Ο Βασίλης ΧατζηδάκηςΠραγματικά με πόνο ψυχής, που προκαλούν οι αλλεπάλληλες ματαιώσεις προσδοκιών σε αυτή τη πόλη, αναγκάζομαι να δημοσιοποιήσω αυτή την επιστολή για να κρατήσω τουλάχιστον την προσωπική μου αξιοπρέπεια.

Άλλωστε πιστεύω ότι όσο κρύβουμε τα προβλήματα κάτω από το χαλάκι, κι όσο το μόνο που μας ενδιαφέρει είναι οι καλές δημόσιες σχέσεις, τόσο χάνουμε την ουσία των πραγμάτων κι απλά διατηρούμε έναν ψεύτικο και επικίνδυνο καθωσπρεπισμό.

Ας γίνω πιο συγκεκριμένος. Στην Οικολογική Κίνηση κάποιοι μπήκαμε για να δώσουμε μια ακόμα μάχη, συνεργαζόμενοι με ευρύτερες δυνάμεις, για τη διάσωση του φυσικού και οικιστικού περιβάλλοντος στο τόπο μας. Αποδείχτηκε όμως ότι κάποιοι άλλοι μπήκαν στην ίδια ομάδα, είτε για να εξυπηρετήσουν ίδια οφέλη, είτε για να εξασφαλίσουν την έξωθεν καλή μαρτυρία, ή να δώσουν κάλυψη σε μεθοδεύσεις της δημοτικής αρχής ή άλλων κύκλων.

Πάντα, όταν συμμετέχεις σε ένα κοινωνικό χώρο δεν μπορείς να κάνεις face control ή να απορρίπτεις ανθρώπους που συρρέουν σε μια νέα προσπάθεια, όσες υποψίες και αν σου δημιουργούν κάποιες περίεργες συμπτώσεις…

Έτσι ανιδιοτελώς συνέβαλα με τις δυνάμεις μου σε αυτό το εγχείρημα χωρίς όρους και προϋποθέσεις  Και ούτε υποψηφιότητα έβαλα για τα όργανα του συλλόγου, θέλοντας αφενός να δώσω τόπο σε νεότερα παιδιά  αλλά και για να μην σταμπαριστεί η οικολογική κίνηση, από τη γνωστή πολιτική μου ταυτότητα.

Είδα όμως ότι κάποιοι δεν σεβάστηκαν τους συναγωνιστές τους που είχαν την άποψη ότι προστασία του περιβάλλοντος, ταυτίζεται με τον αγώνα ενάντια σε οικονομικο-πολιτικά συμφέροντα που σφετερίζονται τη φύση.

Έτσι, για να αιτιολογήσω τη δημοσιοποίηση της πικρίας μου, απλά θα αναφέρω τους 2 λόγους που ξεχείλισαν το ποτήρι.

Είναι γνωστό ότι το περσινό χειμώνα δόθηκε ένας αγώνας ενάντια σε 2 επενδύσεις για λιμενικά έργα στη περιοχή μας. Κατάληξη είχε την προσφυγή στο Συμβούλιο Επικρατείας 15 συμπολιτών μας (εμού συμπεριλαμβανομένου), από όλους τους πολιτικούς χώρους, που θεωρούσαμε ότι οι τόσο μεγάλες παρεμβάσεις στον αιγιαλό, αλλοίωναν το φυσικό τοπίο (που είναι ο πλούτος του τόπου μας), έβαζαν σε κίνδυνο το ενάλιο και παραθαλάσσιο περιβάλλον και το μόνο που έδιναν ήταν ένα επιπλέον αστεράκι στις ξενοδοχειακές μονάδες. Για αυτές τις επενδύσεις δεν υπήρχε κανένας χωροταξικός σχεδιασμός και βασίστηκαν σε ένα αντισυνταγματικό νόμο της προηγούμενης κυβέρνησης. Η πλευρά των ξενοδόχων έχει συνειδητοποιήσει ότι το Μάιο του 2010 που θα γίνει η τελική εκδίκαση, θα χάσουν την υπόθεση και ότι αυτή η νίκη θα είναι ταφόπλακα σε όποια μελλοντική αδηφάγα επιδίωξη εκμετάλλευσης των ακτών.

Για αυτό λίγες μέρες πριν τις εκλογές…με διαδικασίες υπερ-επείγουσες 2 νέες ξενοδοχειακές μονάδες της περιοχής πρόκαμαν να εξασφαλίσουν αδειοδότηση από τους απερχόμενους υπουργεύοντες…

Στην περσινή προσπάθεια των 15 συμπολιτών μας, και ύστερα από απόφαση Γενικής Συνέλευσης, η Οικολογική Κίνηση είχε στηρίξει τον αγώνα μας….Το ίδιο και η Δημοτική αρχή, παρόλο που μερικές εβδομάδες αργότερα (κάνοντας την κωλοτούμπα του αιώνα), δεν συνέδραμε τη προσπάθεια προσφυγής μας.

Έρχεται όμως το σήμερα ….Σήμερα λοιπόν ο Δήμαρχος που «πονούσε η καρδιά του όταν άκουγε τις μπουλντόζες στο Μιραμπέλλο», παράγγειλε στη Δημοτική επιτροπή περιβάλλοντος να αποφανθεί για τις 2 πανομοιότυπες επενδύσεις στο κόλπο του Μιραμπέλλου.

Αλήθεια δεν έχει βγάλει η Δημοτική αρχή κανένα συμπέρασμα από τα αποτελέσματα στις 2 μαρίνες που κατασκευάστηκαν. Άμα όμως δεν θες να ζυμώσεις…δέκα μέρες κοσκινίζεις.

Την έκπληξη μου όμως, δεν τη δημιούργησε το γνωστό για «επιτροπές» πάθος της Δημοτικής αρχής… Σε αυτήν την επιτροπή συμμετείχαν 2 μέλη  της οικολογικής κίνησης.  Και είναι απίστευτο αλλά αληθινό…όμως ψήφισαν υπέρ του ενός λιμενικού έργου.

Αχ καημένε Δήμαρχε…και φέτος «θα κλαίει η καρδιά σου» από το ξεντέρισμα των ακτών.

Καταλαβαίνετε βέβαια, τι αποτελέσματα θα έχει η απόφαση αυτής της επιτροπής, ακόμα και στην προσφυγή που εγώ και άλλοι συναγωνιστές κάναμε πέρσι. Σημειώστε ότι αυτή η μεταστροφή των μελών της Οικολογικής Κίνησης στην επιτροπή, έγινε χωρίς σύμφωνη γνώμη του Διοικητικού μας συμβουλίου. Και έρχεται σε πλήρη αντίθεση με τη περσινή απόφαση της Γενικής μας συνέλευσης και τις αρχές του καταστατικού μας, που πρόσφατα επικυρώθηκε και νομικά. Αλλά και σε πλήρη αντίθεση με κάθε λογική, αφού δεν υπάρχουν άλλα λιμενικά που καταστρέφουν κι άλλα που δεν καταστρέφουν το φυσικό τοπίο, άλλα που παραβαίνουν το Σύνταγμα κι άλλα που δεν το παραβαίνουν…

Ο δεύτερος λόγος της καταγγελίας μου είναι ότι ο μελετητής στη μελέτη περιβαλλοντικών επιπτώσεων, που συνοδεύει το εγκριθέν λιμενικό έργο, είναι (τυχαία;) μέλος της οικολογικής κίνησης. Από αυτούς που και πέρσι αντιδρούσαν με τις προσπάθειές μας, λέγοντάς μας ούτε λίγο ούτε πολύ, ότι η οικολογική ομάδα καλό θα ήταν να περιορίζεται σε προτάσεις…και δεντροφυτέψεις. Τώρα καταλάβαμε τι εννοούσε. Ε καλή είναι η οικολογία φτάνει να μην χαλάει και τις μπίζνες μας…

Αν σιωπούσα σε αυτές τις εξελίξεις, μόνο άλλοθι θα μπορούσα να προσφέρω σε όλους όσους δρουν αντί-καταστατικά και αντί-οικολογικά και αντί-δημοκρατικά.

Είναι δε σαφές πως αν η Οικολογική κίνηση δεν αλλάξει άμεσα τη στάση της  είναι προφανές ότι δεν έχω θέση στο συγκεκριμένο σχήμα.

ΒΑΣΙΛΗΣ ΧΑΤΖΗΔΑΚΗΣ

Print Friendly, PDF & Email

Από manos