του Βασίλη Χατζηδάκη

Αυτή είναι η πιο επιεικής περιγραφή των όσων συμβαίνουν σε αυτή τη πόλη τον τελευταίο καιρό.

Έχουμε λοιπόν και λέμε:

Κυβερνήτες που αδιαφορούν για τις πραγματικές ανάγκες, και ακόμα κι όταν προγραμματίζουν την ίδρυση ενός σχολείου, πετούν στους «αποκάτω» την ευθύνη χωροθέτησης….και ανέγερσης.

Κυβερνήτες που φτιάχνουν πολυδαίδαλες και ασυνάρτητες ρυθμίσεις με σκοπό να αποφύγουν τον κεντρικό σχεδιασμό και άρα την κεντρική ευθύνη για τη δημιουργία και λειτουργία των σχολείων. Αποτέλεσμα: Άλλος αγοράζει το οικόπεδο (Ο δήμος και συνήθως όπου βρει διαθέσιμα και φτηνά οικόπεδα κι όχι με βάση κάποιο αναπτυξιακό σχεδιασμό). Άλλος χτίζει το σχολείο (Ο Ο.Σ.Κ. και συνήθως με μοναδικό γνώμονα τη φτηνότερη κατασκευή-βλέπε λυόμενα). Άλλος κάνει τις μελέτες (Νομαρχίες, με τις γνωστές καθυστερήσεις από τα γνωστά προβλήματα υποστελέχωσης ). Άλλος αναλαμβάνει να συντηρεί (Ο Δήμος που ελλείψει πόρων θα δικαιολογεί νέες αυξήσεις στα τιμολόγιά του). Με λίγα λόγια….Μπάχαλο.

Και σαν να μη μας έφταναν όλα αυτά έχουμε και συμπληρωματική δυσλειτουργία με την «από τα κάτω» ελλειμματικότητα:

Διευθυντές δευτεροβάθμιας που λειτουργούν σαν κυβερνητικοί τοποτηρητές περισσότερο, παρά σαν συνδρομητές λύσεων στα οξυμένα προβλήματα στέγης. Και με ένα ύφος προστακτικής για να αποδείξουν (πιθανά μόνο στον εαυτό τους), την ισχύ μιας εξουσίας που έχει σύντομη ημερομηνία λήξεως…

Τοπικοί άρχοντες, που αντί να γίνονται ηγέτες λαϊκών διεκδικήσεων, σου το παίζουν νταραβερτζήδες.

Σου υπόσχονται ότι έχουν καλές γνωριμίες και θα σου επιλύσουν τα προβλήματα. Καταφέρνουν όμως μόνο να περιπλέκουν ακόμα περισσότερο τα προβλήματα, εξυπηρετώντας πελατειακές αντιλήψεις που θα τους εξασφαλίσουν κουκιά για τις επόμενες εκλογές.

Τοπικοί φορείς, που κουβαλώντας νερό στο μαγγανοπήγαδο της εξουσίας, γεμίζουν με το φαρμάκι της τοπικιστικής διεκδίκησης τις όποιες αποφάσεις για χωροθέτηση…

Και ποιος πληρώνει το λογαριασμό;… γνωστό το παραμύθι. Θα ξαναχώσουν το  χέρι στην άδεια  τσέπη του πολίτη για να βρεθεί κανένα φράγκο «υπέρ της ανεγέρσεως». Ή θα πάρουν κανένα δάνειο για τα το ξεπληρώνουμε στο διηνεκές. Άλλωστε το να ξαναπληρώσουμε όσα έχουμε πληρώσει 2 και 3 φορές με φόρους και με τέλη, βοηθάει στην εμπέδωση του βαθύτερου νοήματος της «δωρεάν παιδείας» που κάποτε νομίζαμε ότι είχαμε κατακτήσει.

Και μέσα σε όλα αυτά θλίβεσαι γιατί βλέπεις μια ΕΛΜΕ «ωσεί παρούσα» και μια κοινωνία έκπληκτη… παρακολουθούσα

 

Υπάρχει άραγε ελπίδα όταν ανάμεσα σε αυτές τις συμπληγάδες άνθρωποι που μίλησαν έγκαιρα και προειδοποίησαν για τα αποτελέσματα αυτής της τακτικής, (όπως ο Κωστής  Κοκκίνης εκπρόσωπος των γονέων και κηδεμόνων στη δημοτική επιτροπή παιδείας), προτίμησε να παραιτηθεί προκειμένου να γίνει συναυτουργός της λογικής του παραλόγου.

Τώρα λοιπόν που τα πράγματα έφτασαν στα άκρα, κάποιοι ξύπνησαν. Θα ζητήσουν τώρα τη γνώμη μας για την αντιμετώπιση άμεσα ενός προβλήματος που οι ίδιοι δημιούργησαν….Όμως οι λύσεις που θα προταθούν θα είναι «μπαλώματα». Οι διπλοβάρδιες, η αντιπαιδαγωγική συστέγαση μικρών και μεγάλων παιδιών, η σαρδελοποίηση παιδιών μέσα σε αίθουσες, η μετανάστευση από σχολείο σε σχολείο δεν είναι λύση, αλλά μέρος του προβλήματος. Για αυτό εμείς δεν συναινούμε με το να μετέχουμε σε μια τέτοια συζήτηση.

Αυτό που έχουμε να κάνουμε εμείς είναι να πούμε την αλήθεια στην εκπαιδευτική κοινότητα, την κοινωνία, και προπαντός τη νέα γενιά.

Και η αλήθεια είναι μία.

Χρειάζεται αγώνας για το δικαίωμα σε μια δημόσια, δωρεάν παιδεία, κεντρικά σχεδιασμένη. Μια παιδεία με επαρκείς πόρους που θα διασφαλίζουν την ποιοτική επάρκεια του συστήματος και τον έγκαιρο προγραμματισμό κάλυψης των αναγκών. Με λίγα λόγια διεκδικούμε μέσα από ένα κίνημα συνεργασίας διδασκόντων, μαθητών και γονιών όλα αυτά που δικαιούμαστε. Για μια κοινωνία που θα διασφαλίζει ισότιμη πρόσβαση στη γνώση σε όλα τα παιδιά. Σε σχολεία όχι κλουβιά-λυόμενα ή τσιμέντου- αλλά σε σχολεία με αισθητική που θα παραπέμπει σε ελεύθερους ανθρώπους, σε ανθρώπους με αισθητική παιδεία και οικολογική ευαισθησία.

ΒΑΣΙΛΗΣ ΧΑΤΖΗΔΑΚΗΣ

(Υποψήφιος της Δημοτικής Αγωνιστικής Συνεργασίας)

Print Friendly, PDF & Email

Από manos