιματική αλλαγή και την άμβλυνση αυτής.
  • προσφέροντας κατάρτιση και συμβουλές σε αγρότες για την εφαρμογή νέων τεχνικών και βοηθώντας τους νέους αγρότες να εισέλθουν στη γεωργία.

Πέραν των όσων αναφέρθηκαν ήδη το ΕΚ δίνει ιδιαίτερο βάρος στα προγράμματα προώθησης των προϊόντων, τόσο εντός όσο και εκτός της ΕΕ και προτείνει την αναθεώρηση του προϋπολογισμού των συγκεκριμένων προγραμμάτων. Δεν παραλείπει επίσης να επισημάνει την ανάγκη στήριξης των ασθενέστερων οικονομικά στρωμάτων των καταναλωτών προκειμένου οι τελευταίοι να έχουν πρόσβαση στα τρόφιμα.

6. Το συμπέρασμα (πρώτη γενική προσέγγιση της ΔΕ του ΓΕΩΤΕΕ/π.Κρήτης)

Το ψήφισμα του ΕΚ γενικά είναι ένα αντιφατικό κείμενο. Προσπαθεί να ισορροπήσει ανάμεσα σ’ αυτό που επιβάλουν οι αναπτυξιακές ανάγκες της ΕΕ και που θέλουν τα εκατομμύρια των πολιτών της από τη μια και σ’ εκείνο που θέλουν οι πολιτικές της συγκράτησης των δαπανών και της αυστηρής δημοσιονομικής προσαρμογής από την άλλη. Γιατί:

  • πως μπορεί να υπηρετηθεί η πρόταση για τη γεφύρωση του κοινωνικοοικονομικού χάσματος μεταξύ των αγροτικών και των αστικών κοινοτήτων, και η δίκαιη κατανομή των πόρων χωρίς την αύξηση του προϋπολογισμού της ΚΑΠ;  Εκτός και αν το ΕΚ υποκρύπτει με αυτά που λέει την πρόθεσή του να μειωθεί το επίπεδο ζωής στις αστικές περιοχές για να κατέβει στο επίπεδο των αγροτικών.
  • πως μπορεί να υπηρετηθεί η «απόλυτη απαίτηση να ανταμείβεται μόνο η ενεργός παραγωγή» με την παράλληλη διατήρηση του συστήματος της αποσύνδεσης των ενισχύσεων από την παραγωγή;
  • Πως μπορεί να υπηρετηθεί η έρευνα, η καινοτομία, ο εκσυγχρονισμός και η άμεση επί τόπου τεχνική στήριξη χωρίς την αύξηση του προϋπολογισμού.
  • Πως μέσα στην ίδια παράγραφο του ψηφίσματος η πραγματική χαμηλή διαπραγματευτική θέση των παραγωγών στη διατροφική αλυσίδα βαφτίζεται απλή διαφορά μεταξύ των μερών που μπορεί να επιλυθεί από το διαμεσολαβητή; Κλπ, κλπ, κλπ.

Το ψήφισμα του ΕΚ γενικά παύει να είναι αντιφατικό μόνο στη περίπτωση που επιδιώκει να νομιμοποιήσει τη μεταφορά σημαντικού μέρους των πόρων της ΚΑΠ, από τις 15 παλιές χώρες της ΕΕ στις νέες χώρες της ανατολικής Ευρώπης. Στη περίπτωση αυτή όμως είναι υποκριτικό. Προσπαθεί να καλύψει την υποκρισία με δύο τρόπους: πρώτον μιλώντας για μια «δίκαιη» ΚΑΠ που είναι τέτοια αν υπάρχει ίδιο ποσό άμεσης ενίσχυσης για κάθε εκτάριο γεωργικής γης σε όλη την ΕΕ, και δεύτερον με την επίκληση του πραγματικού γεγονότος ότι δεν νομιμοποιείται η ενίσχυση εκείνη που χορηγείται στη βάση των δεδομένων της προηγούμενης δεκαετίας (ιστορικό μοντέλο). Η επιδίωξη αυτή θέτει σε κίνδυνο το ύψος των πόρων της χώρας μας. Η επιδίωξη αυτή όμως που είναι και η πιθανότερη δεν γίνεται για λόγους δικαιοσύνης, αλλά για να στηριχθούν οι επενδύσεις πολλών δεκάδων εκατομμυρίων ευρώ που έγιναν την τελευταία δεκαετία στις χώρες αυτές.

Στο πλαίσιο της εφαρμογής των διατάξεων της Συνθήκης της Λισαβόνας, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο είναι πλέον από κοινού νομοθέτης με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή σε ζητήματα γεωργίας.  Διστάζει όμως το ίδιο να επωμιστεί αυτό το ρόλο και φαίνεται να είναι δέσμιο του παλιού συμβουλευτικού του ρόλου. Γιατί «υπενθυμίζει», «επισημαίνει», «προτείνει», «πιστεύει», αλλά δεν «επιβάλει».

Σε κάθε περίπτωση όμως οι τοποθετήσεις του ΕΚ έχουν ιδιαίτερη σημασία όχι μόνο για τους αγρότες της Ευρώπης αλλά για ολόκληρη την ευρωπαϊκή κοινωνία. Έχουν ιδιαίτερη σημασία και τη χώρα μας. Γιατί:

ü   Σε αντίθεση με ότι συνέβαινε τα τελευταία είκοσι χρόνια, για πρώτη φορά αναγνωρίζεται ο ειδικός ρόλος των αγροτικών κοινοτήτων όχι μόνο στο τομέα των τροφίμων, αλλά και σε άλλα δημόσια αγαθά.

ü   Για πρώτη φορά αναγνωρίζεται στους αγρότες το δικαίωμα της αμοιβής από την υπόλοιπη κοινωνία για όλα όσα μπορούν να προσφέρουν.

ü   Για πρώτη φορά έστω και δειλά τίθεται υπό αμφισβήτηση η «επιτυχία» της αγροτικής πολιτικής των τελευταίων είκοσι χρόνων.

ü   Για πρώτη φορά έστω και δειλά τίθεται υπό αμφισβήτηση η αγορά και ζητούνται πολιτικές τιθάσευσης της κερδοσκοπίας και του αθέμιτου ανταγωνισμού.

ü   Για πρώτη φορά επανατίθεται το ζήτημα της επισιτιστικής ασφάλειας της ίδιας της Ευρώπης και μάλιστα με τη μορφή του στρατηγικού στόχου.

ü  Για πρώτη φορά ίσως με αυτή την επισημότητα επισημαίνεται η πολυμορφία της ευρωπαϊκής γεωργίας και τονίζεται η ανάγκη να αντικατοπτριστεί αυτό με αντικειμενικά κριτήρια. Παραχωρείται στα κράτη μέλη και στις περιφέρειες η ευελιξία και η δυνατότητα να αναγάγουν σε περιφερειακό επίπεδο το σύστημα πληρωμών της περιοχής τους, κατά τέτοιο τρόπο ώστε να αντικατοπτρίζονται οι συγκεκριμένες προτεραιότητές τους. Πρόκειται για το δικαίωμα που επιβάλει στην ελληνική κυβέρνηση αλλά και στις περιφέρειες, άρα και σ’ εκείνη της Κρήτης την υποχρέωση να προσδιορίσουν αυτές τις προτεραιότητες και να προσαρμόσουν τις πληρωμές.

Η αξιοποίηση των θετικών παραμέτρων του ψηφίσματος του ΕΚ και η μείωση των αρνητικών επαφίεται σε όλους μας. {jcomments on}

Για τη Δ.Ε. του ΓΕΩΤ.Ε.Ε./ π.Κρήτης

Ο Πρόεδρος
Καμπιτάκης Κων/νος

Print Friendly, PDF & Email

Από manos