Ένας από τους πλέον εμβληματικούς μουσικούς της Αφρικής ο Καμερουνέζος Manu Dibango, “έφυγε” το πρωί της 24ης Μαρτίου, προσβεβλημένος από τον κορωνοϊό. Ήταν 86 ετών, μάχιμος, σε συναυλίες, εμφανίσεις. Το σαξόφωνο απαιτεί πνευμόνια και ο μεγάλος Dibango είχε μέχρι το τέλος.
Στη μνήμη του, μια προσωπική ιστορία.
Γύρω στα 1975, μαθητής τότε του πρώτου γυμνασίου Αγίου Νικολάου, συμμετέχω σε εκδρομή της τάξης, στη μακρινή για την εποχή, Χερσόνησο. Όλοι σουλατσάρουμε παραλιακά μπροστά από τα μαγαζιά της εποχής, καφετέριες, Bar ……
Κάποια στιγμή ακούω κάτι που μου κινεί τη περιέργεια. Ένα κομμάτι, μουσικό κομμάτι, που δεν έμοιαζε με τίποτα από όσα γνώριζα μέχρι τότε, δηλ. δεν είχε να κάνει με κανένα από τα μουσικά μου ακούσματα, ρυθμικά, μελωδικά …..
Θυμάμαι, να κοιτάζω αποσβολωμένος, το Juke Box που το έπαιζε, (με μπόλικο μπάσο) προσπαθώντας να διαβάσω την ετικέτα που 45αριού δίσκου, ο οποίος βέβαια περιστρέφονταν. Με μεγάλη δυσκολία διάβασα “Manu Digango, Soul Makossa”. Πέρασε κάμποσος καιρός μέχρι να καταφέρω να το αποκτήσω, σε κασέτα αν θυμάμαι καλά.
Το κομμάτι είχε εκδοθεί στη δεύτερη πλευρά του 45αριού, με τον ύμνο της εθνικής ποδοσφαιρικής ομάδας του Καμερούν για το Κόπα Άφρικα από την άλλη. Ήταν ουσιαστικά, η πρώτη τέτοιου μεγέθους “επιτυχία” που βγήκε από την Αφρική σε μια εποχή που δεν υπήρχε ούτε η έννοια του Έθνικ, ούτε το διαδίκτυο. Αντίστοιχη προγενέστερη περίπτωση το Jin-go-lo-ba του Babatunde Olatunji, που έκανε γνωστό σε όλο τον κόσμο ο Carlos Santana.
Έκτοτε ο Manu Dibango, παίζει στον χώρο, παίζει στον αέρα του 104,4 Fm, με το Soul Makossa και πολλά άλλα, απόρροια του σημαδιού που άφησε τότε σε έναν πιτσιρικά, που προσπαθούσε να καταλάβει τι είναι η μουσική.
Άλλωστε το συγκεκριμένο κομμάτι επηρέασε χιλιάδες συνθέτες και μουσικούς ανά τον κόσμο.
Ο Manu Digbango δεν είναι πια μαζί μας, ένα από τα επώνυμα θύματα του Covid-19. Οι μουσικές του όμως βρίσκονται εδώ για δεκαετίες και θα ακούγονται για καιρό πολύ ακόμα…..!!!!!!
Γιώργος Τουτουδάκης
