Φθινόπωρο, μαγική εποχή, όταν ο καιρός, μπαλαντζάρει ανάμεσα στη ζέστη του καλοκαιριού και στο κρύο του χειμώνα.Τρύγος, πάτημα, στράφυλα, καζάνι………καλή παρέα…….
Όλα αυτά δένουν μαζί, με έναν τρόπο, μαγικό, μοναδικό, επιδέξιο, όμορφο, ειδικά στην ανατολική Κρήτη.
Ύστερα οι ενδιαφερόμενοι να καζανέψουν τα στράφυλα τους για να βγάλουν συνήθως τη ρακή τση χρονιάς, φέρνουν και τα ξύλα για τη φωτιά.Τέλος οι καλεσμένοι, η παρέα, οι φίλοι, η ιεροτελεστία…..
Ο ενδιαφερόμενος, πρέπει να συνεννοηθεί με τον καζανάρη, για το πότε. Όταν έρθει η σειρά του, φέρνει τα στράφυλα και τα ξύλα, καλεί τους φίλους, ακόμα και τα όργανα καμιά φορά, καθοδηγώντας τους για τη τοποθεσία, η οποία μπορεί να είναι στη μέση του πουθενά, σε κάποιο υπόστεγο, ακόμα και κάτω από μουσαμά, συνθήκες πρωτόγονες, δεν έχει σημασία.
Ο καζανάρης, βάζει την υψηλή τέχνη, την κατάλληλη ποσότητα στράφυλα στο καζάνι, φροντίζει να μην πιάσει η καζανιά στο πάτο, το καζάνι μεταφέρεται στη φωτιά. Μπαίνει το πάνω μέρος, στεγανοποιείται με στάχτη και αλεύρι, συνδέεται με τον μηχανισμό ψύξης, συνήθως μια μικρή δεξαμενή με νερό και στην άλλη άκρη σε λίγη ώρα, θα αρχίσει να στάζει η πρωτόρακη, που δεν πίνεται, αλλά όσο περνάει η ώρα, παίρνει τις σωστές της αναλογίες. Αν βγει δυνατή, η καζανιά θα παραταθεί για λίγη ώρα για να πέσουν οι βαθμοί.
Και η παρέα: εδώ όλοι οι καλοί χωράνε και άλλοι τόσοι αν χρειαστεί. Συνυπάρχουν οι πάντες, από τον γεωργό μέχρι τον καθηγητή πανεπιστημίου, από τον μαθητή μέχρι τον δάσκαλο, από τον παπά μέχρι τον πιστό. Όλη αυτή η παρέα, όσο ετερόκλητη και αν φαντάζει στην αρχή, σε λίγη ώρα, γίνεται ένα, βοηθούσης της ρακής, της μπριζόλας, της σαλάτας, αλλά κυρίως της συζήτησης.
Έξω από το υπόστεγο ή την παράγκα, μπορεί να βρέχει ή να χιονίζει· ακόμα καλύτερα. Μέσα η ζεστασιά των ανθρώπων, μειώνει τις αποστάσεις, δημιουργεί νέες γνωριμίες, ξαναφέρνει κοντά όσους είχαν ψυχραθεί μεταξύ τους, λειτουργεί ως χώρος ανταλλαγής κάθε μορφής πληροφορίας ή κουτσομπολιού, παρ’ όλα αυτά, όλοι στο τέλος μένουν ευχαριστημένοι.Όποιος δεν έχει ζήσει αυτή την εμπειρία, δεν ξέρει τι χάνει. Γι’ αυτό λοιπόν, όταν σας καλέσουν σε καζάνι, να πάτε τρέχοντας, χωρίς να το σκεφτείτε…
Το καζάνι ανήκει στον Γιώργο Μαρνέλλο και βρίσκεται στον οικισμό Μαρνέλληδες στα Λακώνια.