Την τελευταία τετραετία ένας μύθος πλανιέται πάνω από τον Δήμο Αγ. Νικολάου: Εκείνου, της «ατσαλάκωτης» διαχείρισης των δημοτικών υποθέσεων. Ο μύθος αυτός, δεν θα ήταν και τόσο επικίνδυνος για τον τόπο, αν δεν συνοδεύονταν και από έναν ιδιότυπο μιθριδατισμό, που συνήθως συνοδεύει τους μύθους και ευδοκιμεί σε κοινωνίες που έχουν περάσει στο apolitic στάδιο που χαρακτηρίζει τους καιρούς μας, και δυστυχώς το μεγαλύτερο τμήμα της τοπικής κοινωνίας του Μιραμπέλλου.
Και επειδή ως γνωστόν, ο μιθριδατισμός είναι η πρακτική αυτοπροστασίας από τη δράση ενός δηλητηρίου μέσω της σταδιακής αυτοχορήγησης όπως έκανε ο θρυλικός βασιλιάς του Πόντου, ο οποίος φοβούμενος μήπως τον δηλητηριάσουν χορηγούσε στον εαυτό του βαθμιαία αυξανόμενες δόσεις μη θανατηφόρου δηλητηρίου ώστε να αναπτύξει τελικά ανοσία, επιβεβαιώνεται ότι η πανάρχαια τακτική ευδοκιμεί μέχρι τις μέρες μας. Πώς άλλωστε μπορεί να ερμηνευτεί ο μιθριδατισμός που διαπερνά τα δημόσια πράγματα του Δήμου μας αφού έχει ευδοκιμήσει σε τέτοιες κλίμακες η πολιτική ανοσία, ώστε σε βεβαιωμένες παράνομες διαδικασίες συμβάσεων αναθέσεων μελετών που εγγίζουν τα όρια του απροκάλυπτου σκανδάλου, επικρατεί μια διαπαραταξιακή ομερτά;
Και μάλιστα σε μια εποχή που η διαφάνεια στη διαχείριση του δημοσίου χρήματος αποτελεί πρώτιστο ζητούμενο;
Η παρούσα Δημοτική αρχή, καταστρατηγώντας την Ελληνική και Ευρωπαϊκή νομοθεσία περί Δημοσίων Συμβάσεων, με το πρόσχημα ότι η ανάπλαση του παραλιακού μετώπου Αγ. Νικολάου εμπεριέχει ένα «ερευνητικό και πρωτότυπο χαρακτήρα» συνήψε παρανόμως σύμβαση με την Αρχιτεκτονική Σχολή του Πολυτεχνείου Κρήτης για την εκπόνησή της, παρακάμπτοντας τυπικά και ουσιαστικά τη διαδικασία της δημόσιας πρόσκλησης ενδιαφέροντος όπως προβλέπεται από τον ισχύοντα Ν. 3316/2005, για την «ανάθεση και την εκτέλεση δημοσίων συμβάσεων εκπόνησης μελετών και παροχής συναφών υπηρεσιών» (νόμο Σουφλιά). Ο κ. Δήμαρχος, ακολουθώντας συνήθεις πρακτικές συναδέλφων του ανά την Ελλάδα, που βαφτίζουν «το κρέας ψάρι» μέσα σ’ ένα απογοητευτικό και γραφικό (…) πολιτικό τοπίο του Δημοτικού Συμβουλίου, με μια διαρκώς (πολιτικά) απούσα συμπολιτευτικώς αντιπολιτευόμενη (ή ενίοτε αντιπολιτευτικώς συμπολιτευόμενη…) αντιπολίτευση, παρακάμπτοντας ετσιθελικά τις αρχές διαφάνειας που απαιτεί ο αποτελεσματικός ανταγωνισμός στο Ελληνικό και Κοινοτικό Δίκαιο των Δημοσίων Συμβάσεων, βάφτισε τη μελέτη για την ανάπλαση του παραλιακού μετώπου Αγ. Νικολάου …«έρευνα»! Κι ας είναι σαφέστατο κατά τη νομοθεσία, ότι «έρευνα είναι η εργασία που έχει σκοπό να προαγάγει την επιστημονική γνώση, σύμφωνα με διεθνώς αποδεκτές επιστημονικές θεωρίες, και η επεξεργασία νέων θεωριών, ικανών να γίνουν αποδεκτές από τη διεθνή επιστημονική κοινότητα, με αναγκαία προϋπόθεση την πρωτοτυπία». Η προσπάθεια αλλοίωσης και μεταλλαγής του θεσμικού πλαισίου κατά το δοκούν του κ. Δημάρχου, ήταν τόσο έκδηλη, που συνάντησε (δικαίως) την άρνηση της Επιτρόπου του Ελεγκτικού Συνεδρίου να υπογράψει το πρώτο ένταλμα πληρωμής της …«έρευνας» του Πολυτεχνείου Κρήτης ύψους 50.000 €, αφού πρόκειται καθαρά περί λεόντειας σύμβασης βλαπτικής των συμφερόντων του Δήμου…
Όλα αυτά τα πρωτάκουστα συμβαίνουν στον Αγ. Νικόλαο, παρόλο που το Τεχνικό Επιμελητήριο Ελλάδος έχει κατ’ επανάληψη απευθυνθεί στους εκπροσώπους των ΟΤΑ και των ΑΕΙ και έχει επισημάνει, ότι η ανάληψη μελετητικής δραστηριότητας από τα τελευταία όπως και λοιπούς ερευνητικούς φορείς, που αφορά κυρίως μελέτες του Δημοσίου, αφενός λειτουργεί ανταγωνιστικά προς την αντίστοιχη δραστηριότητα των επαγγελματιών μελετητών, με έντονα τα στοιχεία του αθέμιτου ανταγωνισμού, και αφετέρου αλλοιώνει τον κύριο ρόλο του διδακτικού προσωπικού των πανεπιστημίων, που είναι αυτός του εκπαιδευτικού. Τα ΑΕΙ δεν δικαιούνται ούτε από την αποστολή, το ρόλο τους και τις προοπτικές τους, αλλά ούτε και από τη νομοθεσία, να ΕΚΠΟΝΟΥΝ μελέτες.
Ο κ. Δήμαρχος θα πρέπει να γνωρίζει ότι υπό το ισχύον Σύνταγμα, η διαφάνεια στη λειτουργία των ΟΤΑ απαντάται σε όλες τις ισχύουσες διατάξεις και αναγορεύεται σε θεσμική εγγύηση που τους επιβάλλει σχετικές υποχρεώσεις. Έτσι οι Oργανισμοί Tοπικής Aυτοδιοίκησης, με σαφήνεια ορίζεται «ότι το κράτος δέον λαμβάνει τα αναγκαία νομοθετικά, κανονιστικά και δημοσιονομικά μέτρα για την εξασφάλιση της οικονομικής αυτοτέλειας και των πόρων που είναι αναγκαίοι για την άσκηση των αρμοδιοτήτων τους» αλλά «με ταυτόχρονη διασφάλιση της διαφάνειας κατά τη διαχείριση των πόρων αυτών». Άλλωστε, στην ισχύουσα νομοθεσία ρητά ορίζεται, ότι και οι ΟΤΑ έχουν την υποχρέωση να τηρούν το ισχύον θεσμικό πλαίσιο που κατά την ανάθεση των μελετών θα αποβλέπει στην εξασφάλιση της διαχείρισης του δημόσιου χρήματος «με σύνεση και διαφάνεια» και με ανάπτυξη υγιούς ανταγωνισμού με ενιαία, διαφανή και σύμφωνη με το κοινοτικό δίκαιο διαδικασία ανάθεσης, η οποία θα επιτρέπει την ανάδειξη του αναδόχου με τον πλέον αδιάβλητο τρόπο, μετά από προγραμματισμό και σχεδιασμό με τη μεγαλύτερη δυνατή συμμετοχή που να επιτρέπει τη διεύρυνση του ανταγωνισμού και την επίτευξη του καλύτερου δυνατού αποτελέσματος προς όφελος του δημοσίου συμφέροντος.
Ο κ. Δήμαρχος με τα πεπραγμένα του δεν ανακάλυψε την Αμερική. Ακολούθησε την απηρχαιωμένη και πεπατημένη δεκάδων συναδέλφων του ανά τη χώρα, που τυπικές μελέτες τις βαφτίζουν «προγραμματικές συμβάσεις και ερευνητικά προγράμματα», προκειμένου ουσιαστικά να αγνοηθεί η διαδικασία της δημόσιας πρόσκλησης ενδιαφέροντος και κυρίως να λαϊκίσουν στις τοπικές τους κοινωνίες, καταστρατηγώντας κατά τρόπο προκλητικό τις αρχές διαφάνειας στη διαχείριση του δημοσίου χρήματος…
Στην ετήσια έκθεσή του άλλωστε για το 2009, ο Γενικός Επιθεωρητής Δημόσιας Διοίκησης, στην κατανομή του ποσοστού των υποθέσεων που διερεύνησε για φαινόμενα κακοδιοίκησης κατά νομική μορφή φορέα, προηγούνταν οι Δήμοι σε ποσοστό 20,5%!
Ρητορικό ερώτημα, αντί επιλόγου: Είναι «Σύγχρονοι» οι Δήμοι που οι Δήμαρχοί τους είναι α-σύγχρονοι με την τήρηση της διαφάνειας και της νομιμότητας στο σχεδιασμό του μέλλοντός τους και κυρίως στη διαχείριση του δημόσιου χρήματος; Ή μήπως οι κήνσορες της ηθικής ομοιάζουν του αρχαίου θεού Ιανού με τα δύο πρόσωπα; {jcomments on}
ΚΩΣΤΗΣ Ε. ΜΑΥΡΙΚΑΚΗΣ
Πολιτικός Μηχανικός ΕΜΠ
