Δυστυχώς στη χώρα του «Ποτέ» υπάρχει πάντα κάποιος Κάπταιν Χουκ να μας κρατάει από το γάντζο του παραλόγου…..
Εν μέσω χειμώνα αποφάσισα κι εγώ, πιστή στις παροτρύνσεις των υπευθυνοανευθύνων που ποζάρουν ως Ιουλιέτες στα τηλεοπτικά παράθυρα, να καταθέσω τηλεφωνικά την αίτησή μου για επίδομα πετρελαίου θέρμανσης.
Ως εδώ όλα καλά και οι υπάλληλοι υπομονετικοί και εξυπηρετικοί σε κάθε τηλεφώνημα (από τον Ιανουάριο ως και τα μέσα Απριλίου) για να φτάσουμε στο δια ταύτα, δηλαδή στην πληρωμή. Όταν κατέθεσα την αίτηση, η υπάλληλος μου εξήγησε ότι θα εισπράξω για τα μέχρι τότε (την ημέρα της αίτησης) 900 και κάτι λίτρα με 0,28 λεπτά του ευρώ, δηλαδή κάτι περισσότερο από 200 ευρώ μέχρι και το τελευταίο τιμολόγιο του πρατηριούχου που με αφορούσε. Προχθές, 22/4 είδα στο βιβλιάριό μου το τρομερό ποσό των 85 ευρώ και στην εύλογη απορία μου στην άμεση τηλεφωνική μου κλήση στην αρμόδια Γενική Γραμματεία εισέπραξα την απάντηση ότι το συνολικό ποσό που θα μου καταβληθεί, είναι 101 ευρώ για 7 τιμολόγια συνολικά που αντιστοιχούν σε 1.300 ευρώ που ξόδεψα για πετρέλαιο φέτος, φυσικά καταναλώνοντας με αιματηρή οικονομία και γιατί ήταν απολύτως απαραίτητο καθώς στο σπίτι υπάρχει άτομο ΑΜΕΑ. Όταν δε, ρώτησα γιατί η πρώτη υπάλληλος μου είπε ότι το επίδομα βγαίνει με βάση τα λίτρα, άρα πρέπει να είναι μεγαλύτερο, η απάντηση ήταν «κάποιο λάθος θα έγινε».
Και είναι το μόνο σίγουρο. Το λάθος έγινε από μας που ακόμη θέλουμε να πιστεύουμε ότι σ αυτή τη χώρα δε χάθηκε η ελπίδα. ΄Η, μήπως χάθηκε κι απλώς απομείναμε με τα ψίχουλα που μας πετάνε?
Ωστόσο, όσοι δεν υποβάλατε ακόμη αίτηση για το επίδομα πετρελαίου θέρμανσης, κάντε το. Και σκεφτείτε ότι ΚΑΝΕΝΑ ΛΑΘΟΣ ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ ΟΤΑΝ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΝΑ ΠΛΗΡΩΣΟΥΜΕ.
Έλενα Καρρά
