ο ναός
ο ναός

Ο τόπος μας στη πορεία του χρόνου, μέσα από κατακτητές, πολέμους, περιόδους δύσκολες, απέκτησε τόπους, μνημεία, τα οποία άλλοτε σέβεται και άλλοτε ξεχνά και αγνοεί. Η ανατολική Κρήτη, διαθέτει πλήθος χριστιανικών τόπων λατρείας, από μικρούς ναΐσκους ακόμα και στα πλέον απρόσιτα μέρη, έως μοναστήρια, τα οποία παρά την υλική αναστήλωση, επειδή όπως λέει και ο σοφός λαός «είναι βαριά η καλογερική», στέκουν μοναχά, ελπίζοντας στο μέλλον.

η άποψη από το δρόμο
η άποψη από το δρόμο

Ένα από αυτά τα μοναστήρια είναι και η μονή Τιμίου Σταυρού Καρδαμούτσας. Κοντά στο χωριό Καρύδι στο απάνω Μεραμπέλλο, σχετικά κοντά με τη μονή Αρετίου. Κτήτορας θεωρείται ο Ιερομόναχος Μανασής Κατζαρας, προς τα τέλη του 16ου αιώνα. Η μονή άκμαζε έως τις αρχές του εικοστού αιώνα, όταν μετά από διαταγή του επισκόπου Τίτου Ζωγραφίδη οι μοναχοί μετακόμισαν στη μονή Αρετίου. Αποτέλεσμα της εγκατάλειψης η ερήμωση για πολλά χρόνια. Επί των ημερών στη μητρόπολη Πέτρας και Χερρονήσου του κ. Νεκταρίου η μονή αναστηλώθηκε σε μεγάλο βαθμό, με τη βοήθεια και του, συνταξιούχου πλέον θεολόγου, Εμμανουήλ Ζερβού.

εσωτερικός χώρος
εσωτερικός χώρος

Οπότε αυτό που συνήθως γίνεται δειλά  – δειλά σ’ αυτούς τους τόπους λατρείας, είναι η προγραμματισμένες κάποιες μέρες του χρόνου λειτουργίες.

Αυτό έγινε τη Γ’ Κυριακή των νηστειών, της Σταυροπροσκυνήσεως, με λειτουργία στον ναό της μονής και το έθιμο της προσφοράς της μικρής ανθοδέσμης που ονομάζουμε ροδαρά. Όσοι έσπευσαν 100 με 120 άτομα περίπου, έζησαν μια μοναδική εμπειρία, εσωτερικής γαλήνης και ηρεμίας. Σπάνια αγαθά στη τρέχουσα παράνοια του κόσμου που ζούμε.

ροδαρές
ροδαρές

Ας φροντίσουμε με όποιον τρόπο μπορεί ο καθένας τα μοναστήρια μας, τις εκκλησιές μας, συνεχίζοντας το έργο των κτητόρων τους. Είναι προς όφελος όλων.

[wpgmza id=”1″]

Οι φωτογραφίες της Μαρίας Κασωτάκη.

Print Friendly, PDF & Email

Από giorgos