Τελικά ήμασταν όλοι εκεί στο κινηματογράφο, στην πορεία, στην διαμαρτυρία, στον ανταγωνισμό της αγάπης για τον τόπο μας, ψελίζοντας μορφές αγώνα και πάλης και κραυγές, όλο και πιο δυναμικές σαν τους άλλους, που δικαιώθηκαν από τον μεταρρυθμιστή πρωθυπουργό, μαζί με τις κοινότητες που αντιδρούν στον «Καποδίστρια», που κλείνουν τους δρόμους, που πάνε στην Αθήνα στο κέντρο που παίρνονται οι αποφάσεις. Έτσι ακριβώς όπως οι άλλοι, ήταν όλοι μαζί δεξιοί κεντρώοι πασοκοι αριστεροί, μόνο που αυτοί, άρχισαν πολλά χρόνια πριν και ξεπέρασαν τα κόμματα, προσπέρασαν τις ιδέες τους, «σκύλεψαν» πάνω σε νεκρούς, χειροκροτούσαν και ψήφιζαν μόνο αυτούς που τους χάιδευαν τα αυτιά, που τους ανέβαζαν τον φανατισμό, παρά το ότι διαφωνούσαν μαζί τους, για μερικές εκατοντάδες ψήφους όμως.
Και νομίζουν ότι κέρδισαν υμνώντας τον μεταρρυθμιστή πρωθυπουργό που τους άφησε ελεύθερο το μικρό ζωτικό τους χώρο, να είναι αφέντες στο μικρό τους σπίτι, να είναι παράγοντες σαν τους άλλους, να διαχειρίζονται όπως νομίζουν αυτοί τον τόπο τους και τα μικροσυμφέροντα τους.
Αν ο ρόλος των τοπικών κοινωνιών είναι αυτός, ο καλός πρωθυπουργός μας, για ποιες μεταρρυθμίσεις μιλάει, μπροστά στις εικόνες από τις φλεγόμενες κοινότητες που επιζητούν αυτονομία από τον «Καποδίστρια».
Αντί το επόμενο διάστημα οι τοπικές κοινωνίες να μιλάνε για ακόμα μεγαλύτερα αυτοδιοικητικά σύνολα γυρνάμε πίσω στην εποχή των ρουσφετιών (ζουραρις) των κοινοταρχών και των αγροφυλάκων.
Εμπρός για νέες μεταρυθμίσεις!!!!!
Μενέλαος Φουλεδάκης
Νομαρχιακός Σύμβουλος – Φαρμακοποιός
