Εκεί στα βάθη της Ανατολίας, πέρα από την Άγκυρα, σ’ ένα υψίπεδο με έδρα την πολυάνθρωπη Καισάρεια, βρεθήκαμε μετά το Πάσχα, οδοιπορώντας ίσως κοντινά προς τους δύσβατους δρόμους της Κύρου Ανάβασης,
βαθειά μες τη κοιτίδα του άλλοτε Ελληνισμού, στα ορθόδοξα προσκυνήματα που ευτυχώς διασώθηκαν από τους Αγαρηνούς λόγω της προσδοκίας του μείζονος κέρδους από την τουριστική επέλαση μυριάδων δυτικοφρόνων, αλλά πρωτίστως αναρίθμητων Ασιατών…
Με μια πρωτοφανή τουριστική ανάπτυξη και σεβασμό στη παράδοση μετέτρεψαν οι άσπονδοι γείτονές μας το χαρακτηριστικό Καππαδοκικό τοπίο με τις τρώγλες, τα υπόσκαφα, τα λαξευτά στον κρητιδικό ασβεστόλιθο ενδιαιτήματα, τις μοναστικές σκήτες και τις πρωτοφανείς γεωλογικές μεταμορφώσεις, προϊόντα ηφαιστιογενών δράσεων και υδάτινης διάβρωσης, σε πακτωλό χρημάτων, ήπιας εκμετάλλευσης, πλήρους απασχόλησης των ντόπιων και σε πραγματική ευλογία! Τονίζουμε ότι η μεγάλη ανάπτυξη σε καθηλώνει, αλλ’ είναι όπως επισημάναμε ήπια, με αγάπη στον Τόπο, τη παράδοση και το τοπίο, που τους εξασφαλίζουν την οικονομική ευμάρεια…
Ήταν ενδιαφέρουσα και από παλιά αναμενόμενη η πρωτοβουλία του τοπικού μας Συλλόγου κι’ έτσι κερδίσαμε την εμπειρία επαφής με την Καππαδοκία κύρια με τους εκπρόσωπους δεύτερης και τρίτης γενιάς Μικρασιατών και Ποντίων, που ξεριζώθηκαν παλιά από τις πατρογονικές τους εστίες!…
Αυτή η ευλογημένη Χώρα παράγει πλούτο, αλλ’ είναι υποδειγματικά οργανωμένη με εργατικότητα και πατριωτισμό κι’ έχει κάμει μεγάλες προόδους, ενστερνιζόμενη τις νέες τεχνολογίες αλλά με πίστη στις ακατάλυτες αρχές της φυλής τους, εθνική ομοψυχία και όχι στείρο ανταγωνισμό και αλληλοϋπονόμευση! Το «βαθύ Κράτος» είναι παντού αισθητό αλλ’ αθόρυβο και δεν φαίνεται να ενοχλεί κανένα. Δεν μπορείς να βρεις γραμμένο σύνθημα πουθενά ή καμένο δένδρο ή την παραμικρή καταστροφή δημόσιας περιουσίας! Αξιοθαύμαστος είναι ο σεβασμός του τοπίου, της παράδοσης, των δένδρων, των νερών, των αδέσποτων ζώων, των λουλουδιών, παράλληλα με τα Τεμένη, τα Χαμάμ και όλα τα αρχιτεκτονικά τους μνημεία, με διατήρηση του παραδοσιακού χρώματος και της κλίμακας, ακόμα και σε νεώτερες οικοδομές και παράλληλη υιοθέτηση των κεραμοσκεπών στους Οικισμούς. Τα υπολείμματα της Τουρκοκρατίας διατηρούμε εμείς ακόμη στον Τόπο μας (βλέπε αμέσως στο γειτονικό μας Ηράκλειο) και όχι εκείνοι που έχουν αξιοσημείωτα εκσυγχρονιστεί με ρυμοτομία και οργανωμένη ελεύθερη Δόμηση!
Πήγαμε ένα βράδυ και στους Δερβίσηδες σ’ ένα άριστα διατηρημένο Χάνι της εποχής, σωστό αρχιτεκτονικό μνημείο με εσωτερική αυλή και διακοσμητικά ισλαμικά μοτίβα, όπου ζήσαμε τον εκστασιασμό των στροφών τους μετά από τελετουργική απαγγελία στίχων του Κορανίου σ’ ένα θολωτό μικρό αμφιθέατρο και ακόλουθα στην εσωτερική αυλή απολαύσαμε οπτικοακουστικά happenings με πραγματική καλλιτεχνική ποιότητα για τη τουριστική προβολή της Περιοχής, που έχει πλέον σπάσει κάθε όριο επισκεψιμότητας (μέχρι και αερόστατα οργανωμένων εταιριών υπερίπτανται καθημερινά του μοναδικού φυσικού τοπίου) και όλα αυτά πίνοντας σερμπέτι (αφέψημα με συνδυασμό βοτάνων)… Θυμήθηκα τελικά ότι ο Μωάμεθ ο πορθητής χρησιμοποίησε Δερβίσηδες προ των τειχών της Βασιλεύουσας για ν’ αφιονίσει τ’ ασκέρια του παραμονή του μεγάλου γιουρουσιού στους προμαχώνες της Πόλης!…
Λυπάμαι να διαπιστώνω ότι αν είχαμε εμείς σήμερα αυτά τα μέρη των πατρογονικών μας εστιών, όπου κατά κόρον κυματίζει η τουρκική ημισέληνος, θα τα είχαμε καταντήσει βρώμικα και αξιοθρήνητα, «ξέφραγα αμπέλια», αίολα στη ρεμούλα, την διαφθορά και την αφόρητη γραφειοκρατία των «κρατούντων» της Δημόσιας Διοίκησης, αξιοθρήνητων συντελεστών της σημερινής καθολικής μας Παρακμής, που συνεχίζουμε να πληρώνουμε με όλο και πιο βαθύ Δανεισμό!…
Οι κυρίες Αγγέλα Μαρνέλλου και Ρίτσα Χατζημιχάλη ενδιαφέρθηκαν τα μέγιστα για την διοργάνωση και μας συντρόφεψαν με πραγματικό ενδιαφέρον και υπευθυνότητα, συντελώντας στην επιτυχία της σύντομης αλλά κοπιώδους μας Εξόρμησης στα βάθη της Ανατολίας με την αχανή χιονοσκεπή μάζα του Αργαίου όρους και τον ποταμό Αλή να διατρέχει το υψίπεδο των 1.200 μ από την θάλασσα και να τροφοδοτεί 2 από τις λίμνες Ελβετικού τύπου… Η παρέα των συνταξιδιωτών μας ήταν πολύ ευέλικτη και μας βοήθησε να βιώσουμε συγκινησιακά το άλγος αυτών των χαμένων οριστικά ανθρωποτόπων, όπου η ερυθρά σημαία με την ημισέληνο και το άστρο πλεόναζε παντού, υπενθυμίζοντας μας δραματικά την αναμφισβήτητη κυριαρχία των αλλοφύλων…
ΣΤΑΥΡΟΣ ΙΩΣ. ΤΖΑΡΔΗΣ
