Το στοίχημα μας δύσκολο. Όταν περπατάς μια πόλη τόσο οικεία, νομίζεις ότι την ξέρεις.. .. νομίζεις όμως...
Το στοίχημα μας δύσκολο. Όταν περπατάς μια πόλη τόσο οικεία, νομίζεις ότι την ξέρεις.. .. νομίζεις όμως…

Πρωί του Σαββάτου ξεκινήσαμε. 8 ακριβώς έδειχνε το ρολόι και 20 Φλεβάρη του 2016 το ημερολόγιο. Περιηγητές εκ Σητείας ορμώμενοι στο πλήθος 55, βαλθήκαμε να εξερευνήσουμε το Ηράκλειο (ή Χάνδακα ή Κάντια ή Καντιγιέ ή Κάστρο).

Το στοίχημα μας δύσκολο. Όταν περπατάς μια πόλη τόσο οικεία, νομίζεις ότι την ξέρεις.. νομίζεις όμως..

Ιερή αφετηρία της περιήγησης μας ορίσαμε την πλατειά Κορνάρου, σπονδή στον αιώνιο ποιητάρη της πόλης μας.  «Κορυφαία του Χορού» επιλέξαμε την ακούραστη ξεναγό, εξαιρετική συγγραφέα και επίτιμο μέλος της Λέσχης μας, την κυρία Αθηνά Κυριακάκη-Σφακάκη.

Με σύμμαχο τον καιρό περπατάμε στα στενά και στους αιώνες, ανηφορίζουμε στα τείχη και κατηφορίζουμε βαθειά στην ιστορία του νησιού και στους προγόνους μας.

Από το Βαλιντέ Τζαμί με το «Μαύρο Άγαλμα» της Ιεράπετρας, ως την Πύλη του Ιησού στα τείχη, κι από την Πύλη του Βιτούρι ως την Πύλη του Αγίου Γεωργίου, ξεδιπλώνεται μπροστά μας το Μεγάλο Κάστρο.

Ο πρωινός κύκλος θα κλείσει με την ανεπανάληπτη ξενάγηση στο ανακαινισμένο πλέον Αρχαιολογικό Μουσείο. Η μαγευτική και ακούραστη «καλλιτέχνης-ξεναγός» μας έθρεψε με τους πνευματικούς της καρπούς, νικώντας κατά κράτος την όποια σωματική μας κόπωση και εξάντληση.

Μετά από μια μικρή ανάπαυλα, συνεχίσαμε την περιπλάνηση μας στα ιερά και όσια της Κρητικής αγιογραφίας. Στην Αγία Αικατερίνη των Σιναϊτών (Κρητικών πλέον) υποκλιθήκαμε στις αγιογραφίες του περίφημου Μιχαήλ Δαμασκηνού.

Μετά από μια κουραστική μέρα, επιλέξαμε για επίλογο να  σμίξουμε με τους Σητειακούς του Κάστρου, και να ξημερώσουμε τραγουδώντας παλιούς σκοπούς κι αγαπημένους στην μαγική «Αυλή του Δευκαλίωνα». Εξαιρετική φιλοξενία, πανδαισία γεύσεων και εδεσμάτων, οίνος και μουσική, μα πάνω απ’ όλα ειλικρινή αισθήματα και άνθρωποι, με μια νοσταλγία για τα ωραία χρόνια που πέρασαν..

Κυριακή 21 Φεβρουαρίου 2016 (Παγκόσμια Ημέρα των Ξεναγών)

Στα αρχαία μονοπάτια και σοκάκια των ανακτόρων της Κνωσσού θα ταξιδέψουμε βαθειά μέσα στον χρόνο και στην καθημερινότητα των Μινωιτών. Η γλαφυρότητα των λόγων της κυρίας Σφακάκη, σε συνδυασμό με την άρτια επιστημονική της κατάρτιση, δαμάζουν τον αέρα και το ψιλόβροχο. Οιωνός ξεκάθαρος το περήφανο Παγώνι που μας καλωσορίζει στον ιερό του τόπο. Μετά από δυο ώρες «μαθήματος Ιστορίας» έχουμε ξαναγίνει παιδιά-εξερευνητές και η «Δασκάλα» μας έχει ανάψει μέσα μας την φλόγα της καταγωγής μας.

Αποχωριζόμαστε τα ανάκτορα, τον Μίνωα, τον Έβανς και την κυρία Αθηνά, με αίσθημα ικανοποίησης, πληρότητας και ευγνωμοσύνης υποσχόμενοι την Καλή Αντάμωση.

Μετά από μια σύντομη παράκαμψη στον θαλάσσιο πλούτο της Μεσογείου και το ενυδρείο της Κρήτης, φωτίσαμε περισσότερο τις ψυχές μας μέσα στο μουσείο της Ζωής, τον Λυχνοστάτη.

Τα λόγια δεν φτάνουν και φαντάζει φτωχή η γλώσσα να περιγράψει την φιλοξενία και την ζεστή οικογενειακή ατμόσφαιρα που μας επιφύλαξε η οικογένεια του Γιώργη Μαρκάκη.

Η Στειακή φιλοξενία και ο πολιτισμός μας, έχουν βρει τους καλυτέρους πρεσβευτές τους πάνω στο νησί. Δίωρο βιωματικό μάθημα που θα μας μείνει αξέχαστο, αφήνοντας μας ωστόσο, καθώς σωστά διέγνωσε ο «Γιατρός» Μαρκάκης, το «Σύνδρομο» του Λυχνοστάτη.

Έπειτα επισκεφθήκαμε τις Γωνιές πεδιάδος και το φράγμα Αποσελέμη, αγναντέψαμε το βυθισμένο χωριό Σφεντύλι, κι επιστρέψαμε αργά το σούρουπο στα σπίτια μας, κουρασμένοι μεν αλλά πλούσια φορτωμένοι με σπάνιες αναμνήσεις.

Κλείνοντας το χρονικό ενός πλούσιου διημέρου, θα ήταν παράληψη να μην ευχαριστήσουμε τον έφορο Ταξιδίων & Περιηγήσεων της Λέσχης, κύριο Χαρίλαο Βιτσεντζάκη, που είχε το γενικό πρόσταγμα της εκδρομής, για την εξαιρετική και προσεγμένη έως λεπτομέρειας περιήγηση-εξερεύνηση του Χάνδακα.

Πολλές επίσης ευχαριστίες στην εξαιρετική Φανή Παφύτα, για τις έμμετρες ευχαριστίες της εκ μέρους όλων μας, προς τους οικοδεσπότες του μουσείου Λυχνοστάτης.

Μιχάλης Περάκης

Πρόεδρος Περιηγητικής Λέσχης Σητείας

Print Friendly, PDF & Email

Από giorgos