….λέει ένα τραγούδι του Paul Simon. Και είναι σαφές ότι αυτή η ρήση ισχύει για όλους και για όλα. Ισχύει και για όσους καβαλούν μεγάλες μηχανές, για λόγους στην χώρα μας συνήθως, επίδειξης, παρά ουσίας. Άλλωστε σε τι είναι χρήσιμη μια μηχανή με προδιαγραφές, σχεδόν, αγώνων στους δρόμους μας και στις αποστάσεις μας; Και οι πατεράδες που συναινούν στην αγορά ενός τέτοιου οχήματος όταν το παιδί δεν έχει ιδιαίτερη εμπειρία δίκυκλων, δεν καταλαβαίνουν ότι το καταδικάζουν σε θάνατο;
Το ίδιο σκηνικό επαναλαμβάνεται σχεδόν κάθε μέρα σε όλη την Ελλάδα. Δυστυχώς, ειδικά στον ανδρικό πληθυσμό, ελάχιστοι είναι εκείνοι που θεωρούν τη μοτοσικλέτα, εργαλείο που χρήζει του ανάλογου σεβασμού. Στις περισσότερες των περιπτώσεων, οι μοτοσικλέτες αποτελούν προέκταση του ανδρισμού του μέσου Έλληνα. {jcomments on}
Το αποτέλεσμα το βλέπουμε κάθε μέρα στους δρόμους της χώρας: νεκροί και ανάπηροι, τετραπληγικοί, είτε για να μην χαλάσουμε χατίρι, είτε να δείξουμε τον ανδρισμό μας….
Και μέσα σε λίγη ώρα, για μια γκαζιά, κλείνουν σπίτια, η χώρα φτωχαίνει….τραγωδία ! Ας σκεφτούμε πλέον λογικά !!
Γιώργος Τουτουδάκης
